قانون- رئیس سازمان غذا و دارو از شناسایی داروهای تقلبی با استفاده از برچسب اصالت ظرف مدت 15 ثانیه خبر داد.
به گزارش مهر دکتر احمد شیبانی با اشاره به اینکه نزدیک به 90 درصد داروها در داخل کشور دارای برچسب اصالت هستند،گفت: با الصاق این برچسب بر روی داروها به راحتی می توان داروی اصلی و تقلبی را شناسایی کرد.
وی با تاکید بر اینکه تا پایان امسال 100 درصد داروها در کشور دارای برچسب اصالت می شوند، افزود: با توجه به هولوگرام روی جعبه دارو به راحتی می توان با ارسال شماره حک شده به پیامک سازمان نسبت به تقلبی یا اصل بودن دارو پی برد.
شیبانی با اشاره به تلاشهای دست اندرکاران صنعت دارویی کشور، اظهارداشت: حمایت از تولید داخل و شکستن انحصار دارویی در اولویت برنامه های سازمان غذا و دارو قرار دارد.
دادنا: معاون وزير نيرو رقم ارزانترين ترين و گرانترين قبضهاي برق خانگي را اعلام كرد.
به گزارش ایسنا؛ محمد بهزاد - معاون وزير نيرو در امور برق و انرژي، با تشريح آخرين وضعيت مصرف برق در کشور، گفت: بررسي آخرين قبض هاي برق صادر شده در کشور نشان مي دهد که کم مصرف ترين مشترک بخش خانگي قبضي به ارزش 20 هزار ريال و پرمصرف ترين مشترک قبضي به ارزش سه ميليون ريال دريافت کرده است.
وي همچنين با بيان اينکه سالانه حدود 200 ميليون فقره قبض آب و برق در کشور صادر مي شود، گفت: ماموران قرائت کنتور و صادرکنندگان قبض برق کار خود را با دقت و حساسيت بالايي انجام مي دهند، اما با توجه به حجم گسترده کار، در صورتي که در موارد احتمالي اشتباهي صورت گيرد، شرکت هاي زيرمجموعه آماده رفع اشکال هستند.
بهزاد تعداد مشترکان برق کشور را در زمان حاضر 26 ميليون مشترک اعلام کرد و افزود: شمار انشعاب هاي برق مشترکان در مقايسه با تابستان گذشته 1.5 ميليون فقره افزايش يافته است.
وي با بيان آنکه پيش از اجراي قانون هدفمندي يارانه، مصرف برق کشور سالانه هشت درصد افزايش مييافت، اظهار داشت: در ماه هاي فروردين و ارديبهشت امسال مصرف برق در مقايسه با ماههاي مشابه سال گذشته دو درصد و در ماه هاي خرداد و تير امسال نيز در مقايسه با ماههاي مشابه پارسال مصرف برق کشور 1.5 درصد کاهش يافته، ضمن آنکه مصرف برق ماه هاي مرداد و شهريور امسال نيز معادل مصرف ماه هاي مشابه پارسال بوده است.
به گفته او، اگرچه اوج مصرف برق تابستان امسال در مقايسه با تابستان سال گذشته سه درصد افزايش يافت، اما مجموع مصرف برق کشور از ابتداي اجراي قانون هدفمندي يارانه ها 10 درصد کاهش داشته است.
معاون وزير نيرو در امور برق و انرژي همچنين از آمادگي صنعت برق براي تامين برق کشور در زمستان پيش رو خبر داد و گفت: نيروهاي برق کشور به صورت نيروهاي واکنش سريع آماده ايجاد بهترين شرايط از نظر تامين برق هستند.

راه رسیدن به یک هدف دشوار، دشوار و پر از سنگلاخ است و تعهدی جدی و طولانیمدت طلب میکند، در این صورت شاید منطقی باشد که هر یک ما هدفهایمان را برای دوستان و اعضای خانواده علنی کنیم، تا بلکه با یادآوری آنها، انگیزه و تعهد ما بیشتر شود و پا پس نکشیم.
همه ما در نهان از اینکه در چشم دیگران، ترسو یا بیاراده به نظر آییم، گریزانیم، پس علنی کردن اعداف و آرزوها ما را ثابتقدمتر خواهد کرد.
اما آیا چنین چیزی واقعا درست است؟
بر اساس پژوهشهایی که به تازگی انجام شده است Gollwitzer et al. (2010)، علنی کردن اهداف دقیقا اثر مخالفی دارد!
در این پژوهش، ۴ آزمایش انجام شد و همه این آزمایشها نشان دادند که به اشتراک گذاشتن اهداف، به جای افزایش التزام و تعهد اشخاص، باعث کاهش آنها میشود.
اما چرا چنین میشود؟
یک توضیح احتمالی میتواند این باشد که با عمومی کردن یک هدف، ما به صورت کاذب این حس و حال را پیدا میکنیم که قدمی در راه انجامش برداشتهایم. بر اساس آزمایش چهارمی که در این پژوهش انجام شد، آن دسته از سوژههای آزمایش که اهداف خود را عمومی کرده بودند، تصور پیدا کرده بودند که از آنهایی که اهدافشان را عمومی نکردهاند، جلوتر هستند.
به نظر میرسد که ما وقتی آرزوها و هدفهای خود را با دیگران در میان میگذاریم، در درونمان در مورد آنها به صورت ناخودآگاه خیالبافی میکنیم و همین مسئله، توهم و حس و حال پیشرفت کاذبی به ما میدهد.

