کمردرد حاد به کمردردی می گویند که ظرف چند روز تا چند هفته بهبود می یابد. کمردرد مزمن کمردردی است که بیش از سه ماه طول می کشد.
ستون مهره ها از 30 استخوان (مهره) تشکیل شده است. این مهره ها توسط رباطها و عضلات به صورتی روی هم قرار گرفته اند که در سوراخ وسط خود نخاع را محافظت می کنند. همچنین نحوه قرارگیری آنها باعث می شود که منافذی بین آنها ایجاد شود (سوراخ بین مهره ای). رشته های اعصاب نخاعی (که از نخاع منشا می گیرند) از این سوراخها خارج می شوند و قسمت عمده حرکت و حس بدن را به عهده می گیرند. بین مهره ها غضروف خاصی به نام دیسک قرار دارد که نقش آن افزایش انعطاف پذیری ستون فقرات و نیز جذب ضربات وارد شده بر ستون فقرات است.
مهره های ستون فقرات پنج دسته هستند: هفت مهره گردنی، دوازده مهره پشتی، پنج مهره کمری، پنج مهره ساکرال (خاجی) یک دنبالچه.
اختلال دیسک بین مهره ای
دیسکهای بین مهره ای خصوصا در ناحیه کمری همیشه تحت فشار هستند. این فشار سبب می شود که به تدریج آب دیسک کم شود و ترکهایی در آن ایجاد شود. این ترکها می توانند سبب ایجاد کمردردی شوند که حداکثر تا زانو منتشر می شود و معمولا همراه خواب رفتگی پاها نیست.
درد سیاتیک
گاهی هسته دیسک از طریق ترکهای موجود در دیسک خارج می شود و روی نخاع یا ریشه های نخاعی فشار می آورد. معمولا در این موارد کمردرد خفیف است و مشکل بیمار درد یا خواب رفتن یک یا هر دو اندام تحتانی (پا) است. اگر فشار وارده بر این ساختمانها خیلی شدید باشد می تواند سبب فلج، بی حسی یا اختلال در کنترل ادرار یا مدفوع گردد.
آرتروز ستون فقرات
پیر شدن ستون فقرات می تواند سبب ایجاد درد شود. در این موارد بیمار پس از مدتی بی حرکتی (خصوصا پس از خواب) احساس سفتی و خشکی در ستون فقرات دارد.
تنگی کانال نخاع
می تواند سبب کمردرد یا انتشار به یک یا هر دو اندام تحتانی (پا) شود. معمولا بیماران از درد در هنگام ایستادن و راه رفتن شکایت دارند. این درد با نشستن بهبود می یابد.
اختلال در مفاصل کوچک
ستون فقرات مهره ها توسط دیسک و مفاصل کوچکی به نام فاست (facet) به همدیگر متصل می شوند. این مفاصل به علل مختلفی ممکن است دردناک شوند. درد این مفاصل نیز شبیه درد دیسک است (در کمر حس می شود و ممکن است به یک یا هر دو اندام تحتانی انتشار یابد). مهمترین علل دردناک شدن این مفاصل عبارتند از آرتروز و اختلال عملکرد.
رگ به رگ شدگی (sprain/strain)
همانطور که گفته شد رباطها و عضلات مهره ها را روی یکدیگر حفظ می کنند. گاهی به علت ضربه مستقیم یا برداشتن جسم سنگین، این رباطها یا عضلات دچار کشیدگی می شوند و ایجاد درد می کنند.
پوکی استخوان
پوکی استخوان در حقیقت کاهش تراکم استخوان هاست. استخوان های پوک در معرض شکستگیهای بسیار کوچک هستند و این شکستگیها درد شدیدی ایجاد می کند. احتمال پوکی استخوان در خانم ها چهار برابر مردان است.
اختلالات شکل ستون فقرات
ناهنجاری های شکل ستون فقرات مثل اسکولیوز، کیفوز و لوردوز می توانند سبب کمردرد شوند.
فیبرومیالژی
بیماری مزمنی است که با درد منتشر بدن، خستگی، اختلال خواب و نقاط دردناک متعدد شناخته می شود. در این بیماری کمردرد نیز وجود دارد.
سایر موارد
عفونتها، بیماریهای التهابی (مثل روماتیسم) یا تومورها نیز می توانند سبب ایجاد کمردرد شوند.
