ای فدای روی همچون ماه تو
گشته ام من واله و شیدای تو
تکیه گاه من تویی هان ای پدر!
ای پدر کی می شوم همتای تو؟
گر تو می بینی که شعری گفته ام
دوست دارم پا گذارم جای تو
گر چه؛ نتوان که جا پایت گذاشت
لیک رسوا می شود بدخواه تو
آب دریا را اگر نتوان کشید
می توان نوشید از دریای تو
ای پدر با من بگو درد دلت
تا که من مرهم نهم غم های تو
ای پدر پشت و پناه من تویی
پشت من گرم است از گرمای تو
ای پدر خونی که در پود من است
قطره قطره می کنم اهدای تو
روشنی بخش چراغ خانه ای
می ستایم روح استغنای تو
کودکانت چون نهالی رسته اند
هست مادر مأمن و مأوای تو
ای پدر روزت مبارک ای پدر
من چه دارم تا بریزم پای تو؟
13 رجب روز ولادت حضرت امیرالمومنین علی (ع)
و روز بزرگداشت مقام پدر را به همه ی پدران عزیز
و بخصوص پدر دوست داشتنی و مهربان خودم شاد باش می گویم.
وقتی در انتظار فرزند هستید
زنان باردار
انواع و اقسام احساسات و تغییرات زندگی را تجربه میکنند. اما اکثر
مردهایی که میخواهند برای بار اول پدر شوند هم احساسات و نگرانیهای خود
را دارند.
اگر احساس شوکه شدن، ترس و نگرانی میکنید یا حس میکنید
که هنوز آماده نیستید، بدانید که تنها نیستید. این نیز مثل هر تغییر دیگری
نیاز به کمی سازگاری دارد. و اگر این بارداری برنامهریزیشده نبود—که
تقریباً نیمی از بارداریها اینطور هستند—این احساسات شدیدتر خواهد شد.
نباید
بخاطر این احساسات احساس گناه یا نگرانی کنید؛ کاملاً طبیعی هستند. و
میتوانید برای احساس راحتی بیشتر با بارداری و فکر پدر شدن اقداماتی انجام
دهید.
در زیر به بعضی نگرانیهایی اشاره میکنیم که ممکن است
اذیتتان کند و راههایی برایتان پیشنهاد میدهیم که آنها را برایتان
سادهتر کند:
آیا قدرت نگهداری بچه را خواهم داشت؟
هیچکس از
بدو تولد نگهداری از بچه را یاد نمیگیرد، همسر باردارتان هم
همینطور—کلاسهای آموزش نگهداری از کودک برای همین برپا میشود. میتوانید
در کنار همسرتان در این کلاسها شرکت کنید.
در این کلاسها به شما
آموزش داده میشود چطور پوشک بچه را عوض کنید، بچه را در آغوش بگیرید، به
او غذا دهید یا کمک کنید که آروغ بزند، بچه را بخوابانید، صندلی ماشین برای
او نصب کنید و خانه را برای بچه ایمن کنید. همچنین به شما آموزش میدهند
که برای رفتن به بیمارستان چطور اتومبیلتان را پارک کنید، چطور وضع حمل را
پشت سر بگذارید و وقتی از بیمارستان به خانه میآیید چطور از همسر و
فرزندتان نگهداری کنید.
درکنار این درسها، با کسانی آشنا میشوید
که تجربیات مشابه شما دارند و با همان احساسات دست و پنجه نرم میکنند و
این میتواند کمک خوبی برایتان باشد. پرستاران و متخصصینی که این کلاسها
را اداره میکنند، پدرهای زیادی را در انواع و اقسام حالات و احساسات
دیدهاند، بخاطر همین لازم نیست برای کمک خواستن از آنها احساس خجالت کنید.
