+ ۱۳۹۷/۰۲/۰۳
پیاده روی را بهترین دارو برای انسان می دانند چرا که انجام پیاده روی به همراه داشتن خوابی مناسب و تغدیه ای سالم می تواند از مراجعه به پزشک در آینده جلوگیری کند. پانزده تا سی دقیقه پیاده روی هر روزه نه تنها تأثیری مثبت بر ظاهر ما دارد بلکه سلامتی ما را بهبود می بخشد. در ادامه به مزایای شگفت انگیز این فعالیت بدنی ساده و لذت بخش می پردازیم.

مزایای پیاده روی روزانه

۱- بروز تغییرات مثبت در مغز

طبق تحقیقات، ورزش های هوازی سبک مثل پیاده روی از زوال عقل زودرس جلوگیری می کنند، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش می دهند و به طور کلی سلامت ذهنی را بهبود می بخشند. علاوه بر این ها، پیاده روی فشار ذهنی را کم می کند و سطح هورمون های اندورفین (مسکن های طبیعی بدن که درد را تسکین می دهند) را در بدن بالا نگه می دارد.

۲- بهبود بینایی

اگرچه چشم ها آخرین چیزی هستند که می توان به پاها مرتبط دانست، اما در حقیقت پیاده روی برای سلامتی چشم ها هم مفید است. این کار می تواند با کم کردن فشار داخل چشم ها، از آب آوردن آن ها جلوگیری می کند.

۳- جلوگیری از بیماری های قلبی

پژوهش ها نشان می دهد، در بحث جلوگیری از بیماری ها یا سکته ی قلبی، تأثیرات پیاده روی کمتر از دویدن نیست. این فعالیت بدنی با کم کردن فشار خون بالا و میزان کلسترول و بهبود گردش خون به جلوگیری از بیماری های قلبی کمک می کند.

۴- افزایش ظرفیت ریه ها

پیاده روی یک ورزش هوازی است که گردش اکسیژن در جریان خون را افزایش می دهد و به ورزیده شدن ریه ها کمک می کند. به علاوه، این فعالیت بدنی باعث دفع سموم و مواد زائد از بدن می شود. با داشتن تنفسی بهتر و عمیق تر، بعضی علائم مرتبط با بیماری های ریوی نیز تسکین می یابد.

۵- تأثیرات مثبت بر لوزالمعده

شاید باور آن سخت باشد اما پیاده روی در جلوگیری از دیابت بسیار موثرتر از دویدن است. در پژوهشی مشاهده شد، طی یک دوره ی آزمایشی ۶ ماهه در گروه افرادی که پیاده روی می کردند بهبود تغییرات گلوکز بدن (برای مثال چگونگی جذب قند توسط سلول های بدن) تا ۶ برابر بیشتر از گروه افرادی بود که می دویدند.

۶- بهبود گوارش

سی دقیقه پیاده روی هر روزه نه تنها می تواند خطر ابتلا به سرطان روده ی بزرگ در آینده را کاهش دهد بلکه با کمک به تنظیم اجابت مزاج، گوارش ما و مسأله ی یبوست را بهبود می بخشد.

۷- افزایش توان عضلانی

افزایش تون عضلانی (میزان سفتی و قوام ماهیچه در حالت استراحت) و کم کردن وزن هم با انجام پیاده روی ممکن است. ده هزار قدم پیاده روی در روز می تواند معادل انجام ورزش در باشگاه باشد، به ویژه اگر برای پیاده روی خود فواصل زمانی در نظر بگیرید یا در سربالایی پیاده روی کنید. علاوه بر این، این ورزش سبک است و نیازی به زمانی برای ریکاوری بدن نیست. این مسأله به معنی آن است که بعد از پیاده روی، خبری از دردهای ماهیچه ای و افسوس از دست دادن فردا برای ورزش کردن به دلیل درد زیاد نخواهد بود.

۸- افزایش مقاومت استخوان ها و مفاصل

پیاده روی باعث بیشتر شدن حرکات مفاصل و مانع از بین رفتن توده های استخوانی می شود و حتی خطر شکستگی استخوان ها را کاهش می دهد. کارشناسان می گویند ۳۰ دقیقه پیاده روی آرام روزانه، دردهای مفاصل، خشکی و ورم آن ها را کاهش می دهد.

۹- تسکین درد کمر

برای کسانی که با انجام ورزش های سنگین و دشوار دچار کمر درد می شوند، پیاده روی می تواند حقیقتا نجات بخش باشد. از آنجایی که پیاده روی فعالیت بدنی سبکی است، برخلاف دویدن، درد یا ناراحتی بیشتری ایجاد نخواهد کرد. پیاده روی به بهبود گردش خون در ستون فقرات، طرز ایستادن و انعطاف پذیری ستون فقرات کمک می کند.

۱۰- آرامش ذهنی بیشتر

پیاده روی به بهبود نشانه های افسردگی در بیماران مبتلا به انواع مهم این بیماری کمک می کند، پس بدیهی است که این فعالیت بدنی می تواند به سادگی به مقابله با احساسات ناخوشایند یا خستگی کمک کند.یک پیاده روی لذت بخش به همراه یک دوست یا محبوب تان تأثیری دو چندان در بهبود روحیه ی شما خواهد داشت.


   برچسب‌ها: ورزش, پیاده روی, فواید, اطلاعات عمومی
   
+ ۱۳۹۱/۰۷/۲۸
البته گاهی اوقات بدون آن که هیچ آسیبی به ستوان فقرات وارد شود، دیسک دچار بیرون زدگی می شود. بیرون زدگی دیسک کمر باعث کمردرد، بی حسی، درد و سوزن سوزن شدن پاها و اختلال در دفع ادرار و مدفوع می شود.

بیرون زدگی دیسک گردن هم با این که درد کمتری دارد ولی می تواند باعث بی حسی و گزگز در دستها شود یا ایجاد مشکلاتی در حرکت گردن نماید. حرکات زیر جهت بازتوانی فتق دیسک توصیه می شوند.

حرکت اول:

به یک سمت دراز بکشید طوری که پاها، لگن و شانه ی شما در یک امتداد قرار گیرند. به ساعد خود تکیه کرده و خود را از زمین بلند کنید، در این حالت آرنج شما باید درست در زیر شانه قرار گیرد.
سعی کنید 15 ثانیه در همین وضعیت باقی بمانید و سپس به آرامی به وضعیت اول برگردید. این حرکت را در طرف مقابل نیز تکرار کنید و سعی کنید به مرور زمان بالا ماندن را تا یک دقیقه افزایش دهید.

حرکت دوم:

به پشت بخوابید طوری که هر دو زانوی شما خم باشند و مچ یکی از پاهای خود را روی زانوی پای دیگر قرار دهید. ران پایی که پایین قرار گرفته را با دست بگیرید و زانوی همین پا را به سینه نزدیک کنید.
در این حالت باید در ناحیه باسن احساس کشش کنید. 15 تا 30 ثانیه به همین وضعیت بمانید. این حرکت را 3 بار تکرار کنید.

حرکت سوم:

ابتدا برای مدت 5 دقیقه روی شکم بخوابید. اگر برای تان دشوار است می توانید یک بالش زیر شکم خود قرار دهید. این کار باعث می شود درد کمر یا پای شما برطرف شود. وقتی توانستید بدون بالش 5 دقیقه به شکم بخوابید می توانید مراحل بعدی را دنبال کنید. پس از آن که 5 دقیقه به شکم دراز کشیدید، برای 5 دقیقه دیگر در حالت درازکش به روی ساعدهای خود تکیه کنید. سپس مجددا برای یک دقیقه به حالت درازکش قرار بگیرید. بعد کف دست ها را به زمین فشار داده و آرنج را باز و سعی کنید تنه ی خود را از زمین بلند کنید. دقت کنید که استخوان لگن نباید از زمین بلند شود. فقط برای یک ثانیه در این حالت بمانید و دوباره تنه خود را روی زمین قرار دهید. در طول این حرکت نباید در پاهای خود دردی را احساس کنید ولی احساس درد در کمر طبیعی است. این حرکت را 10 بار تکرار کنید.

حرکت چهارم:

به حالت چهار دست و پا قرار بگیرید. عضلات شکم خود را منقبض کنید و در همین حالت یکی از دستها و پای مخالف را به طور همزمان از زمین بلند کنید. این موقعیت را برای 5 ثانیه حفظ و حرکت را با دست و پای مخالف هم تکرار کنید. این حرکت را 10 بار تکرار کنید.