معمولا شرح حال و معاینه دقیق می تواند علل خوش خیم و بد خیم کمردرد را از یکدیگر جدا کند. در یک ویزیت استاندارد، پزشک از بیمار خود اطلاعاتی در مورد شروع درد، محل درد، شدت درد، علائم همراه درد، علل تشدید و تخفیف درد و سابقه بیماری های قبلی کسب می کند. روشهای تشخیص ذیل به پزشک کمک می کند.
رادیولوژی ساده (XR)
معمولا اولین روش تصویربرداری است که در تشخیص علت کمردرد به کار می رود. می تواند شکستگی ها و اختلالات مهره های کمری را نمایش دهد. با این روش نمی توان عضلات یا رباطها را بررسی کرد. در رفتگی دیسک نیز به صورت مستقیم قابل بررسی نیست.
دیسکوگرافی (Discography)
عبارت است از تزریق مواد رادیوگرافی حاجب به داخل دیسک و بررسی تصویر حاصل. اگر دیسک علت درد باشد تزریق ماده حاجب به داخل آن دردناک است. این روش فقط در افراد خاص کاربرد دارد و شایع نیست.
میلوگرافی (Myelography)
در این نوع بررسی، ماده حاجب در داخل مایع نخاعی تزریق می شود و پس از آن عکسهایی توسط اشعه x گرفته می شود. این نوع بررسی فشار وارد بر نخاع و ریشه های نخاعی را نشان می دهد. البته در حال حاضر به علت وجود MRI استفاده از این روش شدیدا کاهش یافته است.
توموگرافی کامپیوتری (CT-SCAN)
بررسی توسط اشعه X صورت می گیرد ولی بازسازی کامپیوتری ویژه ای دارد. سریع انجام می شود و دردناک نیست. استخوان ها را با دقت زیادی نشان می دهد و در تشخیص در رفتگی دیسک و تنگی کانال نخاع و سایر اختلالات ستون فقرات نیز کمک کننده است.
تصویر برداری با تشدید مغناطیسی (MRI)
در این روش یک میدان مغناطیسی قوی ایجاد می شود و نماهای حاصله توسط یک کامپیوتر پردازش می گردد. برای بررسی تمام بافتها خصوصا بافتهای غیر استخوانی مناسب است. معمولا در اوایل شروع کمردرد کاربرد ندارد.
بررسی های الکترودیاگنوستیک (EDX، نوار عصب و عضله)
این روش شامل دو قسمت است: بررسی هدایت عصبی و بررسی فعالیت الکتریکی عضلات. تست بسیار دقیقی است که حدود 45 دقیقه وقت می گیرد و با آن می توان درگیری اعصاب و عضلات را تشخیص داد. در تشخیص آسیب عصب سیاتیک و فشار روی ریشه های نخاع نیز کاربرد زیادی دارد. اشکال آن یکی وقت گیر بودن آن است و دیگر این که نتیجه آن به دقت و مهارت شخص انجام دهنده بستگی دارد و در صورتی که تست بصورت دقیق انجام نشده باشد، باید کل آن دوباره انجام شود.
اسکن هسته ای
روش جدید و دقیقی است که برای تشخیص عفونت ها، تومورها، متاستازها و خصوصا شکستگیهای بسیار ریز استخوان و سایر بافت ها (مفاصل) کاربرد دارد. در این روش مقدار کمی ماده رادیواکتیو به بیمار تزریق می گردد، غلظت این ماده در استخوانها و بافتهای دچار اختلال افزایش می یابد. به کمک دوربینهای خاصی غلظت مواد را در بافت های مختلف می سنجند و تصاویر مزبور توسط کامپیوتر پردازش می شود.
اولتراسونوگرافی
سونوگرافی نیز خوانده می شود در این روش از صدای پر فرکانس برای ثبت تصاویر اعضای داخل بدن استفاده می شود. با این روش می توان آسیب رباط ها، عضلات و تاندونها را در اطراف ستون فقرات بررسی کرد. دقت این روش نیز مانند نوار عصب و عضله به شخص انجام دهنده بستگی دارد.
قسمت اعظم کمردردها، اگر علائم بیماری خطرناک (علائم خطر) را نداشته باشند ظرف مدت کوتاهی بهبود می یابند و احتیاج به اقدامات تشخیصی یا درمانی گران قیمت ندارند. اقدامات ذیل بسته به مورد می تواند در درمان کمردرد مفید باشد.
