اطلاعات عمومی

بسیاری از مردم هنگام انتخاب نوشابه های گازدار یا نوشیدنی های انرژی‌زا توجهی به پیامدهای منفی مصرف این مواد ندارند. هر ساله مقادیر قابل توجهی از این نوشیدنی ها به فروش می رسد و در برخی کشورها مانند آمریکا، مردم بیش از آن که آب بنوشند، نوشابه گازدار مصرف می کنند که می تواند به شکل گیری مشکلات سلامت جدی منجر شود.

نوشابه های گازدار و نوشیدنی های انرژی‌زا نه تنها استخوان ها را تضعیف می کنند بلکه تقریبا به هر اندام موجود در بدن انسان آسیب می رسانند.

کافئین، اسید فسفریک و استخوان های ما

طی یک مطالعه مرتبط با پوکی استخوان، تراکم مواد معدنی استخوان (BMD) اندازه گیری شده برای بانوان برابر با 1413 و برای آقایان 1125 بود. رژیم غذایی شرکت کنندگان در این مطالعه با استفاده از پرسشنامه های غذایی ارزیابی شده و بر اساس تراکم مواد معدنی استخوان، قد، سن، انرژی مصرفی، امتیاز فعالیت بدنی، سیگار کشیدن، مصرف الکل، کل کلسیم دریافتی، کل ویتامین D دریافتی، کافئین از منابع غیر نوشابه، و برای بانوان دو مورد دیگر استفاده از استروژن و وضعیت یائسگی تنظیم شد.

نتایج مطالعه نشان داد که مصرف روزانه نوشابه گازدار با تراکم مواد معدنی استخوان بسیار پایین در کفل بانوان، که به دلیل تفاوت های هورمونی معمولا بیشتر از آقایان مستعد پوکی استخوان هستند، مرتبط بوده است.

چرا چنین چیزی رخ می دهد؟ به گفته پژوهشگران، اسید فسفریک موجود در نوشابه گازدار موجب از بین رفتن کلسیم استخوان می شود، یا فسفر بیش از حد مانع جذب کلسیم می شود. کافئین موجود در نوشابه های گازدار، نوشیدنی های انرژی‌زا و قهوه نیز روند از دست دادن استخوان را تسریع می کنند. کافئین در جذب کلسیم اختلال ایجاد می کند و به دفع کلسیم از طریق ادرار منجر می شود.

اسید فسفریک در بسیاری از مواد غذایی وجود دارد، اما مقدار بیش از حد آن به مشکلات قلبی و کلیوی، نابودی عضلات، و پوکی استخوان منجر می شود.

اگر با مشکلات گوارشی مانند نشت روده مواجه هستید، از پوکی استخوان یا دیگر اختلالات مرتبط با استخوان رنج می برید، یا بیش از 50 سال سن دارید، باید به هر ترتیب ممکن از مصرف نوشابه های گازدار پرهیز کنید. با حذف یا محدود کردن این نوشیدنی ها و کافئین به طور خودکار از بدن خود در برابر خطراتی که می توانند به واسطه مصرف آنها شکل بگیرند، محافظت می کنید.

نوشیدنی هایی که باید از مصرف آنها پرهیز کنید شامل:

– نوشابه های گازدار

– نوشیدنی های انرژی‌زا

– نوشیدنی های ورزشی

– چای سرد بطری یا کنسرو شده

– قهوه بطری یا کنسرو شده

از دیگر خطرات مصرف این قبیل نوشیدنی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

افزایش چربی

نوشابه های گازدار موجب افزایش چربی احشایی (چربی اطراف شکم) می شوند که اندام های بدن را تحت تاثیر قرار داده و خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می دهد. مصرف یک نوشابه گازدار در روز چربی کبد، چربی اسکلتی، چربی تری گلیسرید خون و دیگر انواع چربی را افزایش خواهد داد.

سرطان

رنگ های کاراملی که در بسیاری از نوشابه های گازدار یافت می شوند در شکل گیری رنگ این نوشیدنی ها نقش دارند. رنگ کاراملی حاوی دو آلاینده 2-متیل ایمیدازول و 4-متیل ایمیدازول است که هر دو می توانند به شکل گیری سرطان منجر شوند.