آیا پدر خوبی خواهم شد؟
یادتان
باشد که قرار نیست همه جنبههای پدر بودن را یکباره نشان دهید. چند سال
اول، بیشتر به مهارتهایی نیاز است که در کلاسهای قبل از زایمان آموزش
داده میشود و با تمرین در آن استاد میشوید.
درست مثل نقشهای
مختلف دیگری میماند که در زندگی میگیرید. اگر ازدواج کرده باشید، مطمئناً
یکدفعهای نفهمیدید که چطور میتوانید شوهر خوبی باشید. به مرور زمان و در
طول زندگی آن را یاد گرفتید.
قبل از اینکه بخواهید قوانین و مقررات
خانه را بگذارید، رانندگی کردن را به فرزندتان یاد بدهید و به او
نصیحتهایی برای روابط و کارش ارائه کنید، وقت زیادی دارید. وقتی این
فرصتها برای آموزش فرزندتان پیش میرسند، مثل یک پیشرفت طبیعی میمانند.
اگر نیاز به راهنمایی داشتید، میتوانید در کلاسهای آموزشی برخورد با
فرزندتان شرکت کنید.
میتوانید با پدرهای دیگر هم وقت بگذرانید و
درمورد مشکلاتی که برای تربیت فرزندانتان برایتان پیش آمده، حرف بزنید. اگر
فکر میکنید با پدر خودتان مشکلاتی دارید که باید حل شود، سعی کنید قبل از
اینکه فرزندتان به دنیا بیاید با یک نفر—مثل مشاور روانشناس یا یکی از
اعضای خانواده—حرف بزنید تا آن مشکلات در روابط بین شما و فرزندتان اخلال
ایجاد نکنند.
چطور میتوانم از پس مخارج آن برآیم؟
جای شک
نیست که غذا، پوشاک و آموزش یک انسان دیگر هزینه مالی زیادی برای شما در بر
دارد. اما میتوانید استرستان درمورد هزینهها را کمتر کنید.
درست
بعد از تولد بچه باید هزینهها را ارزیابی کنید. میتوانید از کارفرمای خود
یا همسرتان هم در این رابطه سوال کنید زیرا بسیاری از شرکتها و سازمانها
برای پدر شدن و مادر شدن پاداش میدهند.
برای مدیریت مسائل مالیتان
میتوانید با یک مشاور مالی مشورت کنید. همچنین میتوانید با والدین دیگر
که به تازگی صاحب بچه شدهاند صحبت کنید تا ببینید آنها چطور از پس
هزینههای غیرقابلپیشبینی بچهدار شدن برآمدند.
میتوانید یک حساب
بانکی مخصوص باز کنید تا برای هزینههای جدیدتان در آن پسانداز کنید.
میتوانید هر هفته یک مقدار پول برای خرید وسایلی مثل شیرخشک یا پوشک بچه
در آن نگه دارید.
به خاطر داشته باشید که نیاز نیست بعضی از
هزینهها را پرداخت کنید. مثلاً اگر همسرتان تصمیم بگیرد که خودش به بچه
شیر بدهد، میتوانید هزینه تغذیه نوزاد را پسانداز کنید. همچنین،
خانوادههای زیادی لباسهای بچه یا بارداری را اشتراکی استفاده میکنند
زیرا زنان باردار و نوزادان یک سایز خاص لباس میپوشند که فقط متعلق به یک
دوره خاص است و بعد از آن بیمصرف خواهد بود.
آیا این پایان استقلال من است؟
پدر
شدن به معنی پایان لذتها نیست. درست است، ممکن است طی چند ماه اول تولد
نوزاد به اندازه قبل نتوانید بخوابید یا وقت برای خودتان نداشته باشید اما
به محض اینکه بعد از گذشت چند مدت کودک بتواند مدت بیشتر و طولانیتری
بخوابد، همسرتان وقت بیشتری خواهد داشت تا بتوانید در کنار هم یا به تنهایی
خوش بگذرانید.