استفاده از گرما و سرما
معمولا استفاده از ماساژ یخ در سه روز اول کمردرد و ماساژ گرم (پس از این مدت) به کاهش درد کمک میکند (نحوه انجام ماساژ یخ: در یک کیسه نایلونی مقداری یخ بریزید و آن را روی قسمت دردناک به آرامی ماساژ دهید. ابتدا مختصری احساس ناراحتی می کنید ولی پس از مدتی به تدریج آرام تر می شوید. برخی افراد حساسیت غیر عادی به ماساژ یخ دارند. در صورت ایجاد انقباض عضلانی ماساژ یخ را سریعا متوقف کنید).
استراحت در بستر
حداکثر به مدت 2-1 روز قابل قبول است. مطالعات نشان داده اند که در استراحت طولانی مدت عوارضی نظیر افسردگی، کاهش قدرت عضلانی و افزایش احتمال لخته شدن خون در رگها به وجود می آید لذا بیمار باید بتدریج به زندگی عادی خویش باز گردد. بهتر است بیمار در وضعیت خوابیده به پشت (با بالش زیر زانو ها) یا خوابیده به پهلو (با بالش بین زانوها) استراحت کند و بخوابد.
ورزش
احتمالا بهترین راه برای تسریع بهبود درد است. تجویز آن بر حسب نتایج معاینه و نیز شدت درد بیمار صورت می گیرد.
دارو
معمولا در کاهش درد اهمیت دارد ولی حتما در مورد مصرف آن با پزشک خود مشورت کنید.
مانیپولاسیون ستون فقرات
عملی است که توسط متخصصین دوره دیده (متخصصین طب فیزیکی و کایروپراکتورها) روی ستون فقرات انجام می گیرد. در مواقعی که بیمار به خوبی انتخاب شود پاسخ بسیار خوبی می دهد.
همانطور که ذکر شد عمده کمردردهای مکانیکی با مراقبت مناسب پزشکی و همکاری بیمار بهبود می یابد، گاهی اقدامات فوق به نتیجه نمی رسد و جراحی اجتناب ناپذیر می گردد.
علایم خطر در کمردردها (خصوصا کمردردهای ناشی از دررفتگی دیسک و فشار روی سیاتیک) عبارتند از: اختلال در کنترل ادرار و مدفوع، فلج پا (خصوصا فلج پیشرونده)، درد شدید که به شش هفته درمان های استاندارد، منجمله فیزیوتراپی تخصصی پاسخ نداده است. البته در این مورد جراحی معمولا سبب تسکین درد تیر کشنده پاها می گردد و ممکن است کمردرد بیمار بهبود نیابد.
معمولا می توان از کمردردهایی که به علت اختلالات بیومکانیک ایجاد شده اند جلوگیری کرد. ورزش های مناسب، ایستادن یا نشستن و حمل اشیا در وضعیت مناسب کمک زیادی به پیشگیری کمردرد میکند. استفاده از کمربندهای چرمی یا پلاستیکی تاثیر ثابت شده ای در کاهش کمردرد ناشی از بلند کردن اجسام سنگین نداشته است.
از بی حرکتی پرهیز کنید و ورزش را وارد زندگی روزمره خود کنید، سعی کنید روزی نیم ساعت قدم بزنید (پیاده روی سریع)، بیش از 25 دقیقه ننشینید، هر 25 دقیقه حداقل 5 دقیقه راه بروید و ورزش های کششی انجام دهید. هنگامی که نشسته اید زیر پاهای خود یک چهار پایه کوتاه بگذارید یا یک پا را روی پای دیگر بیندازید. از پزشک خود در مورد ورزش های تقویتی و کششی مناسب سن خود سوال کنید.
توصیه های زیر نیز مفید هستند:
- قوز نکنید. وقتی در وضعیت عادی می ایستید یا می نشینید وزن به صورت مناسب روی کمر وارد می شود.
- اگر صندلی شما محل مخصوص قوس کمر ندارد یک حوله لوله شده یا با لشتک در ناحیه مزبور قرار دهید.
- کفشهای پاشنه کوتاه و راحت بپوشید.
- روی تشک خیلی نرم نخوابید.
- وقتی می خواهید چیزی از روی زمین بردارید زانوهایتان را خم کنید، از کمر خود استفاده نکنید.