حرکت پنجم

به پشت دراز بکشید. زانوهای خود را خم کنید. کف پاهایتان روی زمین باشد. شانه ها و سر، باید آزادانه روی زمین باشد. عضلات شکم و باسن خود را سفت کنید. سپس باسن خود را از زمین بلند کنید و بالا ببرید. در این حالت بمانید و سه بار تنفس عمیق انجام دهید. بعد به حالت اولیه برگردید. هر روز 5 بار این تمرین را تکرار کنید و به تدریج تا 30 بار در روز برسانید.

حرکات بعدی نیز بدین صورت انجام خواهند گرفت:

 

  منبع : تبیان

   برچسب‌ها: سلامت و پزشکی, تمرین, پزشکی, ورزش
   
+ ۱۳۹۱/۰۵/۲۰
دکتر محمد فرامرزی، دکترای فیزیولوژی ورزشی و استادیار دانشگاه شهر کرد در گفت و گو با سلامت نیوز، گفت: «در بحث روزه داری و ورزش، یک سری نظرات در عوام است اعم از خوب یا بد بودن ورزش کردن در ماه رمضان که عموما اساس علمی ندارند.

اما تحقیقات متعددی که در کشور و یا توسط دانشمندان کشورهای اسلامی انجام شده، بیان میکند آیا فعالیت ورزشی می تواند در ماه رمضان مناسب باشد و اگر انجام می شود باید در چه شرایطی باشد؟»

این متخصص تغذیۀ ورزشکاران اظهار داشت: «چندین نظریه در این مورد وجود دارد، برخی افراد می گویند که اگر فعالیت ورزشی بلافاصله قبل از افطار انجام بشود و انتهای فعالیت ورزشی به خوردن افطار ختم بشود، تبعات روزه بر ورزشکار کمتر می شود مثل کم آبی، خستگی، کاهش سطح قند خون و غیره؛ اما این روش می تواند جزو یکی از انتخاب ها باشد و یک ایراد بر آن وارد است، به دلیل اینکه چندین ساعت از ناشتا بودن ورزشکار می گذرد پایین بودن سطح قند خون و تخلیۀ ذخایر قندی در این زمان باعث می شود که فرد نتواند تمرین خوبی داشته باشد به خصوص اگر تمرین شدید باشد، بنابراین ممکن است که ایجاد مشکل کند.»

این دکترای فیزیولوژی ورزشی ادامه داد: «نظریۀ دیگر که بیشتر مورد توافق هست و در کشور در حد مسابقات لیگ انجام میشود این است که انجام ورزش به بعد از افطار موکول بشود منتها خوردن افطار معمول و سنگین طبیعتا امکان فعالیت ورزشی را تا 24 ساعت امکان پذیر نمی کند چون خوردن یک وعدۀ غذایی سه تا چهار ساعت زمان نیاز است تا جذب و گوارش طی بشود بنابراین خوردن یک افطاری خیلی سبک در حد مواد قندی، مایعات و مواد غذایی که بتواند آن نیازهای حیاتی را مثل حفظ سطح قند خون به وجود آورد توصیه می شود و بعد آن فعالیت ورزشی و تمرین انجام بشود، بعد از تمرین یا مسابقه آن وعدۀ غذایی معمول مصرف شود که روزه برای فرد تبعات کمتری داشته باشد.»

این استادیار دانشگاه به سلامت نیوز گفت: «نظریۀ سوم بر این مبنا است که در ابتدای صبح یا قبل از ظهر چون هنوز از سحر فاصله نگرفته است و ذخایر قندی هنوز وجود دارد و می تواند فعالیت کند، اقدام به ورزش بکند، ما می دانیم که حتی نیم ساعت یا چهل دقیقه ورزش کردن باعث کم آبی و کاهش قند خون می شود و چون ورزشکار نمی تواند تا موقع افطار آب یا مواد قندی مصرف کند می تواند تبعات بسیار شدیدتری را برای ورزشکار داشته باشد بنابراین توصیه نمی شود وقتی ساعات زیادی تا هنگام افطار مانده است این کار انجام یشود.»

دکتر فرامرزی در خصوص برنامۀ ورزشی افراد عادی در ماه مبارک رمضان گفت: «همین سه اصلی را که مطرح کردم برای افراد عادی هم صدق می کند یعنی فعالیت ورزشی باعث ایجاد خستگی، کم آبی و افت قند خون می کند چه در افراد ورزشکار چه در افراد عادی، بنابراین در افراد عادی هم اگر انتخابشان برای فعالیت ورزشی به بعد از افطار موکول بشود با صرف یک افطاری مختصر و گذشت زمان حدود 1:30 الی 2 ساعت می توانند به خوبی ورزش کنند ولی چون تمارین ورزشی در افراد عادی خیلی شدید نیست، به نظرم اگر کسانی که به دنبال کاهش وزن هستند اگر 30 تا 45 دقیقه قبل از افطار هم البته در صورتی که توانایش را داشته باشند، بتوانند پیاده روی یا فعالیت سبکی داشته باشند و بعد از آن افطار کنند، این هم میتواند انتخاب مناسبی باشد با این حال در افراد عادی هم انجام فعالیتهای ورزشی در تعداد ساعات زیاد مانده به افطار می تواند پیامدهای سنگینی برای آنها داشته باشد.»

 

  منبع : سلامت نیوز

   برچسب‌ها: ورزش, ماه رمضان, روزه, ساعات ورزش
   
+ ۱۳۹۱/۰۲/۳۱
به هر حال بدن انسان نیازمند فعالیت ورزشی با توجه به شرایط فعلی بدن است و این شرایط سن ، قد ،وزن و محدودیت بدنی یا آسب دیدگی قبلی را شامل میشود.

یک دانش آموز مقطع راهنمایی که از صبح تا عصر با فعالیت بدنی سر و کار دارد باز هم نیازمند یک فعلیت ورزشی است تا با تخلیه کردن انرژی درونی به آرامش روحی و جسمی برسد.

یک کارمند ۳۵ساله ثبت احوال هم نیازمند ورزش روز مره و صبحگاهی است . ورزش صبحگاهی یک ویژگیهای منحصر به فردی برای همه به خصوص کارمندان دارد از جمله شادابی نشاط  را سر کار برای کارمندان عزیز  فراهم میکند .به روشهای مختلف هوازی و غیر هوازی میتواند این ورزش صورت گیرد ،

منظور از هوازی و غیر هوازی این است که ورزش در یک مکان سر بسته مثل سالن ورزش یا منزل انجام گیرد یا در حضور مستقیم اکسیژن مثل دویدن دور استدیوم ورزشی که البته از لحاظ فیزیولوژیکی هر کدام اهمیت خاص خودش را دارد. و معمولا برای اهداف خاصی از هر روش استفاده میشود.

یک فرد میان سال ۵۲ ساله هم نیازمند فعالیت بدنی است البته با شرایط خاص خودش ، هر فردی با شرایط سنی خودش باید ورزش کند به عنوان مثال فرد میانسال که نمیتواند تمرینات آمادگی جسمانی کشتی را انجام دهد اما پیاده روی و دویدن آرام میتواند ورزش مناسبی برای آن فرد باشد.


   برچسب‌ها: شرایط, ورزش
   
+ ۱۳۹۱/۰۱/۲۱
"زهره لاری" اولین زن اماراتی است که در مسابقات بین المللی اسکیت رو یخ ( پاتیناژ ) شرکت می کند.

حضور نخستین زن محجبه در مسابقات اسکیت روی یخ +عکس

به نقل از سایت اماراتی "اربین بیزینس"، خانم لاری در مسابقات قهرمانی اروپا در رشته اسکیت رو یخ شرکت می کند. قرار است این مسابقات در روزهای آینده ( 9 تا 14 آوریل جاری ) در ایتالیا برگزار شود.

در این مسابقات ورزشکاران بیش از 50 کشور جهان به رقابت می پردازند و زهره همراه با تیم اسکی ابوظبی در این مسابقات شرکت می کند.

زهره لاری در این باره می گوید:

وقتی 11 سال داشتم فیلمی به نام ملکه برف ها دیدم که در مورد دختری بود که اسکیت روی یخ را دوست داشت و به این فعالیت می پرداخت. بعد از این فیلم، به این ورزش علاقه مند شدم.

پدر زهره پس از ابراز علاقه مندی دخترش به اسکیت روی یخ، وی را تحت آموزش دو مربی خبره قرار داد.

