اطلاعات عمومی

1- قوی دست بدهید

این متخصص روانشناسی بالینی عنوان کرد: دست دادن قوی نشان دهنده قدرت شماست اما حواستان باشد که این موضوع نشان دهنده احتمال کمتر ابتلای شما به آلزایمر در آینده است. وی در ادامه مطلب افزود: در واقع اگر قدرت دست شما زیاد باشد احتمال کمتری دارد که به آلزایمر دچار شوید.
برای اینکه قدرت خود را بسنجید می توانید دمبلهایی به وزن یک دهم وزن خودتان را در هر دست بگیرید و با آنها حرکت کنید اگر نتوانید 25 متر را با این وزنه ها در دست طی کنید یعنی احتیاج به تمرینات ورزشی دارید.

2- به مغزتان شوک دهید

محمدی تصریح کرد: بعضی از انسان ها سورپرایز شدن را دوست دارند و بعضی نه، اما همیشه مغز انسان ها سوپرایز شدن را دوست دارند. وی با بیان این مطلب ادامه داد: تحقیقات نشان داده است قرار گرفتن در مقابل یک معما و حل یک مسئله می تواند مانع از تخریب پروتئین های خاص در مغز شود.
وی اظهار کرد: حل جدول کلمات متقاطع ذهن شما را به چالش می کشد، پس سعی کنید در کارتان هم تنوع ایجاد کنید و هم به حل مسائل کاری بپردازید.

3- سبزیجات بخورید

این متخصص روانشناسی بالینی تصریح کرد بهترین کمک تغذیه ای که می توانید به مغزتان بکنید خوردن سبزیجات غنی از فولات و در کل خانواده ویتامین های B است. وی در ادامه گفت: افزایش فولات در رژیم غذایی باعث کاهش ابتلا به بیماری های آلزایمر میشود.
وی اظهار کرد: برای همین بهترین کار این است که سبزیجات، ماهی، قهوه و زردچوبه را به رژیم غذایی اضافه کنید.

4- مواظب سرتان باشید

محمدی تصریح کرد: هر گونه ضربه وارد شده به سر می تواند احتمال ابتلا به آلزایمر را در آینده بالا ببرد. وی در ادامه گفت: حتی زدن ضربه با سر به توپ، هد زدن مهم ممکن است در آینده باعث افزایش احتمال ابتلا به فراموشی شود.
محمدی تاکید کرد: برای همین سعی کنید تا می توانید از سرتان در مقابل هر ضربه یا اتفاقی محافظت کنید.

5- به طور منظم ماهی بخورید

این متخصص روانشناسی بالینی تصریح کرد: با مصرف ماهی به طور منظم می توانید احتمال ابتلای خودتان به فراموشی را در آینده 20 درصد کاهش دهید. وی خاطرنشان کرد: تغییر شیوه زندگی و انتخاب یک شیوه زندگی مناسب می تواند احتمال ابتلا به فراموشی را در آینده تا 50 درصد کاهش دهد.

این تیم تاثیرات زایمان طبیعی و با عمل جراحی را بر روی میتوکوندریال آنکاپلینگ پروتیین 2 (UCP2) در موش ها مورد بررسی قرار داد. پروتیین UCP2 جهت رشد درست سلول های عصبی و مدارهای هیپوکامپ مهم است. این ناحیه از مغز عهده دار حافظه های کوتاه مدت و درازمدت است. این پروتیین همچنین در سوخت و ساز (متابولیسم) سلولی چربی، یکی از اجزای کلیدی شیر مادر، دخالت دارد که چنین برداشت می شود که بوجود آمدن UCP2 در زایمان طبیعی ممکن است به انتقال تغذیه با شیر مادر کمک نماید.

پژوهشگران دریافتند که زایمان طبیعی وجود UCP2 را در سلول های عصبی که در ناحیه هیپوکامپی در مغز قرار دارند کلید زد. این کنش در مغز موش هایی که از راه سزارین زاییده شدند کاهش داشت. از کار انداختن ژن UCP2 یا با روش های شیمیایی مانع عملکرد آن شدن سبب اختلال در روند تفکیک سلول های عصبی و مدارهای هیپوکامپی گردید و در رفتارهای بزرگسالی مرتبط با عملکردهای هیپوکامپی نارسایی ایجاد نمود.