- سیگار جریان خون ستون فقرات و دیسک را کاهش می دهد آن را ترک کنید.
- در موقع بلند شدن از بستر حتما از پهلوی خود بلند شوید.
-
هنگام پوشیدن کفش و جوراب روی صندلی یا لبه تخت نشسته و مچ پای خود را روی
زانوی مخالف قرار دهید و حتی المقدور به جلو خم نشوید، همینطور بهتر است
شلوار خود را در حالت درازکش یا نشسته بپوشید.
- حتما پیاده روی در
سطح هموار را جزو برنامه روزانه خود قرار دهید. حد شما برای پیاده روی،
شروع درد در کمر یا پاها و یا بی حسی و گزگز در پاها می باشد که در اینصورت
بایستی مدت کوتاهی استراحت نمائید و دوباره ادامه دهید. در هنگام پیاده
روی توجه داشته باشید که دست های شما از طرف بدن بطور کامل حرکت کنند و
عضلات شکم خود را به داخل بکشید تا فشار روی ستون فقرات به حداقل برسد.
- موتور سیکلت سواری خصوصا در خیابان های پر دست انداز مضر است.
روش گرما درمانی، بیشتر برای تسکین دردهای مزمن و زیرساخت های عصبی به کار می رود که معمولاً با انجام این روش، فرد پس از گذشت 48 ساعت تأثیر مثبت آن را به صورت کاهش درد مشاهده می کند. با این کار، نواحی دچار اسپاسم و گرفتگی، بهبود می یابند و با کاهش التهاب، افزایش عملکرد مفاصل و از بین رفتن اثر کوفتگی روبه رو می شویم.
یکی از مزایای استفاده از گرما، جریان پیدا کردن خون در آن مناطق و قسمت های خاص بدن است. این خون رسانی، مکانیسم های احساس درد را در مغز شما دستکاری می کنند و در واقع مغز شما به جای احساس درد، متوجه حس گرما می شود.
استفاده از گرما ممکن است درد و سفتی مفصل را کاهش دهد. حمام داغ و کمپرس گرم در موارد تشدید درد و التهاب تسکین بخش است. از کیسه یخ نیز می توانید برای کاهش درد استفاده کنید.
نکته های مراقبتی
1. اگر نسبت به آب گرم و داغ خیلی حساس هستید، بهتر است میان کیف آب گرم و سطح پوست خود یک یا چند لایه حوله نرم بگذارید تا مانع آسیب یا سوختگی پوست تان شوید.
2. کیف آب گرم را حداکثر 15 تا 20 دقیقه روی محل مورد نظر بگذارید.
3. اگر هنگام گرما درمانی به هر شکل آن، روی پوست خود تغییراتی مانند تغییر غیرطبیعی رنگ یا درد و سوزش زیاد حس کردید، درمان را متوقف کنید.
4. هرگز موقع خواب از کیف آب گرم استفاده نکنید؛ زیرا ممکن است خواب تان ببرد و پوست تان بسوزد.
در چه مواردی نباید از گرمادرمانی استفاد کرد؟
• فرد دچار آسیب حاد عصبی است.
• فرد دچار زخم باز یا آسیب خارجی در پوست است.
• فرد دچار گردش خون مختل شده و معیوب است.
• فرد دچار اختلال تنظیم درجه حرارت بدن است.
• وقتی بافت بدن دچار اختلالات غیر معمول مانند توده های سرطانی است.
• روی قسمتی از پوست که دچار خون مردگی یا خونریزی است.
دکتر "بهناز بصیری" اظهار کرد: زایمان در آب فواید زیادی از جمله کاهش درد و استرس زایمان در مادر را به همراه دارد. وی بیان کرد: مطالعات ناکافی درباره فواید و عوارض احتمالی در نوزاد در این روش از زایمان باعث شده که انجمن طب کودکان آمریکا اعلام کند که فعلا این روش به عنوان یک شیوه امن و موثر برای نوزاد شناخته نشده و توصیه عمومی برای انجام این روش باید موکول به ارائه نتایج مطالعات وسیعتر شود.
بصیری تصریح کرد: در تعدادی از مطالعات کار آزمایی بالینی که به مقایسه دو روش زایمان در آب و روش مرسوم پرداخته، تفاوتی در عوارض نوزادی از جمله نیاز به بستری و مرگ نوزادی بین دو گروه مشاهده نشده است.