زهره شش روز از هفته را به تمرین اسکیت روی یخ می پردازد. وی این تمرین ها را قبل و بعد از رفتن به مدرسه انجام می دهد. این ورزشکار نوجوان اماراتی آرزو دارد نماینده امارات در بازهای المپیک باشد. او می گوید:

بسیاری فکر می کنند چنین ورزشی برای دختران و زنان مسلمان مناسب نیست اما فکر می کنم این تصور هم اکنون تغییر کرده است.

حضور نخستین زن محجبه در مسابقات اسکیت روی یخ +عکس

حضور نخستین زن محجبه در مسابقات اسکیت روی یخ +عکس

 

  منبع : تک ناز

   برچسب‌ها: ورزش, مسابقه, اسکیت باز, یخ
   
+ ۱۳۹۱/۰۱/۱۰

دانش‌نامه ورزشي جادوگر فوتبال ایران ؛

نگاهي به زندگي ورزشي علی کریمی

با توجه به اينكه علي كريمي يكي از بازيكناني است كه كانون توجه جهانيان است نگاهي به بيوگرافي اين بازيكن بزرگ فوتبال ايران و آسيا خواهيم انداخت.

به گزارش خبرنگار ورزشي باشگاه خبرنگاران،‌محمد علي كريمي پاشاكي متولد 17 آبان 1357 در كرج كه اصالتي گيلاني دارد و بيشتر با نام علي كريمي شناخته شده است فوتباليست سرشناسي است كه اكنون در باشگاه پرسپوليس تهران به عنوان كاپيتان اين تيم مي‌درخشد و سابقه بازي در تيم‌هاي فتاح تهران، الاهلي امارات، بايرن مونيخ، القطرقطر، استيل آذين و شالكه آلمان را دارد.

علي كريمي از سال 1377 سابقه بازي در تيم ملي ايران را دارد و با 112 بازي و 36 گل ملي سومين بازيكن ايراني از نظر تعداد بازي ملي و نيز سومين گلزن برتر تاريخ فوتبال ايران به حساب مي‌آيد، وي در سال 2004 ميلادي توانست عنوان آقاي گل جام ملت‌هاي آسيا را از آن خود كند و جايزه بهترين بازيكن سال فوتبال آسيا را نيز در همان سال كسب كند.

گفتني است، علي كريمي فوتبال خود را از نوجوانان نفت تهران شروع كرد و سپس به نوجوانان سايپا پيوست و بعد از آن به فتح تهران منتقل شد و از همانجا بود كه به جمع سرخ‌پوشان پايتخت اضافه شد كه پيوستن او به جمع پرسپوليسي‌ها مقارن با سال 1377 بود و توانست دو سال پياپي در سال هاي 78و 79 ليگ آزادگان را فتح كند، او پس از مدتي مورد توجه باشگاه پروجا قرار گرفت اما به خاطر پايين بودن قيمت پيشنهادي اين باشگاه ايتاليايي به اين تيم ملحق نشد ضمن اينكه از اسپانيا هم پيشنهاد‌هايي داشت كه يكي از آنها اتلتيكو مادريد بود كه وي آن پيشنهاد را نيز نپذيرفت و براي نزديك بودن به خانواده‌اش به امارات رفت و به تيم الاهلي اين كشور پيوست.

در ادامه، علي كريمي در سال 2001 به الاهلي امارات پيوست كه اين باشگاه اماراتي توانست در اولين فصل حضور كريمي اولين جام خود را يعني جام امير را در فصل 2001-2002 فتح كند و كريمي توانست در سال 2004 ،14 گل براي تيمش به ثمر برساند.

لازم به ذكر است، علي كريمي در 3 مي سال 2005 بنا به گزارش وب‌گاه رسمي باشگاه بايرن مونيخ به اين تيم آلماني پيوست، او پس از علي دايي و وحيد هاشميان سومين بازيكن ايراني بود كه در اين باشگاه مشهور به هاليوود بازي مي‌كرد، در ابتدا بسياري معتقد بودند كه انتقال علي كريمي براي اين باشگاه تنها جنبه اقتصادي دارد اما بازيهاي خوب اين بازيكن مانع از اين انتقادات شد و علي كريمي توانست خيلي زود در جمع نامداران اين باشگاه نظير ميشاييل بالاك، سباستين درايسلي، مارتين دميكليس، مهمت شول و زي‌روبرتو براي خود جايگاهي ثابت دست و پا كند و به طوري كه برخي ازاين بازيكنان نيمكت نشين شدند و طبق يكي از بند‌هاي قرار داد جادوگر و بايرن مونيخ پس از 12 بازي اين قرار داد به طور خودكار تمديد شد كه در بازي مقابل هامبورگ اين اتفاق افتاد، اما در همين بازي وي متاسفانه مصدوم شد به طوري كه نتوانست در بازيهاي جام جهاني 2006 آلمان در حد و اندازه واقعي خود ظاهر شود كريمي همچنين از بازيكناني محسوب مي‌شود كه در ليگ قهرمانان اروپا بازي كرده است و در مقابل سالزبورگ يك گل به ثمر رساند.

شايان ذكر است، علي كريمي پس از بايرن مونيخ به قطر رفت و براي تيم القطر بازي كرد اما بازيهاي او مورد توجه مسئولان اين باشگاه قرار نگرفت و وقتي آنها او را به تيم السيلير فرستادند وي خواستار جدايي از آن تيم شد و سپس به پرسپوليس بازگشت.

لازم به ذكر است، باشگاه پرسپوليس براي به خدمت گرفتن علي كريمي به صورت قرضي از باشگاه السيلير علاقه نشان داد و با پرداخت 310 هزار دلار به اين باشگاه پيوست و در تاريخ 6 سپتامتبر 2008 به طور رسمي قرار داد يكساله با تيمش را امضا كند و او در اولين گلزني خود توانست در شهر آورد تهران موفق به گلزني شود و دو دقيقه بعد از يك بر صفر استقلال بازي را به تساوي بكشاند و كريمي پنج روز بعد در مقابل ابومسلم هت‌تريك كرد ولي نتوانست جلوي شكست تيمش را بگيرد و بازي با نتيجه 4 بر 3 به سود خراساني‌ها به پايان رسيد هنگاميكه قرار داد علي دايي تمديد نشده بود عباس انصاريفرد مدير وقت باشگاه ادعا كرده بود كه چند پيشنهاد ديگر از ساير تيم‌ها متوجه جادوگر شده و كريمي هم تا چهار هفته صبر كرد تا با پيشنهاد تمديد قرار داد باشگاه مواجه شود اما عدم پيشنهاد سرخ‌پوشان به وي موجبات جدايي كريمي از پرسپوليس را فراهم كرد و به استيل آذين پيوست.

علي كريمي در سال 88 به باشگاه استيل آذين پيوست، در فصل 87-87 ليگ برتر علي كريمي 14 گل به ثمر رساند و با دريافت 8 كارت زرد و 3 كارت قرمز خشن‌ترين بازيكن در ليگ برترنهم شناخته شد و پس از حضور د راين تيم به تيم شالكه آلمان پيوست و يك قرار داد 5 ماهه با اين تيم را امضا كرد و با شماره 10 وارد ميدان مسابقه شد و پس از پايان قرار دادش با اين تيم آلماني به پرسپوليس بازگشت و به دوران حضورش در اين كشور اروپايي خاتمه داد تا اولين خريد سرخپوشان در فصل جديد باشد.

تكنيكي ترين بازيكن تاريخ:

علي كريمي در نظر سنجي بزرگ و چند ميليوني يك برنامه تلويزيوني ورزشي به عنوان تكنيكي ترين بازيكن فوتبال ايران انتخاب شد ضمن اينكه علي كريمي از نظر تعداد بازي و همچنين گلزني سومين بازيكن برتر تاريخچه فوتبال ملي ايران است او اولين بازي ملي خود را در سال 77 در برابر كويت انجام داد و در همان سال قهرماني بازيهاي آسيايي 1998 بانكوك را به همراه تيم ملي جشن گرفت و يكي از 2 گل ايراني در بازي فينال مقابل كويت را به ثمر رساند او در مقدماتي جام جهاني 2002 توانست در برابر گوآم 5 گل به ثمر برساند او اولين بازي در پست هافبك تهاجمي را مقابل ايرلند در مرحله پلي‌اف جام جهاني در شهر دوبلين انجام داد علي كريمي در جام ملت‌هاي آسيا در سال 2004 با زدن 5 گل آقاي گل مشترك مسابقات شد، ايران در اين مسابقات پس از ژاپن و چين سوم شد و هت‌تريك جادوگر در بازي با كره‌جنوبي نقش مهمي در كسب اين موفقيت داشت و در همان سال نيز به عنوان بهترين بازيكن سال آسيا شناخته شد و قهرماني بازيهاي غرب آسيا را نيز به همراه تيم ملي كسب كرد.