پوسیدگی دندان

نوشابه های گازدار می توانند آسیب های جدی به مینای دندان وارد کنند و خطر پوسیدگی دندان را افزایش می دهند. پس از هر بار مصرف، واکنش مخرب ناشی از آنها حدود 20 دقیقه طول می کشد و از این رو مصرف منظم این قبیل نوشیدنی ها ضرر بیشتری خواهد داشت.

بیماری کبد چرب

مقدار زیاد فروکتوز مصنوعی موجود در این قبیل نوشیدنی ها در صورت مصرف منظم و زیاد به کبد آسیب وارد می کند. فروکتوز به چربی تبدیل می شود که در کبد باقی می ماند و به شکل گیری بیماری کبد چرب غیر الکلی منجر می شود.

دیابت نوع 2

نوشیدن تنها یک قوطی نوشابه گازدار در روز با خطر افزایش یافته ابتلا به دیابت نوع 2 پیوند خورده است.

زوال عقل

مصرف زیاد نوشیدنی های حاوی قند موجب اختلال در توانایی های حافظه و تصمیم گیری می شود و می تواند زمینه ساز ابتلا به بیماری آلزایمر شود. سطوح بالای گلوکز با خطر افزایش یافته ابتلا به زوال عقل پیوند خورده است.

جایگزین

به جای نوشابه های گازدار و نوشیدنی های انرژی‌زا می توانید مصرف آبمیوه ها و آب سبزیجات طبیعی را مد نظر قرار دهید. تنها پس از گذشت چند روز، با این منبع انرژی تازه احساس بهتری در شما ایجاد خواهد شد.

منبع:asriran.com

واریسی ها جوراب واریسی بپوشند

واریس به سیاهرگهایی گفته می شود که به طور غیرطبیعی، پیچ در پیچ شده اند و قطرشان بیشتر از حد انتظار است. این اتفاق می تواند برای سیاهرگهای اطراف اندام تحتانی بیفتد. وقتی سن افراد بالا می رود، احتمال ابتلا به برخی بیماریها از جمله واریس هم افزایش می یابد.

این بیماری که نوعی اختلال در دریچه لانه کبوتری پا محسوب می شود، در برخی از افراد و خانواده ها شیوع بیشتری دارد. یعنی وراثت می تواند در ابتلا به واریس نقش مهمی داشته باشد. البته ایستادنهای مکرر در دوران جوانی هم می تواند یکی از دلایل ابتلا به واریس در دوران سالمندی باشد. می توان پیش بینی کرد امکان ابتلا به واریس در سالمندان عزیزی که در دوران جوانی شغل هایی مانند نانوایی، سلمانی، پزشکی، پرستاری، دندان پزشکی و حتی معلمی داشته اند، بیشتر از دیگران است.

این بیماری با درد در ناحیه پا همراه است و معمولا درد هنگام شب افزایش می یابد. به همین دلیل به سالمندان و افراد مبتلا به واریس توصیه می شود برای کاهش این درد جورابهای واریسی بپوشند. البته گاهی سالمندان با پوشیدن جورابهای واریسی اذیت می شوند، عرق می کنند و حتی حساسیت پوستی سراغشان می آید. به همین علت نمی توان استفاده از جوراب واریس را به تمام افراد مبتلا به این بیماری، توصیه کرد. با وجود این، راهکارهایی هم برای پیشگیری از حساسیت پوستی و تعریق ناشی از پوشیدن جورابهای واریسی وجود دارد؛ مثلا می توان یک جوراب نازک نخی را زیر جورابهای واریسی به پا کرد تا جلوی ابتلا به حساسیت پوستی را بگیرد. ناگفته نماند که پوشیدن جورابهای واریس فقط به کاهش درد کمک می کند و علایم ظاهری این بیماری (مانند بدشکل شدن عروق پا) را از بین نمی برد، بنابراین بیمارانی که می خواهند بدشکلی پای خود را از بین ببرند، باید به متخصصان پوست یا عروق مراجعه کنند تا شاید با درمان های لیزری، کمی وضعیت ظاهری پای این عزیزان بهبود یابد.

دیابتی ها جوراب نخی بپوشند

دیابت یکی از بیماریهایی است که باید همیشه (مخصوصا در دوران سالمندی) به شدت مراقب آن بود و اجازه ابتلا به عوارض ناشی از آن مانند زخم پای دیابتی را نداد. یکی از اتفاقهایی که معمولا با افزایش سن در این بیماران رخ می دهد، کاهش حس لامسه پاست. یعنی ممکن است یک سالمند مبتلا به دیابت در اثر پوشیدن کفش نامناسب یا برخورد پاها با اشیاء مختلف دچار آسیب شود اما به دلیل کاهش حس لامسه پا متوجه زخم و آسیب نشود. به همین دلیل پوشیدن جوراب برای تمام سالمندان مبتلا به دیابت، ضروری و الزامی است.