بنابراین اگر هدفی در سر دارید، مخفیاش کنید! چرا اگر به راستی سودای رسیدن به چیزی را داشته باشید، لازم نیست که دیگران شما را به عملی کردن آن متعهد کنند.
این نکته جالبی بود که دیشب خواندم. احیانا اگر روانشنانسی میخوانید یا به هر نوع مطالعاتی در این زمینه دارید و یا اصلا تجربه عملی از چنین چیزی دارید، با من و خوانندگان در میان بگذارید.
در ضمن اگر خوانندهای دسترسی به متن کامل این تحقیق دارد، ممنون میشوم که لطف کند و برایم ایمیل کند. خیلی کنجکاوم متد انجام این تحقیق را بدانم.
تاکسیدِرمی یا آکَندهسازیفن نگهداری درازمدت پیکر جانوران برای نمایش است. به کسی که کار تاکسیدرمی را انجام میدهد «تاکسیدرمیست» میگویند.
جاناتان مک گاون ۴۴ ساله است و در ۱۴ سالگی برای اولین بار طعم گوشت شکار را چشیده، زمانی که یک مار جعفری را پخته و خورده است. البته این غذا طعم خوبی نداشته اما بعد از آن کنجکاو بوده که طعم دیگر جانوران چطور است.

«وقتی بچه بودم به تاریخچه طبیعی زندگی جانوران علاقه ی زیادی داشتم و بین کشاورزان و شکارچیانی بزرگ شدم که در حوالی «دارست» شکار می کردند. به هر طرف که نگاه می کردم حیوان مرده ای می دیدم. ماهی صید شده، قرقاول شکار شده و حیواناتی که در اطراف جاده مرده بودند، به همین خاطر در دل طبیعت بزرگ شدم و با چشم خودم شاهد قوانین آن بودم» او به یاد می آورد که عادت داشته بدن حیوانات مرده را بشکافد تا امعاء و احشایشان را تماشا کند به همین خاطر معتقد است گوشت حیوانات وحشی بهتر از تمام گوشت هایی است که در مغازه ها وجود دارد.
به همین خاطر کوچکترین مشکلی با پختن و خوردن گوشت حیوانات مرده ندارد. والدینش از اینکه او حیواناتی را به خانه می آورده اطلاع داشته اند اما نمی دانستند گاهی آنها را می خورد چون مطمئن بوده اگر می فهمیدند با او مخالفت می کردند.
جاناتان مک گوان قبول دارد که در دوران نوجوانی تنها برای اینکه نشان بدهد با بقیه هم سالانش متفاوت است این حیوانات را می خورده اما به گفته ی خودش حتی در ۱۴ سالگی می دانسته که گوشت شکار کیفیت بهتری از گوشت های قصابی دارد و این به خاطر تفاوت های شیوه ی زندگی جانوران خانگی و وحشی است.
او به یاد می آورد در کودکی کنار محل زندگی شان یک مزرعه جوجه کشی بوده که در قفس هایش سه نوع جوجه وجود داشته، جوجه های لایه های زیرین معمولا له می شده و می مرده اند، لایه ی دوم مربوط به پرنده های در حال خفه شدن و لایه ی رویی متعلق به جوجه هایی بوده که توان اندکی برای حرکت داشته اند. «به چشم خودم دیدم که چقدر مزارع پرورش حیوانات، کثیف و غیربهداشتی هستند. به یک گاوفروشی هم سر می زدم، در آنجا هم رفتار گله داران با گاوها کاملا غیرعلمی بود و واقعا چیزی را که می دیدم، نمی پسندیدم.»
مک گاون در سی سال گذشته تمام گوشت مورد نیاز خودش را در مدرسه، کالج و حتی میهمانی های شام با دوستانش از طریق جانوران مرده به دست آورده است که موش خرما و جغد با ادویه کاری از غذاهای معمول به حساب می آمده اند.
به گفته وی گوشت کبوتر و روباه، جوجه تیغی، سنجاب یا گربه های وحشی نیز طعم فوق العاده ای دارند. این تاکسیدرمیست هرگز جانوری را نکشته است بلکه تنها از گوشت حیواناتی که به طور اتفاقاتی کنار جاده یا در جنگل مرده اند، استفاده می کند.
اکثر مردم منطقه معتقدند جاناتان کار درستی می کند اما بعضی ها هم کار او را ظالمانه، غیربهداشتی و ترسناک می دانند. اما خود او معتقد است با اینکار به طبیعت احترام می گذارد و می گوید اگر جانوری مرده ای پیدا نکند به جای خوردن گوشت های هورمونی مغازه ها به رژیم گیاهخواری روی خواهد آورد.



.:: This Template By : web93.ir ::.