در پايان لازم به ذكر است، علي كريمي پس از مدتي كناره گيري از تيم ملي فوتبال از سوي كارلوس كيروش سرمربي پرتغالي به اين تيم دعوت شد

   برچسب‌ها: زندگی, علی کریمی, ورزش, فوتبال
   
+ ۱۳۹۱/۰۱/۰۵
صديق، مصطفي. "زورخانه و ورزش باستاني". دوره 3،‌ ش 26 (آذر 43): ص 6-15، تصوير، طرح.

خلاصه:خصوصيات ويژه ساختمان زورخانه، اولين طرح اين نوع بنا (نيمه دوم سده هفتم و نخستين سده هشتم هجري)، افزارهاي ورزش باستاني، جامه‌هاي ورزش باستاني، گردانندگان زورخانه، رعايت سلسله مراتب زورخانه، شرحي بر شيوه‌هاي مختلف ورزش باستاني: سنگ گرفتن، انواع شناها، انواع ميل گرفتن،‌ انواع چرخ زدن،‌ كباده كشيدن، اسامي عده‌اي از پهلوانان سده هفتم هجري.

زورخانه و ورزش باستاني

مصطفي صديق  زير نظر دكتر صادق كيا  معاون وزارت فرهنگ و هنر

 

در اين گفتار دربارة ورزشي گفتگو مي شود كه آن را «ورزش باستاني» يا «ورزش زورخانه» مي نامند و ايرانيان شهر نشين يا با آن آشنا هستند يا نام آن به گوششان خورده است .

 

ساختمان زورخانه

زورخانه جايي است كه مردان در آن ورزش مي كنند و بيشتر در كوچه پس كوچه هاي شهر ساخته شد است. بام آن به شكل گنبد و كف آن گودتر از كف كوچه است . در آن كوتاه و يك لختي است و هر كه به خواهد از آن بگذرد و داخل زورخانه بشود بايد خم شود . مي گويند در زورخانه را از اين رو كوتاه مي گيرند كه ورزشكاران و كساني كه براي تماشا به آنجا مي روند به احترام ورزش و ورزشكاران و آن مكان خم شوند. اين در به يك راهروي باريك با سقف كوتاه باز مي شود و آن راهرو به «سردم زورخانه» مي رود . درميان زورخانه گودالي هشت پهلو و گاهي شش پهلو به درازي 5 يا4 متر و پهناي 4 متر و ژرفاي 3 چارك تا يك متر كنده شده كه «گود» ناميده مي شود. در كف گود چند لايه بوته و خاشاك گذاشته و روي آن بوته و خاشاك خاك رس ريخته و هموار كرده اند. بوته و خاشاك را براي نرمي كف گود مي ريزند و هر روز روي اين كف را پيش از آن كه ورزش آغاز شود با آب «گل نم» مي زنند تا از آن گرد برنخيزد.

سراسر ديوارة گود ساروج اندود شده است و لبة آن به جاي هزارة آجري با چوب پوشانده شده است تا اگر ورزشكاران هنگام ورزش به لب گود بخورند تنشان زخمي نشود . در بالا و دور گود غرفه‌هايي ساخته شده كه جاي نشستن تماشاچيان و گذاشتن جامة ورزشكاران و لنگ بستن تنكه پوشيدن آنان است . يكي دو غرفه از اين غرفه‌ها نيز جايگاه افزارهاي ورزشي است .


سَرْ دَمْ

سَرْ دَمْ زورخانه در يكي از غرفه هاي چسبيده به راهروي زورخانه درست شده است و آن صُفًه اي است نيم گرد كه كَفَش از كف زورخانه يك متر تا يك و نيم متر بلندتر است . در جلوي «سَرْ دَمْ» چوب بستي است كه به آن زنگ و پوست پلنگ و زره و سپر و پر قو آويخته است . بر روي سكو زير چوب بست اجاقي كنده شده كه در آن آتش ميريزند و هرگاه اجاق نداشته باشند منقلي زير چوب بست مي گذارند و مرشد تنبك خود را با آتش اجاق يا منقل گرم مي كند تا صداي آن رساتر درآيد .


مي‌گويند نخستين كسي كه طرح ساختمان زورخانه را ريخت «پورياي ولي» بود. نام پورياي ولي (محمودبن ولي الدين خوارزمي) است و او در نيمة دوم سدة هفتم و نيمة نخستين سدة هشتم هجري مي زيسته است .

او پهلوان و شاعر و عارف بوده و دمي گرم و گيرا داشته است.

با لب زمزمه آرا چه خفي و چه جلي

 جرگه را گرم بكن از دم پورياي ولي


افزارهاي ورزش باستاني

تخته شنا :چوبي است هموار به درازاي 70 متر و پهناي 7 و ستبري 2 سانتيمتر و گاهي كوچكتر و بزرگتر از اين اندازه هم ساخته مي شود. به زير تخته نزديك دو سر آن دو پاية زَنَخي (ذوزنقه اي) به بلندي چهار سانتيمتر ميخكوب شده است

ميل ورزش:افزاري است چوبي و كله قندي و توپر ، ته آن گرد و هموار و سر آن تخت يا گرد است و در ميان آن دسته‌اي به درازاي پانزده سانتيمتر فرو برده اند . وزن هر ميل از پنج كيلو تا چهل كيلو گرم است .

ميل بازي : مانند ميل ورزش است ولي دستة آن بلندتر از ميل ورزش و وزنش كمتر از آن است تا در هنگام بازي و پرتاب كردنش آسان باشد .وزن هر ميل بازي از چهار تا شش كيلو گرم بيشتر نمي شود .

سنگ:دو‌پاره و راست گوشه است كه از درازا با بست هاي فلزي به يكديگر چسبانيده شده و يك بر آن هلالي است ، درازاي سنگ يك متر و پهناي آن هفتاد سانتيمتر است .


در ميان سنگ سوراخي است كه در آن دستگيره اي گذاشته اند و روي آن را با نمد يا كهنه پوشانده اند تا دست ورزشكار را هنگام سنگ گرفتن زخم نكند . وزن هر دو سنگ از شصت كيلو       [6]      تا صد و بيست كيلو است . سنگ را در قديم ( سنگ زور) و(سنگ نعل) هم مي ناميدند زيرا به شكل نعل است .

كبـّاده:افزاري است آهني ، مانند كمان و سراسر تنة آن از آهن است و در ميانش « جا دستي » دارد . درازاي آن نزديك به صد و بيست تا صد و سي سانتيمتر است . چلة كبـّاده زنجيري است شانزده حلقه اي ـ و گاهي كمتر يا بيشتر ـ و در هر حلقه شش پولك آهني دارد و ميان آن جا دستي گذاشته شده است . وزن كباده از ده كيلو تا چهل كيلو است . گاهي نيز كباده‌هاي سنگين‌تر و سبكتر هم مي سازند و بكار مي‌‌برند.





جامه‌هاي ورزش باستان

تُنْكه يا تُنْبان نَطعي : شلوار كوتاهي است كه ران را تا زير زانو مي پوشاند و آن را هنگام ورزش كردن و كشتي گرفتن مي پوشند. اين تنبان از يك روية چرمي يا پارچة ماهوتي ستبر و چند لاية آستر كرباسي دوخته شده است . روية آن بيشتر به رنگ آبي مايل به سبز است.



كمر و نشيمنگاه و سر دو زانوي تنكه از چرم است. روي رانهاي تنكه گل و بوته هاي بزرگي ـ بيشتر بوته جقّة سركج ـ قلاب دوزي شده است . بالاي تنكه را «برج» ، پيش روي تنكه را كه زير شكم مي افتد « پيش قبض» 1، روي زانو را ( پيش كاسه) يا ( سَر كاسه) و پشت زانو را ( پَس كاسه) مي نامند.

لُنْگ: همان لنگي است كه مردان در گرمابه ميبندند. در روزگار ما به جاي پوشيدن تنكه ، ورزشكاران لنگي روي « زير شلوار» خود مي بندند و در گود ميروند و بستن آن چنين است :

دو سر از پهناي لنگ را در كمر گاه بر روي ناف گره مي زنند و پايين لنگ را كه آويزان است از پشت پا مي گيرند و از ميان دو پا بالا مي برند و در «پيش قبض» كه همان «گره» است فرو مي كنند.  