به گفته «هوروث»: این دستاوردها نقش بالقوه کلیدی UCP2 در رشد سالم مدارهای مغزی و رفتارهای مرتبط با آن را آشکار می سازد. رواج فزاینده زایمان سزارین به خاطر راحتی به جای نیاز پزشکی (نه به دلایل پزشکی) ممکن است تاثیر پایداری بر رشد مغز و عملکرد آن در میان انسانها گذاشته باشد که تا پیش از این کسی گمانش را نمی برد.

کودکان وقتی تحت استرس شدید و مداوم زندگی می کنند در آزمون های حافظه ای محیطی، کارآیی ضعیف تری دارند. آنها همچنین در انجام تست های مربوط به حافظه کوتاه مدت نیز بیشتر دچار مشکل می شوند. خشونت یا تبعیض در مورد یکی از فرزندان، اختلافات همیشگی اعضای خانواده، فشار برای موفقیت، مشکل در مدرسه و بیماری های جسمی، می تواند بچه های شما را مضطرب کند. اضطرابی که شاید بروز ندهند اما همیشه با آنهاست و با شب ادراری، رفتارهای پرخاشگرانه، رفتارهای وسواسی، مو کندن و ناخن جویدن، افت درسی و... خود را نشان می دهد. این کودکان گاهی دچار لکنت زبان می شوند، کابوس می بینند و معمولا در ارتباط برقرار کردن با دیگران ناموفق هستند.

این مطالعه که در مجله نوروساینس به چاپ رسیده تأییدی بر یافته های قبلی در مورد تأثیرات مخرب استرس در زندگی انسان است. در برخی از مطالعات اخیر نشان داده شده است کودکانی که در شرایط پراسترس زندگی می کنند از نظر فرآیندهای سلولی سریع تر پیر می شوند و بنابراین می توان گفت استرس دوران کودکی عامل کاهش طول عمر است.

این یافته حاصل مطالعه روی 61 کودک 9 تا 14 ساله است. متخصصان می گویند: هر چند این تفاوت ها در بافت مغزی جزیی و میکروسکوپی هستند اما می توانند تاثیرات مهمی روی مهارت های ذهنی کودکان بر جای بگذارند.

به گزارش البرز به نقل از بی.بی.سی دانشمندان در این تحقیق سلولهای مغزی ۲۰ فرد درگذشته را تجزیه کردند.

پژوهشگران بافتهای مغز ۲۰ جسد را تجزیه کردند و دریافتند در مغز افرادی که خودکشی کرده بودند، درصد بالاتری از یک فرایند شیمیایی که باعث تغییر رفتار می شود، یافت می شود.

این پژوهشگران در مقاله ای در نشریه “بایالاجیکال سایکالاجی”، نشریه تخصصی روانشناسی زیستی نوشته اند که اتفاقا عوامل محیطی در این تغییرات نقش دارند.
این پژوهشگران که از دانشگاههای وسترن اونتاریو و اوتاوا مشغول تحقیق دراین باره بودند، بافتهای مغز ۱۰ نفر را که خود کشی کرده بودند و ۱۰ نفر دیگر را که به طور ناگهانی به دلایل دیگر مرده بودند، تجزیه کردند.

آنها دریافتند که DNA افرادی که در گروه خودکشی قرار داشتند، تحت تاثیر فرایندی به نام متیلاسیون است که در تنظیم رشد سلولی دخیل است.

متیلاسیون همان جریانی است که جلوی فعالیت ژنهای ناخواسته را در سلولها می گیرد تا مثلا ژنی که برای ساخت پوست ضروری است، برای این کار فعال شود، نه برای ساختن بافت قلب.

میزان متیلاسیون در مغزهای گروه خودکشی تقریبا ۱۰ برابر گروه دیگر بود و ژنی که غیر فعال شده بود، نوعی گیرنده پیامهای شیمیایی بود که در تنظیم رفتار نقشی اساسی دارد.