خیلی مهم است که با هم همکاری داشته باشید و مشکلات
را با هم مطرح کنید، مسئولیتها را تقسیم کنید تا هرکدامتان بتوانید به
نیازهایتان هم رسیدگی کنید. همچنین خوب است که با والدین دیگری هم آشنا
شوید تا از رویکرد آنها به مدیریت زمان استفاده کنید.
در سالهای
ابتدایی، میتوانید فرزندتان را وارد خیلی از فعالیتها بکنید. مثلاً وقتی
مسابقه فوتبال تماشا میکنید یا کتاب و روزنامه میخوانید، نوزادتان
میتواند در صندلی مخصوص خود بنشیند.
ممکن است از اینکه قرار است
اوقات فراغتتان را از دست بدهید، احساس ترس کنید اما مادرها و پدرها خیلی
زود متوجه میشوند که وقتی فرزندشان به دنیا میآید، میتوانند از زمانی که
با فرزندشان میگذرانند لذت ببرند.
تولد بچه چه تاثیری بر روابط من و همسرم و زندگی جنسی ما خواهد داشت؟
زنان
باردار تغییرات جسمی، هورمونی و احساسی شگرفی را تجربه میکنند درحالیکه
پدرها هم با همان تغییرات در زندگی دست و پنجه نرم خواهند کرد. با پیش رفتن
بارداری، ممکن است هر دو طرف از نظر احساسی تاثیر ببینند.
کنار
آمدن با دمدمی مزاجی این دوران بسیار سخت است، حال دلیل آن هر چه که باشد،
اما صبر و درک شما بسیار سودمند خواهد بود. سعی کنید به همسرتان کمک کنید
استرسهای خود درمورد بارداری و مادر شدن را از بین ببرد.
اگر احساس
خوبی به رابطهتان ندارید، سعی کنید مشکلات را خیلی زود حل کنید. زوجهای
بسیاری به اشتباه تصور میکنند که آمدن بچه آنها را به هم نزدیک میکند.
اما بچه قادر به درست کردن یک رابطه مشکلدار نیست—این وظیفه شما و همسرتان
است. و هرچه زودتر راهی برای حل مشکلات پیدا کنید، خیلی زودتر احساس راحتی
بیشتری برای تبدیل شدن به یک پدر یا مادر پیدا میکنید.
اگر
بارداری همسرتان کمخطر باشد میتوانید از رابطهجنسی با هم نیز لذت ببرید.
درمورد این موضوع با پزشک همسرتان مشورت کنید. نباید احساس خجالت کنید،
آنها به شنیدن چنین سوالاتی عادت دارند. در این مورد نیز مثل سایر جنبههای
بارداری، خیلی مهم است که شما و همسرتان آزادانه با هم گفتگو کنید تا به
نتیجه معقول برسید.
البته فقط به این دلیل که داشتن رابطهجنسی در
طول بارداری ایمن است به این معنی نیست که شما و همسرتان بخواهید آن را
داشته باشید. زوجهای بسیاری متوجه میشوند که لذت جنسی آنها—و سطح
راحتیشان—طی مراحل مختلف بارداری دستخوش نوسان میشود. باز هم رمز موفقیت
این است که راحت درمورد مسائل مختلف با هم صحبت کنید.
چطور باید با بارداری همسرم کنار بیایم؟
ممکن
است پزشکتان به شما درمورد مشکلاتی که ممکن است پیش آید، هشدار دهد،
مخصوصاً اگر سن شما و همسرتان بالا باشد. و این احتمال نیز هست که
آزمایشاتی برای هر دوی شما انجام شود تا نوزاد برای نقصهای مادرزادی و
سایر مشکلات جسمی تحت بررسی قرار گیرد.
شنیدن همه اینها ممکن است وحشتآور باشد. اما برای کمک به سلامت همسرتان—و نوزاد در راه—کارهای زیادی میتوانید انجام دهید.