طرح تنبان نطعي از جلو

طرح تنبان نطعي از پشت




گردانندگان زورخانه

مرشد : امروز در زورخانه مرشد به كسي مي گويند كه آوازي خوش دارد و هنگام ورزش روي «سَرْ دَمْ» مي نشيند و با آهنگ هاي گوناگون كه هر كدام ويژة يكي از حركات ورزشي است ضرب ميگيرد و شعرهاي رزمي كه بيشتر از شاهنامة فردوسي برگزيده مي شود مي خواند و صداي ضرب و آواز     [7]      خود را با حركات ورزشكاران ، هماهنگ مي كند و آنان را به ورزش بر مي انگيزد . در قديم « مرشد» يا «كهنه سوار» كسي بود كه كار آموزش ورزشكاران و پهلوانان با او بود. كهنه سوار در هنگام ورزش لنگي به دوش مي انداخت و چوبي هم كه به آن «تعليمي» مي گفتند در دست مي گرفت و در كنار گود مي نشست و باستاني كاران يا كشتي‌گيران را در كارهاي ورزشي و كشتي گيري راهنمايي مي كرد. كهنه سواران يا مرشدان از چابك‌ترين و آزموده‌ترين پهلوانان و ورزشكاران بودند . ( گويا مرشد امروزي را «ضرب گير» مي خواندند) .

مُشتُ مالچي : كسي است كه پيش از ورزش به ورزشكاران و پهلوانان لنگ و تنكه ميدهد و پس از ورزش آنها را مشت و مال ميكند، تا كوفتگي و خستگي از تنشان بدر رود و پادويي زورخانه نيز با مشت مالچي است

 

مقام ورزشكاران در زورخانه

پيش كِسوَت : پيش كسوت در زورخانه به كسي مي گويند كه سالمندتر و آزموده تر از ورزشكاران ديگر باشد . پيش كسوت از همه گونه ورزشهاي باستاني و ريزه كاريهاي يكايك آنان آگاه است و مي تواند بهتر و سنگين تر از ديگران ورزشهاي باستاني را انجام دهد.

مياندار: ورزشكاري است كه در گود روبروي مرشد و ميان ورزشكاران ديگر مي ايستد و گرداندن ورزش و پيش و پس انداختن كارهاي ورزشي را به عهده مي گيرد. ورزشكاران هنگام ورزش به او نگاه و از حركات ورزشي او پيروي مي كنند. مياندار بايد مانند پيش كسوت آزموده و آگاه از همه گونه ورزش و ريزه كاريهاي يكايك آنها باشد. معمولاً پيش كسوت هر زورخانه مياندار آنجا مي شود.

پهلوان: به كسي گفته مي شود كه بسيار آزموده و چابك و كار كرده باشد و هماوردي نداشته باشد.

نوخاسته: جوان نوچه‌اي است كه آزمودگي يافته و پهنة كارهاي ورزشي خود را گسترش داده و براي كشتي گرفتن و ورزشهاي «تو گودي» به زورخانه هاي ديگر مي رود.

نوچه: به جوان ورزشكاري گفته مي شود كه زير نظر پهلواني، فن هاي كشتي را مي آموزد و شاگرد او به شمار مي رود. او از نظر تردستي و چابكي برگزيده‌ترين شاگردان آن پهلوان است.

شيوة ورزش باستاني

سنگ گرفتن: سنگ گيرنده در بالاي گود در جايي از زمين كه لنگ انداخته اند به پشت مي‌خوابد و سه بالش، يكي را زير سر و دوتاي ديگر را زير بازوي راست و چپ مي گذارد و دو سنگ با دو دست خود چنان مي گيرد كه سرهاي هلالي آن دو به سوي سرش باشد و پي در پي به پهلوي چپ و راست مي‌غلطد. هنگامي كه بر پهلوي چپ است سنگي را كه در دست دارد مستقيم چنان بالا مي برد كه بازوي خميده‌اش راست شود و به همان شيوه هنگامي بر پهلوي راست است سنگي را كه در دست چپ دارد مستقيم به بالا مي برد. اين گونه سنگ گرفتن را «غلطان» مي گويند. گونة ديگر سنگ گرفتن آن است كه ورزشكار به پشت مي‌خوابد و پاهايش را دراز مي كند و دو سنگ را باهم پي در پي روي سينه بالا و پايين مي برد، اين سنگ گرفتن را (جُفتي) مي‌نامند. مرشد، سنگ گرفتن ورزشكاران را تا (117) يا (114) بار مي شمارد و اگر سرگرم ضرب گرفتن براي ورزشكاران درون گود باشد، يكي از دوستان سنگ گيرنده سنگهاي او را مي شمارد. شمارة (117) و (114) ميان باستاني كاران مقدس است و مرشد يا ديگران از اين دو شماره بيشتر نمي شمارند. (117) اشاره به صدوهفده تن كمر‌بستة مولا است و (114) اشاره به يكصدوچهارده سورة قرآن است. سنگ شمار يا مرشد پيش از سنگ گرفتن براي شور بخشيدن به سنگ گيرنده (سرنوازي) مي خواند:

هر كار كه مي كني بگو بسم اللهتا جمله گناهان تو بخشد الله

دستت كه رسد به حلقة سنگ بگو لا حُولَ وَلا قُوهَ اِلا بِالله

و سپس شمارش را چنين آغاز مي كند:

لا حُولَ وَلا قُوهَ اِلا بِالله العلي الَعظيم.

بِسِم اللهِ الـّرحمنِ الرحيم

اول خدا ـ دو نيست خدا ـ سبب ساز كل سبب يا (سيد كائنات) چاره ساز بيچارگان الله ـ پنجة خيبر گشاي علي ـ شش گوشه قبر حسين ـ امام هفتم باب الحوايج ـ قبله هشتم يا امام رضا ـ يا اما محمد تقي روحي فداه و جسمي ـ دهندة بي منت الله ـ يا امام حسن عسگري دخيل ـ جمال امام زمان صلوات. يا (جمال هشت و چهار صلوات) ـ زياده باد دين خاتم انبياء ـ اي چهارده معصوم پاك ـ نيمه كلام الله مجيد ـ شانزده گلدسته طلا ـ صد وهفده كمر بسته مولا ـ خداي هجده هزار عالم و آدم ـ بر بي صفتان روزگار لعنت ـ يا (بر نمك نشناس لعنت) ـ بيس (بيست) لعنت خدا بر ابليس ـ يك بيس (بيست و يك) آقاي قنبر عليس (علي است) ـ دوبيس مرد دو عالم عليس ـ چاربيس بيمار دشت كرب و بلا (كربلا) يا (ناز چهار ستون بدنت) ـ پنج تن زير كسا ـ شش ساق عرش مجيد يا (باقر العلوم بعد از نبي) علي است) ـ سه بيس يا علي مثلت كيس(كيست) هفت بيس يا علي موسي بن جعفر ـ هش بيس يا علي بن موسي الرضا ـ نُه بيس نوح نبي الله ـ سي ختم كلام الله ـ يك سي گرفتي ماشاءالله ـ دوسي بُرّايش ذولفقار ـ نيستي جان كُفّار ـ چارة بيچارگان خود الله ـ دادرس درماندگان خود مولا ـ يا ابوالفضل العباس دخيل ـ يا موسي بن جعفر ـ يا علي بن موسي الرضا بطلب ـ نه سي طوفان بلا ـ چهل ختم اولياء و انبياء ـ يك چل بزرگ است خدا ـ دو چل محمَّد است مُصطفا ـ سه چل عليس شير خدا ـ چار چل يا فاطمة زهرا ـ پنج چل خديجه كبرا امُ المؤمنين ـ شش چل ابراهيم خليل الله ـ هفت چل موسي كليم الله ـ هش چل عيسي روح الله ـ نه چل آدم صفي الله ـ پنجاه، هزار بار بر جمال خاتم انبياء صلوات ـ    [9]    ز آدم و حّوا دگر نبي الله ـ شعيب و يوسف و يعقوب ـ پس خليل الله ـ ملائكان مُقّرب ـ

دگر ز جبرائيل ـ ز حسُن يوسف ـ جمال شصت بند ديو ، علي را صلوات .