جوراب دیابتی باید حتما نخی باشد تا امکان تعریق و رشد میکروب ها و قارچ ها در ناحیه پا و لابه لای انگشتان آنها به وجود نیاید. سالمندان دیابتی باید هر شب جورابها و پاهای خود را بشویند و همیشه جوراب پاکیزه به پا داشته باشند. ضمن اینکه باید همیشه پا و بین انگشتان خود را خشک و تمیز نگه دارند و هر روز تمام قسمتهای پایشان را از نظر وجود هر نوع زخم یا ضایعه ای بررسی کنند زیرا ممکن است متوجه درد یا حتی سوزش ناشی از آسیب پوست این ناحیه نشوند.

روماتیسمی ها جوراب نرم و حوله ای بپوشند

یکی دیگر از بیماری های شایع در دوران سالمندی، بیماری روماتیسم است. روماتیسم انواع مختلفی دارد و برخی از شایع ترین انواع آن مانند آرتریت روماتویید و نقرس، عضلات پا را درگیر می کنند.

آرتریت روماتویید بیشتر عضلات مچ و انگشت پا را تحت تاثیر قرار می دهد و شیوع بیشتری در خانمها به خصوص در دوران سالمندی دارد. نقرس هم جزو بیماریهایی است که قاعده شست پا را دچار درد و مشکل می کند. وقتی افراد سالم پای خود را زمین می گذارند و می ایستند، وزنشان به طور مساوی در کل کف پایشان تقسیم می شود، اما افرادی که به بیماری های مفصلی (بیماری های مفصلی از مچ پا به پایین) مانند آرتریت روماتویید یا نقرس مبتلا هستند، در این حالت بیشتر وزن بدنشان را روی قسمتی از پا که دچار تورم یا برجستگی شده است، می اندازند و این قسمت از پای آنها به مرور زمان دچار درد و زخم می شود. به همین دلیل پوشیدن جوراب و کفشهای مناسب برای این گروه اهمیت زیادی دارد. جورابهای حوله ای که کفی نرمی داشته باشند، از بهترین گزینه ها برای سالمندان مبتلا به روماتیسم هستند. با پوشیدن این جورابها، وقتی پایشان را زمین می گذارند، احساس سختی کف زمین، حس درد را به آنها منتقل نمی کند و همین امر باعث کاهش مقداری از درد آنها می شود.

ابوالفضل پور عرب که با فیلم «عروس» بهروز افخمی در سال 1369 مطرح شد، متولد 1340 در تهران است و تحصیلات خود را در رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانش سرای هنر به پایان رسانده و سال 1359 با فعالیت در تئاتر و بازی در نمایش «ماموریت حساس» کار هنری خود را آغاز کرده است.

آن طور که گفته می شود، این هنرمند به دلیل سرطان وضعیت جسمانی اش نامناسب است.

او با فیلم «زخمه» به کارگردانی خسرو ملکان در سال 1362 وارد سینما شد و در ادامه در فیلم «دزد و نویسنده» به عنوان دستیار کارگردان فعالیت کرد.

ابوالفضل پور عرب به عنوان جوان اول فیلم های دهه 70 نقش های زیادی را بازی کرد که از جمله آنها می توان به «قربانی»، «آواز تهران»، «نرگس»، «رابطه پنهانی»، «مهاجران»، «سوء ظن»، «دوروی سکه»، «نیش»، «چهره»، «مرضیه»، «بهشت پنهان»، «در کمال خونسردی »، «بی قرار»، « مردی شبیه باران»، «قاصدک»، «حماسه قهرمانان»، «غریبانه»، «بادوشقایق»، «جوانی»، «مردی از جنس بلور»، «عشق کافی نیست»، «معصوم»، «دست های آلوده»، «رقص شیطان»، «همسر دلخواه من»، «تیک» و «زندانی 707» اشاره کرد.

این بازیگر از اوایل دهه 80 دوران کم کاری اش در سینما آغاز شد و بیشتر در مجموعه های تلویزیونی به ایفای نقش پرداخت.