اگر خانوادههای دیگری را میشناسید که به تازگی صاحب فرزند شدهاند، بد نیست که با آنها وقت بگذرانید.
حتماً
همراه همسرتان برای ویزیتهای منظم دکتر بروید زیرا میتوانید در این
جلسات سوالات خود را از دکتر پرسیده و اطلاعات خوبی جمعآوری کنید. ضمناً
به صدای قلب فرزندتان هم میتوانید گوش دهید و تصویر او را از طریق
سونوگرافی مشاهده کنید.
با ایجاد اصلاحات و تغییرات لازم خانه را برای آمدن فرزند تازه آماده کنید.
یادتان
باشد که اضطراب بارداری و پدرشدن درست مثل اضطرابی است که درمورد هر چیز
دیگری ممکن است پیدا کنید. سعی کنید از تکنیکهایی برای تخلیه استرس
استفاده کنید، مثل ورزش کردن، فیلم دیدن، کتاب خواندن و گوش دادن به
موسیقی.
حرف زدن درمورد آن
گفتگو و برقراری ارتباط برای
زوجهایی که در انتظار تولد فرزند هستند میتواند دشوار باشد. حتی قبل از
بارداری، مادرها میدانند که قرار است باردار شوند و زندگیشان شدیداً تغییر
کند. ازاینرو ممکن است همسرتان دوست داشته باشد که درمورد بارداری صحبت
کند درحالیکه شما هنوز مشغول وفق دادن خودتان با آن هستید.
اگر برای
حرف زدن با او آمادگی ندارید، انتخابهای دیگری پیش رویتان است. میتوانید
با دوستان، آشنایان و پدرهای دیگر در این مورد حرف بزنید، کسانی که
بتوانند اطمینان لازم را به شما بدهند و توصیههای مفیدی برایتان ارائه
دهند.
یادتان باشد که میلیاردها مرد در سراسر جهان قبل از اینکه شما
پدر شدن را تجربه کنید آن را تجربه کردهاند و با آن کنار آمدهاند.
مطمئناً قرار نیست که از همان ابتدا بدانید که چطور باید پدر خوبی باشید.
فقط باید برای تولد فرزندتان همه تلاشتان را بکنید و برای کسب اطلاعات
بیشتر از منابع و مراجع موجود نهایت استفاده را ببرید.
البته کارکرد اصلی این مکانیزم، کمک به نجات شما از گرسنگی احتمالی است، اما خب می تواند بیماری ها و اختلالاتی را هم به همراه داشته باشد.
به گزارش دیسکاوری ، محققین این دو دانشگاه در مطالعه ای مشترک به این نتیجه رسیده اند که سبک تغذیه پدرها روی ظهور ژنتیکی نسل های آینده موثر است. مطالعات قبلی بر روی جامعه محدودی در سوئد نشان داده بود که کمبودهای رژیم غذایی دوران نوجوانی پدربزرگ های پدری، باعث می شود که نوه هایشان با احتمال بیشتری به بیماری هایی از قبیل دیابت، چاقی مفرط و بیماری های قلبی- عروقی مبتلا شوند. اما وجود عوامل مداخله گر اقتصادی و اجتماعی فراوان، اجازه نمی داد که این نتیجه تعمیم پیدا کند.
محققین برای ایجاد امکان کنترل همه عوامل موثر احتمالی، به نحوی که تنها تاثیر رژیم غذایی بررسی شود، مطابق معمول از موش ها استفاده کردند. آن ها موش ها را دو دسته کردند. نرهای گروه اول رژیم غذایی معمولی داشتند در حالی که رژیم غذایی نرهای گروه دوم فقر پروتئین داشت. ماده های هر دو گروه هم رژیم غذایی معمولی دریافت کردند.