در اين هنگام مرشد براي دنبال كردن شماره و رساندن آن به (114)‌ يا (117) از پنجاه به پايين مي شمارد بدينگونه:

نه چل آدم صفي الله ـ هش چل عيسي روح الله ـ هفت چل موسي كليم الله . . . . . . . تا به شماره يك برگردد. (17) شماره يا (14) شماره بازمانده از (117) يا (114) را دوباره از يك به بالا مي شمارد. ولي اگر مرشد از شمارة شصت به پائين شمرده باشد سه شماره يا شش شماره به يك مانده كه روي هم (117) يا (114) شماره مي شود شماره را به پايين مي رساند. البته اين اندازه شمارش در صورتي پيش مي آيد كه سنگ گيرنده به تواند (117) يا (114) بار سنگ بگيرد.


جاي ايستادن ورزشكاران در گود

در گود هر يك از ورزشكاران به فراخور مقام خود در جايي مي ايستند. كار كُشته‌ترين و كار آزموده‌ترين و سالمندترين آنها كه پيش كسوت ديگران خواهد بود «مياندار» مي شود و ميان گود روبروي مرشد مي ايستد . ورزشكاري كه پس از او از ورزشكاران ديگر سالمندتر و آزموده تر است پاي (سَر دَم) مي‌ايستد . اگر در ميان ورزشكاران «سيّد» ي باشد و در ورزش باستاني پختگي چندان هم نداشته باشد پاي (سَر دَم) مي ايستد و اگر شايستگي ميانداري داشت در ميان گود مي رود و ميانداري مي كند. در اين صورت پيشينه‌ترين ورزشكار روبروي او (پاي سر دم) يا پشت او مي ايستد. ورزشكاري كه از ديگران ناآزموده تر و ناپخته تر است و به او (تازه كار) مي گويند، جايش در گود پشت سر مياندار است. ديگر ورزشكاران از بزرگ تا كوچك (از نظر آزمودگي) به ترتيب كنار گود دورادور مياندار مي ايستند.



شنا رفتن

پيش از شنا رفتن، مياندار يكي از تخته شناها را كه در غرفه اي روي هم ريخته شده است برمي‌دارد و به دنبال او ورزشكاران يكي پس از ديگري ، تخته اي را برمي دارند و درو گود مي‌ايستند. سپس مياندار دور گود مي‌گردد و به هر يك از ورزشكاران ميانداري كردن را تعارف مي كند. آنگاه از همه رخصت مي طلبد و تخته‌اش را در ميان گود مي گذارد و زانوان و پنجه پا در كف گود قرار مي دهد و دو لبه تخته شنا را با دست مي گيرد . گاهي مرشد يا مياندار از ورزشكاري كه آوزاي خوش و گيرا دارد درخواست مي كند كه چند بيتي به مناسبت حال و مقام بخواند و پيش از اينكه او خواندن را آغاز كند «مياندار» يا «مرشد» مي گويد: (مزد دهنش به محمد صلوات) و همه صلوات مي فرستند و با صلوات فرستادن ورزشكاران ، آوازه خوان كمي خستگي در مي كند و سرانجام آواز خود را چنين به پايان مي رساند:       [10]

يا رَب بِه حَـّقِ نادَ علياً سَيَنْجَلي يا رَب بِه حَـّقِ شاه نَجَف مُرْتضي عَلي

افتادگان وادي غم را بگير دست يا مصطفي محمد و يا مرتضي علي

و آنگاه همه صلوات مي فرستند سپس مياندار دو پايش را پس مي برد و از يكديگر باز مي گذارد و به مرشد نگاه مي كند . ورزشكاران هم به پيروي از مياندار چنان مي كنند مرشد زنگ را به صدا در مي آورد و به ضرب مي زند و با هر تك ضربه محكمي كه مي كوبد ورزشكاران سينة خود را به سوي تخته شنا خم و نزديك مي كنند . گاهي در كشاكش شنا رفتن مياندار با صدايي كه از خستگي بريده به گوش مي رسد فرياد مي زند (علي بابا) و با دست به مرشد اشاره مي كند كه آهنگ ضرب را تندتر كند تا آنها شيوة شنا رفتن را عوض كنند.




ورزشكاران چهار گونه شنا مي روند:

شناي كرسي ـ شناي دست و پا مقابل ـ شناي دو شلاقه ـ شناي پيچ.

شناي كرسي: در اين شنا ورزشكاران پس از اين كه تخته شنا را بر كف گود گذاشتند دو سر آن را مي گيرند و دو پا را در برابر آن تا آنجا كه بتوانند چنان از هم باز مي كنند كه كف پاهايشان از كف گود بلند نشود و سپس شنا مي روند.

شناي دست و پا مقابل : در اين شنا ، دو دست ورزشكار بر روي تخته به فاصلة بيست سانتي متر از هم قرار دارد و پاهاي او در امتداد تن كشيده و جفت است.

شناي دو شلاقه: شناي دو شلاقه همان شناي (دست و پا مقابل) است با اين فرق كه در آن دو بار پياپي شنا مي روند و پس از آن كمي درنگ و خستگي در مي كنند و سپس دوباره ديگر پياپي شنا مي روند. اين روش را تا پايان ورزش نگاه مي دارند.

شناي پيچ: در اين شنا مانند شناهاي ديگر دست هاي ورزشكار بر روي تخته از يكديگر باز است و او نخست در حركت اول سر خود را زير بغل چپ مي برد و تنة خود را به سوي راست مي چرخاند و در حركت دوم ، سر خود را زير بغل راست مي برد و تنه را به سوي چپ مي چرخاند و شنا را به همين روش ادامه مي دهد.

نرمش : ورزشكاران پس از شنا رفتن بر مي خيزند و بي آنكه تخته شنا را از كف گود بردارند براي در كردن خستگي نرم و آرام بدن خود را تكان ميدهند و اين حركت را نرمش مي نامند. مرشد هنگام نرمش كردن ورزشكاران آهنگي ملايم مي گيرد و اشعار را با آهنگ مخصوص نرمش مي خواند . روش نرمش هر مياندار با مياندار ديگر اندكي اختلاف دارد.

ميل گرفتن: ورزشكاران هر كدام يك جفت ميل از جايگاه ويژه ميل‌ها كه در بالاي گود و نزديك آن است بر مي دارند و نخست مياندار به هر يك از ورزشكاران تعارف مي كند كه ميانداري بپذيرند و اگر كسي نپذيرفت، همان مياندار ميل‌ها بر شانة خود مي گذارد و ديگران از او پيروي مي كنند وبا ضرب مرشد ميل گرفتن را آغاز مي كنند . ميل گرفتن سه گونه است: ميل سنگين ـ ميل چكشي يا (سرنوازي) ـ     [11]      ميل جفتي.

ميل سنگين : ورزشكاران با آهنگ ضرب و آواز مرشد آرام و سنگين يك بار ميل دست راست را روي شانه و پشت و پهلو و سينة راست مي چرخانند و ميل ديگر را پيش سينة چپ رو به بالا نگاه مي دارند، و بار ديگر ميل دست چپ را روي شانه و پشت و پهلو و سينة چپ مي چرخانند و ميل ديگر را پيش سينة راست رو به بالا نگاه مي دارند . اين كار به اين روش ادامه مي يابد.

ميل چكشي يا سرنوازي: ورزشكاران با آهنگ ضرب مرشد كه تند و با شتاب است ميل را بروي شانه ها و پشت و پهلو و سينه به تندي مي چرخانند.

ميل جفتي: نخست دو ميل را در برابر هم روي سينه نگاه مي دارند سپس پي در پي باهم به پس مي برند و بازمي‌گردانند . ورزشكاران پس از ميل گرفتن براي در كردن خستگي دستة ميل‌ها را در دست مي گيرند و ته آن را بر كف گود مي گذارند و ميل‌ها را تك تك پيش و پس مي برند و مي نشينند و بلند مي شوند. اين گونه نرمش و ميل گرفتن را (خَمْ گيري) مي گويند.

پا زدن: مياندار در ميان گود مي ايستد و ورزشكاران پيرامون او گرد مي آيند. نخست پاي آرامي مي زنند كه به آن پاي (نَرْمْ) مي گويند و آن چنين است كه ورزشكار پنجه يك پا را اندكي از زمين بلند مي كند و بر روي پنجة پاي ديگر ، خود را تكان مي دهد و به آرامي پيش و پس مي رود.

ورزشكاران در زورخانه چهار جور پا مي زنند:

1ـ پاي اول (پاي چپ و راست) 2ـ پاي جنگلي 3ـ پاي تبريزي اول و دوم و پاي شوم 4ـ پاي آخر.

1ـ پاي اول: ورزشكاري روي پنجة پا مي ايستد و پاي‌ها را پي در پي به چپ و راست مي گذارد. بدين گونه كه يك بار پاي راست را در كناره بيروني پاي چپ مي گذارد و در پي آن پاي چپ را در كناره بيروني پاي راست مي گذارد و اين كار را تند و پي در پي ادامه مي دهد و در همين حال تن خود را نرم و آرام مي جنباند.