ابوالفضل پورعرب در سال 1375 برای فیلم «مردی شبیه باران» موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شده است.

همچنین برای فیلم «عروس» از جشنواره پیونگ یانگ جایزه بازیگری گرفت.

* توجه کنید چه فعالیت هایی در طول روز، شما را از دقت به صدای گوشتان باز می دارد و یا موجب می شود که توجه شما به وز وز گوشتان کمتر شود؟ به احتمال زیاد این ها فعالیت هایی هستند که شما از انجام آن لذت می برید و به آنها علاقه دارید.

* در محیط های آرام و ساکت که سر و صدا کم است، بی شک توجه شما به صدای گوشتان بیشتر می شود. در چنین مواقعی استفاده از صدایی با شدت پایین مثلا گوش دادن به یک موزیک ملایم در جلوگیری از توجه تان به وزوز گوش مفید خواهد بود.

* پیشنهاد می شود مواقع خاصی از روز به انجام این تمرین بپردازید:

به صدای گوشتان و صدای سایر حس ها در خودتان توجه کنید؛ برای مثال چشمانتان را ببندید و چند دقیقه روی ریتم تنفس خود تمرکز کنید. سپس در همان حالت، توجه خود را به سمت دست ها معطوف کنید و در ذهنتان، به شمارش انگشتان دست خود بپردازید. بار دیگر به ریتم تنفستان گوش دهید و بعد به وزوز گوشتان توجه کنید. مجدداً روی تنفس تمرکز کنید و این مراحل را از نو تکرار کنید. این تمرین به شما یاد می دهد که چگونه توجه تان را کنترل کنید.

* برخی از افراد در یافته اند که ساختن تصور ذهنی دور از استرس در رابطه با وزوز گوش، در کاهش آزار دهندگی ناشی از آن مفید است. برای مثال اگر صدای گوشتان شبیه برخورد صدای امواج بر شن ها است، دقایقی از روز چشم های خود را ببندید و تصور کنید که در ساحل نشسته اید و امواج دریا را می بینید که با شن های ساحل برخورد می کنند و یا اگر صدای گوش شما شبیه صدای سوت کشیدن است، یک کتری در حال جوش را در ذهنتان، مجسم کنید.

* آهسته و عمیق نفس بکشید.

* هر روز به انجام تمریناتی بپردازید که به عضلات شما آرامش و راحتی می دهند. این تمرینات برای مثال می توانند شامل یک حمام گرم یا ماساژی مناسب باشند.

* زمانی که احساس می کنید صدای گوشتان بیشتر از همیشه شما را آزار می دهد و یا توجه بیشتری به آن دارید، بیندیشید که آیا مسائل دیگری در ذهنتان وجود دارد که باید دسته بندی شوند و همین موجب نگرانی شما شده است؟ اگر چنین چیزی وجود دارد، در پی حل آن باشید و نگذارید صدای گوش شما زندگی و کارتان را تحت تاثیر قرار دهد. دقت کنید مشکلات روزمره نسبت به صدای گوش تان از اعتبار و اهمیت بیشتری برخوردارند.

* نگرانی درباره ی صدای گوش، شما را بدتر خواهد کرد. برای مثال اگر از فعالیتی به دلیل ترس از بدتر شدن وزوز گوش خودداری کنید، وزوز گوشتان شما را بیشتر آزرده می کند، زیرا ناراحت خواهید شد که چرا فعالیت هایی را که باید انجام می دادید، انجام نداده اید.

فراموش نکنید هر چه شما به این صدای مزاحم بیشتر توجه کنید، آن هم توجه بیشتر و بیشتری را از شما می طلبد.

* دقت کنید که چه صداهایی توجه تان را از وزوز گوش بازمی دارند. مثلا اگر می بینید هنگام تماشای تلویزیون وزوز گوشتان را فراموش می کنید، در مواقعی که این صدای مزاحم آزارتان می دهد، به تماشای تلویزیون بپردازید.

خوابی آرام با وزوز گوش

عده ای از افراد مبتلا به وزوز گوش معتقدند که صدای مزاحم، خواب آنها را مختل کرده است. برای حل این مشکل موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم:

1) هنگامی که در رختخواب هستید، از یک صدای ملایم استفاده کنید. این صدای ملایم می تواند شامل یک موزیک آرام، رادیو و یا حتی صدای فن باشد. توجه کنید: گوش دادن به صداهای بلند خواب شما را مختل می سازد.