نتیجه جالب توجه این بود که در بچه موش های گروه اول، تفاوت بارزی در فعالیت ژن های مسئول شکل گیری چربی دیده شد. در این گروه، در مقایسه با بچه موش های گروه دوم، تشکیل چربی و کلسترول بالاتر بود. بنابراین، بدن موش های تازه متولد شده در گروه اول، مستعد ذخیره انرژی بالاتری شده بود که چنان که گفته شد، می تواند مشکلات زیادی را به همراه داشته باشد.
به نظر می رسد مردها برای حفظ سلامتی نسل های آینده هم که شده، بهتر است دقت بیشتری در انتخاب سبک تغذیه خود به خرج بدهند، به خصوص زمانی که دوران رشد خود را سپری می کنند.
مجلس اول
انگار چنین مقدر شده است که من هر روز مقابل تو بنشینم و بخشی از آن حکایت جانسوز را برای خودم تداعی و برای تو روایت کنم.تدبیر من از ابتدا این بود,اما اگر تقدیر خداوند همراهی نمی کرد,به یقین چنین چیزی ممکن نمی شدمجلس دوم
دیشب چگونه به خواب رفتم؟چه گفتم؟تا کجا گفتم؟هیچ نفهمیدم.نیمه های شب از صدای گریه ی تو بیدار شدم.آرام آرام تن خسته ام را به کنار پنجره رساندم.دیدم که بر سجاده نشسته ای و اشک مثل باران از شیار گونه هایت می گذرد و از حاشیه ی مقنعه ات فرو می ریزد.نمی فهمیدم که با خود و با خدا چه می گویی.همین قدر می دیدم که هرازگاه صیهه ای می کشی و بر کناره ی سجاده فرو می افتی و باز برمی خیزی و نرم نرم اشک می ریزی تا دوباره صاعقه ی صیهه ای بیهوشت کند و باز و باز...مجلس سوم
سابقه ی یک چیز را تو خوب می دانی ,چرا که از سویی بر می گردد به جد پدری ات-عروة بن مسعود ثقفی-که شبیه ترین مردم به عیسی بن مریم بود و از سادات اربعه ی صدر اسلام.و از سوی دیگر به مادرت-میمونه-دختر ابی سفیان و مادربزرگت-دخترابی العاص بن امیه-و آن اینکه دشمن به علی اکبرت,به پاره ی جگرت,طمع بسیار داشتمجلس چهارم
مقام سقایت در کربلا از آن عباس است ماه بنی هاشم.در این تردید نیست,اما آنچه شاید تو ندانی این است که شب عاشورا,آب را ما آوردیم.من و سوارم علی اکبر با سی سوار و بیست پیاده ی دیگر.بانی ماجرا هم علیِ کوچک شد,علی اصغر,علی دردانهمجلس پنجم
عجیب بود رابطه ی میان این پدرو پسر . من گمان نمی کنم در تمام عالم، میان یک پدر و پسر اینهمه عاطفه، اینهمه تعلق، اینهمه عشق، اینهمه انس و اینهمه ارادت حاکم باشد.من همیشه مبهوت این رابطه اممجلس ششم
من بودم و علی.و یک میدان دشمن.و تا چشم کار می کردسلاح.و تا دید می رسید,سوار.نمی دانم چقدر.آن قدر که بیابان درپس پشت و اطرافشان پیدا نبود.آن قدر که انگار خط پشت دشمن به افق می رسید.پیاده ها بماند.من در عمرم اینهمه اسب یکجا ندیده بودم.باور نمی کنی اگر بگویم که از کثرت سپرها وکلاهخودها,گمان می کردی که کاسه ای به وسعت زمین راپشت به آسمان دمرکرده اند.تشعشع اینهمه آهن وفولاد,چشمها را آزار می دادیک راهبرد ممکن برای بهبود افسردگی این مردان میتواند درگیری فعالتر با پسران (از جمله نظارت بر ایمنی آنها و آموزش نحوۀ بقاء یک سیاهپوست جوان در آمریکا به آنها) باشد که تسلط شخصی را افزایش میدهد (کالدول و همکاران، ۲۰۱۱). همچنین برنامههای [ویژۀ آموزش] پدری نیز میتوانند به موازات خدمات بچهداری و اشتغال، جایی برای مداخلههای سلامت روانی جهت درمان افسردگی باشند (فیتزجرالد و همکاران، ۲۰۱۲).