پژوهشگران در این مقاله احتمال می دهند که این روند در “طولانی شدن و یا بازگشت اختلالات افسردگی” دخیل باشد. در پژوهش هایی که پیش از این انجام شد، مشخص شد که تغییر در فرایند متیلاسیون می تواند حاصل ترکیبی از عوامل ژنتیک و محیطی به نام “اپیژنتیک” باشد.

دکتر مایکل پولتر، سرپرست این تحقیقات می گوید: “این مسئله که ژنوم تا این حد در مغز منعطف عمل می کند، بسیار تعجب آور است چون سلولهای مغزی تقسیم نمی شوند. نورونها در آغاز زندگی به وجود می آیند بنا بر این دانستن این که مکانیزم های اپیژنتیک همچنان اتفاق می افتند، جالب است. ”

یافته های این تحقیق راه را برای پژوهش در این باره و یافتن روش های درمانی تازه باز می کند.

جان کریستال، سردبیر نشریه بایالاجیکال سایکالاجی می گوید: “شواهد تازه به دست آمده نشان می دهد که عوامل ژنتیک و محیطی می توانند تغییرات طولانی مدت در مغز ایجاد کنند. به علاوه این تغییرات می توانند در روند زندگی فرد تغییرات اساسی ایجاد کنند. این تغییرات شامل افزایش اختلالات مربوط به افسردگی و احتمالا خودکشی هستند.

بیایید این مسئله کوچک را با هم حل کنیم. در عبارت زیر شما حق دارید که فقط با جابجا کردن یک خط، معادله را درست کنید.

IV = III + III

متوجه شدید؟ خیلی ساده است، کافی است که I را از سمت چپ به سمت راست بیاورید تا IV ، تبدیل به VI شود.

92 درصد مردم به سادگی این مسئله کوچک را حل می کنند، اما جالب است بدانید که 90 درصد بیمارانی هم که قسمت پیش پیشانی یا prefrontal مغزشان هم آسیب دیده و طبعا دچار آسیب شدید توجه و تمرکز هستند، می توانند این مسئله را حل کنند.

حالا بیایید مسئله را مشکل تر کنیم. این بار این مسئله را حل کنید:

III = III + III

خوب، اگر این مسئله را نمی توانید مثل قبلی به سرعت حل کنید، نگرانی ندارد، به خصوص اگر بدانید فقط 43 درصد آدم های عادی قادر به حل این مسئله هستند.

اما جالب است بدانید که 82 درصد بیماران مبتلا به آسیب مغزی ای که پیشتر اشاره کردم، می توانند این مسئله را حل کنند!

چرا این طور است، چرا یک آسیب مغزی، عملکرد بیماران را در این مورد خاص بهتر می کند؟

پاسخ در نحوه حل مسئله نهفته است. برای حل مسئله باید با جابجا کردن یکی از خطوط علامت + آن را به علامت = تبدیل کرد تا معادله III = III = III شکل بگیرد.

آدم های عادی می خواهند با شیوه روتین حل مسئله، یک معادله دوقسمتی را حل کنند و بیشتر روی خود اعداد رومی تمرکز می کنند، اما آدم هایی که آسیب مغزی دارند، اجباری برای حل مسئله به شیوه روتین در خود نمی بینند، پس روی علائم، درست به اندازه اعداد تمرکز می کنند، به شکل متناقضی این بیماران که مشکل ادراکی دارند، نمی توانند جستجویشان را فقط محدود روی اعداد کنند و طیف بیشتری از انتخاب ها را دارند و طبعا می توانند خیلی راحت تر مسئله را حل کنند!

خب! مقصود من از چیزهایی که در بالا گفتم این نیست که چکشی بردارید و به قشر پیشانی مغزتان آسیب بزنید تا خلاق تر بشوید. مقصود من این بود که هدایت حیطه توجه و تمرکز، بخشی ضروری در فرایند هوش، نبوغ و خلاقیت است و اگر مغز ما بتواند از اطلاعات بی ربط، پاسخ هایی برای مشکلات پیدا کند، ما قادر به حل مسائلی می شویم که دیگران قادر به حل آنها نیستند.