2) میزان کافئین مصرفی (قهوه، چای، نوشابه و...) خود را در طی روز کم کنید و از مصرف کافئین در شب بپرهیزید.

3) در طول روز ورزش کنید، ولی از انجام ورزش یا فعالیت های سنگین نزدیک به زمان خواب خودداری کنید.

4) ذهن خود را از مسائل و فعالیت های انجام شده در آن روز خالی کنید و هر شب 10 دقیقه قبل از خواب برنامه های روز بعد را بنویسید. دقت کنید در این کار واقع گرا باشید.

5) نیم ساعت قبل از رفتن به رختخواب، به انجام تمرینات آرامش بخش بپردازید و موزیک آرام مورد علاقه تان را گوش دهید.

6) هنگامی به رختخواب بروید که احساس خستگی می کنید نه اینکه چون ساعت خواب فرا رسیده است، خود را ملزم به رفتن به رختخواب کنید، ولی بکوشید تا هر روز صبح در ساعت مشخص و ثابتی از خواب برخیزید.

7) این اندیشه را که رختخواب مساوی است با خواب، ملکه ی ذهنتان کنید.

8) چنانچه تا 20 دقیقه بعد از رفتن به رختخواب خوابتان نبرد، وحشت زده و نگران نشوید. برخیزید به اتاق های دیگر بروید و فعالیت های سبکی که به تفکر و تمرکز نیازی ندارند، انجام دهید تا زمانی که احساس خواب آلودگی کنید. سپس به رختخواب برگردید.

9) الکل مصرف نکنید. الکل چرخه ی خواب شما را مختل می سازد.

10) قبل از خواب، از انجام فعالیت هایی که ذهن تان را مشغول می سازد، مثل گوش دادن به برنامه های گفت و گو در تلویزیون و رادیو یا حل جدول خودداری کنید.

11) در طول روز از چرت زدن بپرهیزید.

12) نگران نباشید. به خاطر داشته باشید بدن شما حداقل خواب مورد نیازتان را تأمین خواهد کرد. بکوشید که به آرامش بیشتر آن کمک کنید.

پوست خشک نه تنها ایجاد ناراحتی می کند، بلکه به دلیل نبودن آب کافی در سطح پوست، آنزیم های پوست عملکرد صحیحی نخواهند داشت. در نتیجه پوست نمی تواند به طور خودکار التهابات ناشی از آلودگی، مصرف قند زیاد و نور خورشید را التیام بخشد. بنابراین استفاده از مواد مرطوب کننده بسیار مهم است.

2) آلودگی:

آلودگی های موجود در محیط اطراف ارمغان دنیای مدرن است و البته موثرترین دشمن برای سلامت و شادابی پوست. تنها راه مقابله با این آلودگی ها استفاده از مواد آنتی اکسیدان دار است. این مواد از طریق رژیم غذایی مناسب مثل خوردن شکلات تیره، میوه ها و سبزیجات به خصوص میوه های خانواده توت و انار و چای سبز حاصل می شود.

3) ژنتیک:

سهم عمده ای از خاصیت و کیفیت پوست مربوط به ژنی است که شما از والدین خود کسب کرده اید و متخصصان سعی بسیاری در پیدا کردن این ژن موثر دارند.

4) دخانیات:

دخانیات باعث از بین رفتن کلاژن، یکی از مهم ترین پروتئین های ساختاری پوست می شود و نتیجه آن بروز علائم پیری نظیر چین و چروک پوستی و مانع از خون رسانی کافی به پوست می شود و در نتیجه انبوهی از آلودگی ها در سطح پوست باقی خواهد ماند و این بهترین دلیل برای ترک سیگار است.

5) خورشید:

اشعه فرابنفش خورشید عامل تخریبی سلامت و جوانی پوست است. این اشعه باعث ایجاد التهاب پوستی و تولید رادیکال های آزاد می شود که کلاژن را تخریب می کند. به علاوه عامل سرطان پوست نیز است. تنها راه مقابله با این عامل طبیعی اجتناب از قرار گرفتن مستقیم در معرض نور خورشید است. استفاده از کرم های ضدآفتاب، حتی زمانی که قصد خارج شدن از منزل را ندارید نیز می تواند مفید باشد.