وی افزود: در برخی مطالعات، عوارض جدی و مهمی نظیر غرق شدگی، خفگی (آسفکسی)، کاهش سدیم خون، تشنج ادم ریوی، انسفالوپاتی هیپوکسیک ایسکمیک، پنومونی (ائرومونایی) و مرگ غیر قابل توجیه در نوزادان متولد شده به روش زایمان در آب قابل توجه بوده است.
آیا می دانید جنین از هفته چندم بارداری ، درد را احساس می کند؟جنین انسان در هفته سی وپنجم تا سی وهفتم بارداری میتواند احساس درد را از حس تماس عادی تشخیص دهد. مراقب عکس العمل های خود در این ماهها باشید !!
به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، متخصصان در این آزمایشات دریافتهاند كه از هفته سی وپنجم بارداری به بعد فعالیت عصبی سلولهای مغزی به تدریج از وضعیت نابالغ به وضعیتی شبیه به بلوغ تبدیل میشود. این تغییر به مدار عصبی جنین امكان میدهد تا احساس درد را بعنوان یك حس جداگانه از لامسه درك و دریافت كند.
به گزارش شبكه خبری ای بی سی، ربكا اسلاتر، متخصص اعصاب در دانشگاه كالج لندن میگوید: نوزادان زودرس كه قبل از هفته سی وپنجم متولد میشوند در هنگام تجربه حس لامسه یا درد، واكنشهای مغزی یكسانی دارند.
این متخصصان در آزمایش اخیر روی فعالیت مغزی 46 جنین در بیمارستان دانشگاه كالج مطالعه كرده و نتیجه مطالعات خود را در مجله «كرنت بیولوژی» به چاپ رساندهاند. به این ترتیب معلوم شد كه بین هفته 35 تا 37 بارداری، مغز جنین به طور مشخص میتواند محركهای درد را دریافت كند و تفاوت این محرك را از حس لامسه تشخیص دهد.
دیسپارونیا یا مقاربت دردناک، عارضهای است که زنان را گرفتار میکند. در اغلب موارد علل مقاربت دردناک، حتی اگر مدتها طول کشیده باشد، قابل برطرف کردن هستند اما ممکن است پس از اینکه علت اولیه بیماری برطرف شد، فرد با توجه به تجربیات قبلی، همچنان احساس درد کند…
این عارضه، عارضهای شایع است و تا یکپنجم زنان
ممکن است زمانی در طول زندگیشان دچار آن شوند. دانستن ۱۰ نکته زیر
درباره دیسپارونیا میتواند به مواجهه بهتر شما با این بیماری کمک کند.
۱٫در زندگی مشترک، رابطه زناشویی برای همه زنان در همه اوقات لذتبخش و
بدون درد نیست. در واقع بسیاری از زنان در نقطهای از زندگیشان به دلایل
بسیار معمولی ممکن است آمیزش دردناک را تجربه کنند. اصطلاح پزشکی که برای
این عارضه بهکار میرود، «دیسپارونیا» است که به این صورت تعریف میشود:
«داشتن درد تناسلی مداوم یا عودکننده که درست پیش از رابطه زناشویی، حین
یا پس از آن رخ میدهد و باعث ناراحتی فرد میشود.»
۲٫آمیزش دردناک ممکن است شدت یا مکانهای متفاوتی داشته باشد، از جمله:
احساس درد حتی هنگام گذاشتن تامپون، احساس درد تنها هنگام آمیزش در شرایطی
خاص، درد جدید پس از دوره قبلی رابطه زناشویی بدون درد، درد سطحی (در
دهانه ورودی دستگاه تناسلی)، درد عمیق در دستگاه تناسلی هنگام آمیزش،
احساس سوزش یا درد مبهم. اما اغلب زنان مبتلا به دیسپارونیا از درد سطحی
هنگام رابطه زناشویی شکایت میکنند.
۳٫علل آمیزش درناک بر حسب محل احساس درد و سطحی یا عمقی بودن درد، متفاوت است. درد سطحی به علل متفاوتی ممکن است رخ دهد؛ از جمله:
• نرمشدگی ناکافی: این عارضه اغلب به علت نوازش ناکافی پیش از رابطه زناشویی است. همچنین بهطور شایعی پس از یائسگی، پس از زایمان یا هنگام شیردهی به علت افت هورمون استروژن ممکن است نرمشدگی واژن به میزان کافی ایجاد نشود.