به تازگی نتایج تحقیقی که به رهبری ماریک ویث Mareike Wieth در کالج البیون انجام شده بود، بازتاب زیادی در اینترنت پیدا کرده بود. در این تحقیق از 428 دانشجو خواسته شد که عادات و اعمالی را که در 24 ساعت شبانه روز انجام انجام می دهند بنویسند و بگویند که در صبح یا عصر خلاق تر یا هشیارتر هستند.

همان طور که انتظار می رفت، بیشتر دانشجوها شب بیدار و جغدهای شب بودند، طوری که شرکت در کلاس های 9 صبح برایشان عذاب آور بود.

در مرحله بعد تحقیق، محققان مسائلی را به دانشجوها دادند، حل کردن نیمی از معماها نیاز به یک بینش خلاقانه داشت.

نیمی دیگر از مسائل، مسائل استانداردی مثل سؤالات جبری بودند. این مسائل نیازی به بینش خلاقانه نداشتند، و حل آنها نیاز به تمرکز روتین داشت.

به دانشجوها برای حل مسئله، 4 دقیقه فرصت داده شد، از نیمی از دانشجوها صبح ساعت هشت و نیم، امتحان گرفته شد و از نیمی دیگر ساعت پنج عصر.

شاید تعجب کنید، اما دانشجوهایی که صبح امتحان داده بودند و انتظار داشتیم که با توجه به خواب آلودگی مفرط، نتوانند پاسخ سؤلات خلاقانه را بدهند، در پاسخ به سؤالات نیازمند نوآوری، موفق تر بودند.

به این ترتیب دانشجوهای خواب آلود این تحقیق، درست مثل بیماران دچار آسیب مغزی، از ناتوانی در تمرکز سود می بردند! ذهن آنها سازمان بندی نداشت و خواب آلود بود و آنها ناخودآگاه راه حل هایی را که در شرایط معمول از انها صرف نظر می کردند، پی می گرفتند و به پاسخ سؤالات می رسیدند.

اما در یک تحقیق جالب در دانشگاه ایلینویز شیکاگو، دانشجوهای مست و دانشجوهای هشیار با هم مقایسه شدند. به این دانشجوها تعدادی چیستان داده شد تا حل کنند. این بار هم نتیجه به دست آمده جالب بود، دانشجوهای مست، 30 درصد عملکرد بهتری داشتند.

این تحقیقات نشان دادند که عدم تمرکزی که خواب آلودگی و مستی الکل در پی می آورد، صرف نظر کردن از افکار جانبی و تداعی هایی نامحتمل را دشوارتر می کند و باعث تقویت تخیل می شود.

البته پیداست که این تحقیقات پیشنهاد نمی کنند که با خواب آلودگی و ولنگاری، خلاقیت خود را تقویت کنید، بلکه بر اهمیت نگاه متفاوت از زوایای متفاوت برای حل مشکلات و مسائل تأکید می کنند.

تکرار مدام یک سوال، مشکل در تلفظ کلمات متداول و اختلال در برقراری ارتباط اجتماعی و عاطفی. همه اینها نشانه های زوال عقل است که به مرور زمان زندگی شخص و اطرافیانش را نابود می کند…

ابتلا به بیماری آلزایمر یکی از دلایل عمده زوال عقل در افراد بالای ۶۵سال است. طبق آمار انجمن جهانی آلزایمر، بیش از ۳/۵میلیون آمریکایی از آلزایمر رنج می برند و در هر ۷۰ ثانیه، یک نفر به این بیماری مبتلا می شود.

شاید فکر می کنید آلزایمر یا انواع مختلف زوال عقل، بخش جدانشدنی سالخوردگی هستند اما برخی از مطالعه ها خبر از آن می دهد که با استفاده از رژیم های غذایی مخصوص می توانید از ابتلا به بیماری های زوال و تخریب مغزی در امان بمانید.

یکی از دلایل عمده در ابتلا به زوال عقل، التهاب های طولانی مدت در بدن است. موادغذایی ای را که دارای مقدار چشمگیری از ترکیب های ضدالتهابی هستند، به رژیم غذایی تان اضافه کنید تا از دچارشدن به اختلالات شناختی که با بالا رفتن سن زیاد می شود، جلوگیری کنید.