2ـ پاي جنگلي: ورزشكار روي پنجه هاي پا مي ايستد و با آواز و صداي ضرب مرشد يك بار سنگيني بدن خود را روي پنجة پاي چپ مي اندازد و پاي راست را به پيش پرتاب مي كند و بار ديگر روي پنجة پاي راست مي ايستد و پاي چپ را به پيش پرتاب مي كند. اين كار تند و پي در پي انجام مي گيرد گاهي ورزشكار ، ميان پاي جنگلي زدن (رُخصت) مي‌طلبد و ميان گود مي آيد و مي چرخد. در اين هنگام ورزشكاران ديگر در كنار گود مي ايستد و او را نگاه مي كنند.

3ـ پاي تبريزي .

الف ـ پاي اول: ورزشكار همآهنگ با ضرب مرشد ، هر بار بر يكي از دو پاي خود تكيه و پاي ديگر را به پيش پرتاب مي كند. در اينحركات دست‌ها نيز مي‌جنبد.

ب ـ پاي دوم: پس از پاي اول ، مياندار از ميان گود با دست به مرشد اشاره مي كند و مرشد بي درنگ آهنگ ضرب     [12]      را تند مي كند و مياندار به شرح زير (دو پا) مي زند، يكبار پاي راست و بار ديگر پاي چپ را به پيش پرتاب مي كند و آنگاه پاي‌ها را يكي يكي كمي از زمين برمي‌دارد و مي گذارد و در اين حال تمام بدن خود را نيز به نرمي تكان مي دهد.

ج ـ پاي سوم: پس از پاي دوم مياندار باز با دست به مرشد اشاره مي كند و مرشد آهنگ ضرب را عوض مي كند . در اين هنگام مياندار «سه پا» مانند «دو پا زدن» است با اين فرق كه ورزشكار سه پا را پشت سر هم يكي پس از ديگري پرتاب مي كند و آنگاه كمي درنگ مي كند و دوباره همين روش پا مي زند.

4ـ پاي آخر: ورزشكار روي پنجه هاي دو پا مي ايستد و با آواز مرشد تند و پشت سر هم پاها را بلند مي كند و يكي پس از ديگري به عقب مي برد و باز مي گرداند گويي دونده اي است كه در جاي خود ايستاده است و پيش نمي رود.

 

چرخ زدن

چرخ زدن پنج گونه است:

1ـ چرخ جنگلي 2ـ چرخ تيز 3ـ چرخ سبك و چمني 4ـ چرخ تَك پِر 5ـ چرخ تَك پِر

چرخ جنگلي: ورزشكار در ميان گود مي آيد و دست‌ها را در امتداد شانه نگاه مي دارد و به نرمي خود را تكان مي دهد و آرام و همآهنگ با صداي ضرب مرشد، دور گود مي چرخد.



چرخ تيز: ورزشكار درميان گود يا دور گود بسيار تند به دور خود مي چرخد . گاهي سرعت چرخ آنقدر زياد مي شود كه هيكل چرخنده را نمي توان تشخيص داد.

چرخ سبك چمني : ورزشكار در چرخ سبك و چمني نه تند و نه آرام بلكه سنگين و زيبا به درو خود مي چرخد و با چرخ دور گود را هم مي پيمايد.

چرخ تَك پِر: ورزشكار پس از يك بار بدور خود چرخيدن ، يك بار هم به هوا مي جهد و در هوا چرخي به دور خود مي زند . گاهي هم چرخنده دو دست راست را روي هم بر سينه مي گذارد و چرخ مي زند . معمولاً ورزشكار «تك پرها» را در هوا در گوشه هاي گود انجام مي دهد.

سه تَك پِر: ورزشكار سه بار به دور خود مي چرخد آنگاه يك تك پر در هوا مي زند . مرشد براي هر يك از چرخ‌ها آهنگي ويژه بر ضرب مي گيرد.

كبـّاده كشيدن: كباده را همه ورزشكاران نمي كشند و كسانيكه بخواهند بكشند پس از چرخ زدن دوتا دو‌تا يا تك تك از مرشد يا پيش كسوت «رُخصت» مي گيرند و هر كدام كباده‌اي برمي‌دارند و با دو دست در بالاي سر نگه مي دارند . كباده كشيدن به اين گونه است كه ورزشكار كمان كباده را با دست راست و زنجير آن را با دست چپ مي گيرد (و برخي هم از ورزشكاران برعكس) و بالاي سر در اين حالت دو بازوي او كمي تا شده است نگه مي دارد. و با ضرب و آواز مرشد ، يك بار دست راست را در امتداد شانه نگاه مي دارد و دست چپ را بر روي سر خم مي كند و مي خواباند و بار ديگر دست چپ را در امتداد شانه نگاه مي دارد ، و دست چپ را بر روي سر خم مي كند و مي خواباند و بدين گونه ورزشكار كباده كشيدن را ادامه مي دهد. او بايد به روي پنجه هاي دو پا به ايستد و با آهسته و نرم حركت دادن كباده پا به پا بشود و پيش و پس برود .


كُشتي

در گذشته پس از پايان يافتن ورزش ، كشتي‌گيران و پهلوانان ميان گود مي رفتند و دو به دو با هم كشتي مي گرفتند دو كشتي گير نخست (فرو مي كوبيدند2) آنگاه مرشد لنگي به      [13]      ميان هر دو كشتي گير پرتاب مي كرد تا دست نگه دارند كه شعر(گُل كُشتي) خوانده شود. كشتي‌گيران در كنار هم به پهلو، رو به قبله خم مي شدند و يك دست را بر گردن يكديگر و دست ديگر را روي زانو مي گذاشتند و مرشد شعر (گل كشتي) را مي خواند يا يكي از ورزشكاران كه آواز خوشي داشت در لبة ديوار گود مي نشست و از حاضران (رُخصت) مي طلبيد و گل كشتي را مي خواند:

در معركه ها درنگ مي بايد كرد خون برجگر نهنگ مي بايد كرد

پوشند يلان زره به پيكار اينجاستجايي كه برهنه جنگ مي بايدكرد


نمايشهاي ورزشي در ميدان ارك در برابر ناصرالدين شاه


دو كشتي گير پس از اينكه مرشد يا خواننده مي گويد:

خدا را سجود ، پيران را عزّت، جوانان را قدرت ، رَبُ المَشِرقين وَ رَبُ المَغـِربين فَبايّ آلاء رَبكُما تُكـّذبان ، كف گود را دست مي بوسيدند و كشتي را آغاز مي كردند.  


چند تن از باستاني كاران و پهلوانان بنام ايران:

از راست به چپ نشسته : حاجي خورده فروش ، ميرزا كوچك برادر سيد محمد بهبهاني ، سيد محمد علي، نايب غلامرا قزويني و علي حسين مشهدي اصفهاني

ايستاده: ميرزا باقر دراندروني استاد همة ورزشكاران ، مرشد ابوالقاسم شبرنگ


پهلوانان به بنام

در زير لوحه‌اي كه نام سرشناس‌ترين پهلوانان ايران از سدة هفتم هجري تاكنون بر آن كنده و بر ديوار خاوري زورخانه بانك ملي ايران كار گذاشته شده است آورده مي شود:        [14]

1ـ پهلوان فيلة همداني سدة هفتم هجري.

2ـ پهلوان محمود بن ولي الدين خوارزمي (پورياي ولي) سدة هشتم.

3ـ پهلوان محمد ابو‌سعيد سدة نهم.

4ـ پهلوان نداقي عراقي اصفهاني سدة دهم.

5ـ پهلوان بيك قمري سدة دهم.

6ـ پهلوان ميزابيك كاشي سدة يازدهم.

7ـ پهلوان كبير اصفهاني سدة دوازدهم.  


پهلوان محمد يزدي كوچك معروف به «عبـْدُل»

حاج سيد حسن شجاعت «رّزاز»

8ـ پهلوان لنـِدره دوز سدة سيزدهم.

9ـ پهلوان عسگر يزدي سدة سيزدهم به بعد.

10ـ پهلوان محمد مازار سدة سيزدهم به بعد .

11ـ پهلوان ابراهيم يزدي (يزدي بزرگ) سدة سيزدهم به بعد.

12ـ پهلوان شعبان سياه سدة‌سيزدهم به بعد.

13ـ پهلوان حاج حسن بد آفت سدة سيزدهم به بعد.