نظر به دامنۀ وسیعتر چالشهای بهداشت و سلامت که فراروی مردان قرار دارند، دادههای پروژۀ «خانوادههای شکننده» تأیید میکنند که به علت بهرهمندی از مزایای بیمۀ سلامت مادران، سلامت پدران غیرمتأهل با ازدواج بهبود مییابد (هالدین، مینسی و میلر، ۲۰۱۰). با ورود خدمات ارزانقیمت بهداشت و سلامت به ایالات متحده، پدران محروم هم احتمالاً از نتایج بهتر در این زمینه بهرهمند میشوند. بهبود سلامت فرزندان میتواند بر وضعیت پدران نیز تأثیر بگذارد، چون وضع نامناسب سلامتی کودک موجب کاهش اشتغال پدر (خصوصاً برای پدران کمدرآمد همخانه) میشود (نونان، ریچمن و کُرمن، ۲۰۰۵).
مهاجرت
فرآیند مهاجرت به ایالات متحده، یک گذار پراسترس و دشوار برای روابط خانوادگی است چرا که بسیاری خانوادهها در جریان زمان و مکان از هم جدا شده و دوباره به هم میپیوندند (استرایر و روئر-استرایر، ۲۰۱۰). مهاجرت همچنان یک چالش جدی برای درگیری پدران، حتی پدران بسیار متعهد، است (برای بحثی پیرامون پدران مکزیکی، مراجعه کنید به: تیلور و پاراکاردونا، ۲۰۰۸). برخی خانوادهها، ارزشها و باورهای سنتی بیشتری دارند و در جریان این تغییرات چشمگیر در محل اقامت و فرهنگ، به صورتی کارآ از آنها بهره میبرند.
اما مهاجرت، از منظر انتظاراتی که از مراقبتگری پدران میرود و پیامدهایی که بر درگیری مردان با کودکان دارد، تغییرات مهمی داشته است (چوانگ و مورنو، ۲۰۰۸). برخی از والدین تازهمهاجر تکنیکهای جدید «بچه بزرگ کردن» را به کار میگیرند تا انتخاب و قدرت بیشتری به جوانها بدهند، اما همچنان موضع اقتدار و انضباط خود را حفظ میکنند (نستروک و مارکس، ۲۰۱۱). اطلاع مادران از برنامههای روزمرۀ فرزندان بیشتر از پدران است، و تقسیم کار مزدبگیر میان والدین است که رابطۀ والد/نوجوان و همسازی او با محیط جدید را شکل میدهد (آپدیگرف، دلگادو و ویلر، ۲۰۰۹). اگر پدر و مادر هر دو شاغل باشند، احتمال اینکه مذاکرات پرتعارض بر سر مسؤولیتهای شغلی/خانوادگی سرریز کرده و روابط با فرزندان را هم دچار استرس کنند، بیشتر است.
برخی پدرها در جستجوی شغل بهتر و درآمد بیشتر، فرزندانشان را در کشور زادگاه میگذارند و جای دیگر میروند. تعامل فرزندان مکزیکی با پدران مهاجر گاهی اوقات بیشتر از پدران طلاقگرفته است؛ که علت آن احتمالاً ارسال وجه و سرمایهگذاری پدران در تحصیل فرزندانشان است (نوبلز، ۲۰۱۱). ولی کودکانی که ترک شدهاند شاید احساس کنند که خانوادههایشان ناکامل است (توماس، ۲۰۱۰) و شاید احتمال بیماریشان بیشتر شود (اشمیر، ۲۰۰۹). خصوصاً نوجوانهای لاتینتبار درگیر کشمکش با تأثیرات پدرانی هستند که نزد آنها اقامت ندارند. لوپز و کورونا (۲۰۱۲) شواهد کیفی از خشم، اشتیاق و بیتفاوتی نوجوانهای پُرریسک در گیرودار خاطرات اوایل کودکی و روایت مادرانشان از کاهش درگیری پدران، ارائه کردهاند.