● شکلات تلخ

براساس مطالعه های محققان نروژی، «فلاونویید» که در دانه های کاکائو وجود دارد، باعث افزایش میزان گردش خون در مغز می شود و بدن را در برابر کاهش جریان خون در مغز که یکی از عوامل مهم در ابتلا به زوال عقل است، محفاظت می کند. پس شکلات هایی را انتخاب کنید که دارای مقدار بالایی کاکائو و میزان کمتری شکر هستند تا نتیجه بهتری بگیرید. شکلات های تلخ بالای ۷۰ درصد بهترین انتخاب است. با اینکه کاکائو یک منبع غنی از ترکیب های سودمند است اما میزان چربی اشباع شده در آن بسیار بالاست. از طرفی در بیشتر مواقع با مواد چرب مثل خامه مصرف می شود. پس بهتر است شکلات تلخ را به قسمت هایی کوچک و برای کل هفته تقسیم کنید.

▪ غذاهای جایگزین: فلاونویید در بیشتر میوه ها، سبزیجات و ادویه ها یافت می شود. هرچه میوه و سبزی ها رنگی تر باشند، میزان فلاونویید در آنها بالاتر است. از غذاهای دیگری که این ماده سودمند را دارند، می توان به چای سبز و گیلاس اشاره کرد. چای سبز مملو از فلاونوییدی است که به نام کاتاچین معروف است. از دیگر خاصیت های چای سبز پایین آوردن خطر ابتلا به سرطان و بیماری های اعصاب و مغز است.

● مارچوبه

در نتایج تحقیقاتی که در سال ۲۰۰۸ در کره جنوبی منتشر شد، آمده است که افرادی که کمبود فولیک اسید دارند، ۵/۳ بار بیشتر از افراد دیگر احتمال دارد که به زوال عقل دچار شوند. برای آنکه مطمئن شوید بدنتان حتما به مقدار کافی فولیک اسید دریافت می کند، مارچوبه را به رژیم غذایی?تان اضافه کنید. این نیزه های سبزرنگ روزانه ۶۶ درصد فولیک اسید مورد نیاز بدنتان را تامین می کنند.

▪ غذاهای جایگزین: از دیگر منابع فولیک اسید می توان به مرکبات، کلم بروکلی، گل کلم، چغندر، عدس و برگ های سبز سبزی هایی مانند اسفناج و شلغم سبز اشاره کرد.

● ماهی سالمون

طبق مطالعه های انجام شده در دانشگاه تافتس در بوستون آمریکا، خطر ابتلا به آلزیمر و زوال عقل در افرادی که به طور متوسط هفته ای ۳ بار روغن ماهی های چرب مصرف می کنند، ۵۰ درصد کاهش پیدا می کند. میزان امگا ۳ در خون این افراد نسبت به آنهایی که از ماهی در رژیم غذایی شان استفاده نمی کنند، بسیار بالاتر است. ماهی سالمون منبعی غنی از امگا ۳، اسیدهای چرب موردنیاز بدن و همچنین ویتامین های مهمی چون ویتامین D و B۱۲ است. حتما سعی کنید ۲ یا ۳ بار در هفته از ماهی هایی که چرب هستند و میزان روغن در آنها بالاست، استفاده کنید. اگر نگران آلودگی های زیست محیطی در غذاهای دریایی هستید، از مکمل های روغن ماهی استفاده کنید.

▪ غذاهای جایگزین: ماهی «کولی» و «ساردین» نیز منبع بسیار خوبی از امگا ۳ هستند.

● گردو

طبق تحقیق انجام شده توسط «جین مابر» در مرکز تحقیقات مواد غذایی و طول عمر آمریکا، مصرف متعادل گردو در رژیم غذایی، باعث تقویت مغز و توانایی شناختی در افراد مسن می شود. محققان بر این باورند که ترکیب پولی فنول، امگا۳ و دیگر مواد مفید در گردو باعث این تغییرات می شود اما مقدار زیاد آن اصلا برای بدن مفید نیست. در یک آزمایش به موش ها روزانه ۷ تا ۹ گردو داده شد. پس از مدتی مشاهده کردند که توانایی حافظه بلندمدت آنها پایین آمده است که علت آن مقدار بالای امگا۶ بود.