برخی از داروها که میل یا برانگیختگی جنسی را مهار میکنند، میتوانند نرمشدگی واژن را نیز کم کنند و به رابطه زناشویی دردناک منتهی شوند؛ از جمله آنها میتوان به برخی داروهای ضدافسردگی، داروهای ضدفشار خون، داروهای آنتیهیستامین (ضدحساسیت) و نیز برخی قرصهای پیشگیری از بارداری اشاره کرد.
• آسیب، تحریک، ضربه: آسیبها و جراحتهای ناشی از حوادث، جراحی لگن، اپیزیوتومی یا ناهنجاریهای مادرزادی.
• التهاب، عفونت یا اختلال پوستی: عفونت در ناحیه تناسلی یا مجاری ادراری میتواند آمیزش را دردناک کند. اگزما یا سایر مشکلات پوستی ناحیه تناسلی نیز میتواند این عارضه را ایجاد کند.
• واکنش به فرآوردههای پیشگیری از بارداری: حساسیت به فومها، ژلها یا لاتکس ممکن است در زنان رخ دهد. همچنین اگر وسایل پیشگیری از بارداری دیافراگم یا کلاهک گردن رحم درست اندازه نشده باشد، میتواند درد بهوجود بیاورد.
• واژینیسموس: انقباض و گرفتگی غیرارادی عضلات دیواره واژن.
• وستیبولیت: این عارضه که علت آن دقیقا معلوم نیست به صورت احساس سوزش یا مورمور شدن در مدخل واژن بروز میکند.
۴٫درد عمیق معمولا در برخی از وضعیتهای بدنی هنگام آمیزش شدیدتر میشود. برخی علل احساس درد عمیق دیسپارونیا عبارتند از:
• بیماریها: فهرست طویلی از بیماریها شامل آندومتریوز، بیماری التهابی لگن، افتادگی رحم، رحم به عقب برگشته، فیبرومهای رحم، التهاب مثانه، نشانگان روده تحریکپذیر، همورویید یا بواسیر و کیستها تخمدانی ممکن است درد عمیق هنگام آمیزش ایجاد کنند.
• عفونتها: هر عفونتی در گردن رحم، رحم یا لولههای رحم ممکن است باعث درد عمیق شود.
• درمانهای جراحی و دارویی: جوشگاههای به جا مانده از جراحیهایی که
در ناحیه لگن انجام شدهاند (از جمله رحمبرداری) گاهی ممکن است باعث
مقاربت دردناک شوند. بهعلاوه درمانهای سرطان شامل پرتوتابی و
شیمیدرمانی باعث تغییراتی در بافتها میشوند که رابطه زناشویی را دردناک
میکنند.
۵٫عواطف عمیقا بر رابطه زناشویی تأثیر میگذارند و ممکن است در هر نوع درد
جنسی نقشی داشته باشند. از جمله عوامل عاطفی موثر در آمیزش دردناک
عبارتند از:
• مشکلات روانی: اضطراب، افسردگی، نگرانی در مورد ظاهر جسمی، ترس از صمیمیت و نزدیکی یا مشکلات در روابط زن و شوهر ممکن است با کاهش میزان برانگیختگی جنسی در زن باعث ناراحتی یا درد هنگام رابطه زناشویی شود.
• استرس: عضلات کف لگن شما بسیار به استرس حساس هستند. بنابراین استرس میتواند به آمیزش دردناک بینجامد.
• سابقه سوءاستفاده جنسی: اغلب زنان مبتلا به مقاربت دردناک سابقه سوءاستفاده جنسی ندارند اما اگر زنی چنین سابقهای داشته باشد، این واقعه ممکن است در تشدید این عارضه نقش داشته باشد.
۶٫پزشکان معمولا برای تشخیص علت زمینهساز درد شما اقدامات زیر را انجام میدهند:
• بررسی سابقه پزشکی: پزشک برای حل این مشکل سابقه پزشکی کاملی را از شما خواهد خواست؛ از جمله زمان شروع درد، مکان درد، شدت درد، ارتباط درد با وضعیتهای متفاوت بدن، سوابق جراحی و زایمانها.