توانمندی شغلی پدران مهاجر، روابط و شرایط خانواده را شکل میدهد. کروتر و همکاران (۲۰۰۶) دریافتهاند که درآمد پدران مکزیکی در ایالات متحده، در خانوادههای فرهنگپذیر رابطۀ منفی با افسردگی دارد؛ اما در خانوادههایی که فرهنگپذیری کمتری داشتهاند، اثر تعدیلکننده بر افسردگی نداشته است. به همین ترتیب، نژادپرستی در محل کار مردان با افسردگی در این خانوادههای کمتر فرهنگپذیر ارتباط دارد، اما در خانوادههای بیشتر فرهنگپذیر اینطور نیست. سایر جنبههای ادغام مهاجران [در جامعۀ مقصد]، نتایج پیچیده و گاه تناقضآمیزی دارند. به عنوان مثال، شهروندی در ایالات متحده رابطۀ منفی با برخورد گرمِ پدران چینی دارد، اما استفاده از مهارتهای زبانی انگلیسی رابطۀ مثبت با مراقبت و پرورش فیزیکی نزد پدران مکزیکی دارد (کپس، برونتهتینکیو و هورویتز، ۲۰۱۰).
نتیجهگیری
در این فصل برای بررسی دامنۀ گستردهای از تحقیقات اخیر پیرامون شیوه و مفهوم پدری، رویکرد مشخصاً میانرشتهای داشتهام. با مطالعۀ بیشتر پیرامون نحوۀ ایفای نقش حیاتی پدران در زندگی خانوادگی معاصر، باید دریافتهایمان را در بستر تغییرات چشمگیر جمعیتشناختی، سیاستگذاری، اقتصادی و اجتماعی فهم کنیم که سرتاسر یک اجتماع جهانیشده را مبتلا کردهاند. پیشنهاد من آن است که متنوع شدن تجربهها و دیدگاههای پدری، و همچنین نابرابری نوظهور [میان پدران] که فقط به تفاوت درآمد محدود نمیشود، مشخصۀ ماندگار مفهوم پدری (خصوصاً در دهۀ اخیر) است.
پژوهشهای آتی دربارۀ پدران باید با دو سائقۀ تنوع و نابرابری همآهنگ شوند چون بافت مراقبتگری و تأمینگری پدران توسط این دو سائقه شکل میگیرد. و در سطح فردیتر، پرسش اینجاست که خانوادهها و خود پدران چگونه کار اصلاحِ قاببندی۲۳، تجهیز و تعیین جایگاه مردان در مقام پدرانی را انجام میدهند که با چالشهای فراوان روبرو هستند، خصوصاً که این مردان تلاش میکنند به عنوان «پدران جدید» هر دو وظیفۀ مراقبتگری و تأمینگری را انجام دهند. مطالعاتی که در این فصل اشاره شد، پیشنهاد میدهند که طرحهای بدیع روششناختی و مفاهیم روشنگر و اصیل میتوانند به پیشبُرد درک ما از بچهداری مردان در سالهای پیشِ رو کمک کنند. بدینترتیب، شاید شاهد «پایان مردان» به معنای سنتیاش باشیم؛ اما در عین حال آغاز پدری معاصر را میبینیم: یک طیف گسترده، متنوع و متکثر از ابرازگریها و رفتارهای مردانی که منابع در دسترسشان متفاوت و پیشینۀ زندگیهایشان متمایز از همدیگر است.
.:: This Template By : web93.ir ::.