▪ غذاهای جایگزین: اگرچه تاثیر دقیق گردو بر فرایند شناختی مغز هنوز واضح نیست اما بیشتر پزشکان و متخصان تغذیه مصرف انواع آجیل را توصیه می کنند پس فقط گردو نخورید. هر روز یک مشت از آجیل های مخلوط، میوه های خشک و انواع مغزها مثل فندق، پسته، کشمش، زغال اخته خشک و تمشک بخورید.

● گیلاس

دانشمندان کشف کرده اند که ترکیب های آنتی اکسیدانی که به گیلاس، رنگ قرمز روشن می دهد، دارای مقدار زیادی مواد ضدالتهابی است که مانند داروهای مسکن عمل می کند. در ضمن هیچ یک از تاثیرات مضر آنها را هم ندارد. گیلاس مثل داروهای صنعتی، معده را تحریک نمی کند و ترکیب های موجود در آن، مانع از تجمع پلاکت ها در خون می شود.

▪ غذاهای جایگزین: میوه های توت مانند مثل بلوبری، تمشک و توت فرنگی مملو از آنتی اکسیدان و مواد ضدالتهابی هستند که باعث کاهش تومورهای مغزی، بروز آلزایمر و زوال عقل می شود.

● زردچوبه

تحقیقات نشان می دهد که تجمع پلاک ها در مغز باعث از بین رفتن سلول های مغزی می شود که این موضوع یکی از دلایل ابتلا به آلزایمر در افراد است. طبق مطالعه های انجام شده، کورکینین موجود در زردچوبه باعث کاهش پلاک ها در مغز می شود. زردچوبه که یکی از اصلی ترین مواد ضدالتهابی است، از دوران باستان مورد استفاده قرار می گرفته است. زردچوبه در انواع ادویه های مخلوط و «کاری» به کار می رود. در کشورهایی مثل هند که «کاری» یکی از مواد اصلی غذایی آنها به شمار می رود، مشاهده شده است که افراد کمتری به زوال عقل دچار می شوند.

▪ غذاهای جایگزین: زنجبیل نیز خواص مشابهی با زردچوبه دارد. با اینکه مطالعه های انجام شده روی تاثیر زنجبیل روی مغز محدود است اما دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که زنجبیل توانایی کاهش التهابات مغزی را دارد که به طور غیرمستقیم یکی از دلایل بروز زوال عقل است.

● سیب

حالا دلایل بیشتری داریم که حتما روزی یک سیب بخوریم! براساس مطالعه های انجام شده در دانشگاه کرونل آمریکا، کرستین موجود در پوست سیب، مغز را از صدماتی که در آخر به آلزایمر و زوال عقل منجر می شود در امان نگه می دارد. خوردن سیب خطر ابتلا به سرطان را هم کاهش می دهد.

▪ غذاهای جایگزین: کبر (گیاهی خاردار که از غنچه آن به عنوان چاشنی استفاده می کنند) یکی از مواد غذایی مرسوم در ناحیه مدیترانه است و تاثیراتی مانند سیب دارد. البته می توان به پیاز قرمز هم اشاره کرد.

 

 

 

 

 

به هر روی اگر فردی حامل شکل APOE Ɛ4 باشد، لزوما به این معنا نیست که به آلزایمر دچار می شود، همان طور که گاهی افرادی که حامل این ژن نیستند نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند. آلزایمر زودرس یا آلزایمر جوانی که بین 30 تا 60 سالگی پدیدار می شود، نرخ بسیار پایینی دارد و فقط 5 درصد از کل افرادی را که به آلزایمر مبتلا هستند دربر می گیرد. این جهش های ژنتیکی به ساخت پروتیین مخرب و ناهنجار آمیلوبید- بتا منجر می شوند. این پروتیین با ایجاد پلاک هایی روی نورون های مغز آن ها را از بین می برد.