• معاینه لگنی: پزشک حین معاینه لگنی نشانههای تحریک پوستی، عفونت و
مشکلات آناتومیک (بدنی) را بررسی خواهد کرد. پزشکتان ممکن است در معاینه
دستگاه تناسلی و عضلات لگن از شما بخواهد که محل درد را مشخص کنید و
همچنین ممکن است برای معاینه از اسپکولوم استفاده کند یا از سونوگرافی و
لاپاروسکوپی (یک عمل جراحی که در آن یک وسیله دوربیندار باریک به نام
لاپاروسکوپ به درون حفره شکم یا لگن فرستاده میشود) برای دیدن اندامهای
لگنی کمک بگیرد.
۷٫در گذشته، دیسپارونیا را عمدتا یک مشکل روانی میدانستند که نیاز به
رواندرمانی دارد. اما امروزه این دیدگاه را کنار گذاشتهاند. پژوهشگران،
بسیاری از علل آمیزش دردناک را شناختهاند و توصیه آنها درمانی همهجانبه و
فراگیر است. درمانی که پزشک انجام میدهد بستگی به علت زمینهساز درد
دارد. بیمار و همسرش ممکن است بتوانند با ایجاد چند تغییر ساده در رابطه
زناشویی، درد را به حداقل برسانند؛ تغییراتی مانند موارد زیر:
• همکلامی با همسر: در مورد احساسات بد و خوبتان با همسرتان صحبت کنید؛ مثلا اگر احساس میکنید باید آمیزش آرامترباشد، حتما باید به همسرتان بگویید. اگر در وضعیت بدنی خاصی هنگام آمیزش احساس درد میکنید، ممکن است با تغییر دادن آن و امتحان وضعیتهای دیگر دردتان کاهش پیدا کند. ضمن اینکه نوازش طولانیتر پیش از آمیزش نیز به تحریک نرمشدگی طبیعی واژن کمک میکند.
• استفاده از نرمکنندهها: نرمکنندههای موجود در بازار شامل نرمکنندههای با پایه آب یا با پایه سیلیکون ممکن است رابطه زناشویی را
برای شما راحتتر کند. در برخی از زنان نرمکنندههای حاوی گلیسیرین ممکن
است زمینهساز عفونت قارچی شود. بنابراین هنگام خرید این نرمکنندهها به
اجزای آنها روی برچسبشان دقت کنید و از پزشکتان در این مورد سوال کنید.
۸٫اگر عفونت یا یک عارضه پزشکی خاصی باعث درد شده باشد، درمان آن ممکن است
دیسپارونیا را برطرف کند. اگر مصرف دارویی باعث بروز مشکل در نرمشدگی
واژن شده باشد، کنار گذاشتن آن میتواند مشکل را حل کند. در اغلب زنان پس
از سن یائسگی، دیسپارونیا ناشی از مقدار ناکافی نرمشدگی واژن به علت افت
میزان هورمون جنسی استروژن است. در این موارد، استفاده از کرمها یا
شیافهای واژنی این هورمون با تجویز پزشک ممکن است مشکل را برطرف کند.
۹٫در شیوه درمانی «حساسیتزدایی»، شما میآموزید چگونه با انجام تمریناتی
برای شل کردن واژن، دردتان را کاهش دهید. پزشک ممکن است انجام ورزشهای کف
لگن (تمرینات کگل) یا سایر تمرینات را برای کاهش دردتان توصیه کند. اگر
برای مدتی طولانی حین رابطه زناشویی احساس درد کرده باشید، ممکن است حتی
پس از درمان و رفع علت درد، نسبت به تحریکات جنسی پاسخ عاطفی منفی نشان
دهید. اگر به علت آمیزش دردناک، شما و همسرتان از صمیمیت جنسی پرهیز کرده
باشید، ممکن است نیاز به بهبود ارتباطتان داشته باشید. صحبت کردن با یک
مشاور یا متخصص میتواند به حل این مشکلات کمک کند.
۱۰٫و بالاخره اینکه برخی تغییرات در عادات بهداشتیتان میتوان درد و
ناراحتی شما هنگام رابطه زناشویی را به حداقل برساند. از شستوشودهندههای
معطری مانند شامپوهای بدن و ژلهای دوش در ناحیه تناسلی استفاده نکنید.
این فرآوردهها ممکن است باعث
تحریک ناحیه تناسلی و مختلکردن نرمشدگی طبیعی آن شوند؛ بهخصوص اگر بیش
از حد مصرف شوند. از دوش واژینال هم پرهیز کنید.
.:: This Template By : web93.ir ::.