14ـ پهلوان حاج نايب رضا‌قلي سدة سيزدهم به بعد.

15ـ پهلوان حسين گلزار كرمانشاهي سدة سيزدهم به بعد.

16ـ پهلوان اكبر خراساني سدة سيزدهم به بعد.

17ـ پهلوان يزدي كوچك (عَبـُدل) سدة سيزدهم به بعد.

18ـ پهلوان سيد هاشم خاتم زاده سدة سيزدهم به بعد.

19ـ پهلوان اصغر نجار سدة سيزدهم به بعد.

20ـ پهلوان ميرزا باقر دراندروني سدة سيزدهم به بعد.

21ـ پهلوان علي ميرزاي همداني سدة سيزدهم به بعد.

22ـ پهلوان مهدي خان سيف الممالك سدة سيزدهم به بعد.

23ـ پهلوان صادق قُمي سدة سيزدهم به بعد.

24ـ پهلوان سيد حسن شجاعت (رّزاز) سدة سيزدهم به بعد.

25ـ پهلوان حاج محمد صادق بلور فروش سدة سيزدهم به بعد.

26ـ پهلوان سيد تقي كمل قمي سدة سيزدهم به بعد (اين پهلوان زنده است و در شهر قم زندگي مي كند).

در پايان از آقايان زير كه در كار تهيه اين گفتار نگارنده را راهنمايي نموده اند سپاسگزاري مي نمايد:

آقاي علي بلوكباشي دوست عزيز و ارجمندم ـ آقاي باقر مهديه مياندار زورخانه بانك ملي ـ آقاي علي كيانتاش گرداننده زورخانه طلاچي ـ آقاي حسين رضي زاده مدير باشگاه پولاد ـ آقاي ملك ـ آقاي منوچهر كلانتري دوست عزيزم ـ آقاي كاظم جباري مرشد زورخانه بانك ملي و گردانندة زورخانه هنر ـ آقاي محمد مختاري مرشد زورخانه طلاچي.

طرح‌ها از : آقاي عارف اسفندياري .

عكس‌ها از: آقايان غلامرضا ملك عراقي و مهدي ده بنه اي و كاشاني.      [15]

 

پي نوشت:

1-  ( پيش قبض) در فرهنگ آنندراج چنين معني شده است : « نام فني است از كشتي كه در آن فن براي كشتي گرفتن قبض حريف را مي گيرند ، مير نجات گويد: در كشتي به گل و سرو سمن بسته اوست پيش قبض همه در پنجة شايستة اوست »

2-  فرو كوبيدن : سَر شاخ شدن.


   برچسب‌ها: زورخانه, ورزش, سنتی, خانواده سبز
   
+ هما رادمنش ۱۳۹۰/۱۲/۰۵
پزشکان سوئدی در تحقیقات خود دریافتند که دوچرخه سواری می تواند به درمان بیماری میگرن کمک می کند.

پزشکان مرکز علوم اعصاب و عملکرد اعضاء در دانشگاه گوتنبرگ سوئد گفتند که می توان با دوچرخه سواری یا فعالیت های بدنی دیگر به همان نتایج دارویی درمان میگرن دست یافت.

پزشکان سوئدی در جریان تحقیقات خود تلاش کردند تا میزان تاثیر تمرین ها و فعالیت های ورزشی را با استفاده از دارو برای کاهش درد میگرنی مقایسه کنند.

پزشکان از 91 نفر خواستند تا در این تحقیقات شرکت کنند و آنها را به 3 گروه تقسیم کردند.

بر اساس این تحقیقات، پزشکان به گروه اول دارو دادند و گروه دوم تحت درمان همراه با استراحت قرار گرفت اما گروه سوم به دوچرخه سواری پرداخت.

نتایج این تحقیقات عملاً جالب بود زیرا هر 3 شیوه در کاهش درد میگرنی موثر بود و میزان حملات را از 4 حمله به 3 حمله در ماه کاهش داد اما در این میان فواید دوچرخه سواری این بود که سطح استرس را کاهش داد و خواب را بهبود بخشید.

میگرن یکی از علل سردرد است. بیشتر افراد مبتلا به میگرن به حمله های پی در پی سردرد برای مدت چندین سال دچار می شوند.

سر درد میگرن بیشتر به گونه تپش دار (ضربان دار) بوده و اغلب با تهوع و اختلالات بینایی همراه است و گرچه بیشتر موارد میگرن می تواند شدید باشد ولی گاهی سردرد میگرن خفیف است.

درد میگرن بر اثر تورم رگ های خونی و اعصاب اطراف مغز که به ساقه مغز سرشناس است، ایجاد می شود.

به نظر می آید یک ماده شیمیایی موجود در مغز به نام سروتونین نقش اصلی را در این بیماری داشته باشد البته برخی پژوهش های تازه نشان داده است نقص ژنتیکی می تواند در بروز این بیماری نقش داشته باشد.

پژوهشگران ژن معیوبی را در بین گروهی از بیماران میگرنی یافتند که می تواند علت دردهای میگرنی باشد.

  منبع : سیمرغ

   برچسب‌ها: ورزش, درمان, میگرن, سردرد
   
+ ۱۳۹۰/۰۷/۳۰
آخرین نیوز: "م .م" که در گذشته یکی از پرافتخارترین ورزشکاران ایران در یکی از رشته های رزمی بود اکنون معتاد شده است و دیگر هیچ نشانی از آن ورزشکار خوش قد و بالای سابق ندارد و حتی از نظر اخلاقی و زندگی خصوصی اش هم دچار مشکلات فراوانی شده است.

به گزارش قاصد، گفته میشود این ورزشکار نوعی ماده مخدر جدید مصرف می کند و به تازگی نیز همسرش را هم از منزل بیرون کرده تا راحت به کارهای بی اخلاق خود برسد!

البته این ورزشکار مدتی بود که به جمع مربیان پیوسته بود ولی در عرصه مربیگری نتوانست کارنامه موفقی داشته باشد.

برخی از منتقدان این رشته ورزشی مدعی هستند "م.م" تنها ورزشکار معتاد موجود در این رشته نیست و برخی دیگر از ورزشکاران نیز اسیر دیو اعتیاد شده اند و مسوولان باید هر چه سریعتر به این مسئله رسیدگی کنند.


   برچسب‌ها: ورزشکار, ایران, ورزش, اعتیاد
   
+ ۱۳۹۰/۰۲/۲۲
به گزارش فارس سینما، پس از رفتار غیر اخلاقی نیکولاس کیج در خیابان ها این بار نوبت به آرنولد شوارزنگر بازیگر و سیاست مدار آمریکایی می رسد.

پس از اعلام جدایی آرنولد شوارزنگر از همسرش ماریا شریور,او با حالت غیر عادی در خیابان های کالیفرنیا مشغول به خواندن آواز شد و کت خود را همانند کودکان به هوا پرتاب می کرد.
آرنولد شوارزنگر فرماندار سابق کالیفرنیا با ایجاد مزاحمت برای مردم در خیابان ها توسط پلیس دستگیر  و حتی دقایقی را نیز با افسران پلیس کالیفرنیا درگیر شد.
اینگونه رفتار ها نشانه کم اهمیت بودن ارزش فرهنگی و اخلاقی در سینمای هالیوود می باشد.


   برچسب‌ها: رفتار بد, غیر اخلاقی, ورزش, بدنسازی
   

درباره وبلاگ

کافه فان / Cafefun.ir
سایت اطلاعات عمومی و دانستنی ها

موضوعات

تبليغات

.:: This Template By : web93.ir ::.

برچسب ها: اطلاعات عمومی ، آموزش ، موفقیت ، ازدواج ، دانستنی ، گیاهان دارویی ، تعبیر خواب ، خانه داری ، سخن بزرگان ، دانلود ، بازیگران ، روانشناسی ، فال ، اس ام اس جدید ، دکتر شریعتی ، شاعران ، آموزش یوگا ، کودکان ، تکنولوژی و فن آوری ، دانلود ، تحقیق ، مقاله ، پایان نامه ، احادیث ، شعر ، رمان ، عکس ، قرآن ، ادعیه ، دکوراسیون ، سرگرمی ، اعتیاد ، کامپیوتر ، ترفند ، ورزش ، کد آهنگ ، مقالات مهندسی ، طنز ، دانلود کتاب ، پزشکی ، سلامت ، برنامه اندروید ، زنان ، آشپزی ، تاریخ ، داستان کوتاه ، مدل لباس ، مدل مانتو ، مدل آرایش