اطلاعات عمومی

با وجود تأیید مدیر شبکه دو نسبت به خبر بازگشت مجریان ممنوع الکار به تلویزیون، وی از اعلام زمان دقیق یا عناوین برنامه هایی که احسان علیخانی و آزاده نامداری در آنها حضور خواهند داشت، پرهیز می کند.

موضوع ممنوعیت تصویر یا کار برای برخی از مجریان سیما، همواره در مرکز توجه قرار داشته و شایعات و حرف و حدیثها پیرامون آن فراوان ذکر شده است. از آخرین نمونه های این موضوع می توان به خبری اشاره کرد که روز گذشته در برخی سایتها منتشر شده و در آن اعلام شده بود با پایان یافتن دوره محرومیت دو مجری مرد و یک مجری زن سیما، این سه نفر به زودی روبروی دوربین قرار گرفته و برنامه اجرا خواهند کرد.

همچنین در این خبر اشاره شده بود که در این مدت شبکه های ماهواره ای تلاش فراوانی برای جذب و خروج این افراد از کشور داشتند که با پاسخ منفی مواجه شده اند.

پیگیری این اخبار نیز همواره به دلیل تلاش سازمان صدا و سیما برای پررنگ نکردن چنین موضوعاتی یا به سرانجام نمی رسد یا با پاسخهایی سرشار از ابهام، موضوع را گنگ تر جلوه می دهد. در این خصوص روی لبه تیغ بودن مجریان نیز، آنها را ناخواسته از پاسخگویی معذور می دارد. با این حال در این زمینه شاید بتوان از آخرین اخباری که در زمینه ممنوع التصویر بودن مجریانی چون آزاده نامداری و احسان علیخانی منتشر شده بود، به گفتگویی اشاره کرد که چندی پیش با علی بخشی زاده مدیر شبکه دو سیما در مهر داشتیم.

در راستای خبری که مورد اشاره قرار گرفت، دیگر بار این موضوع را با وی در میان گذاشتیم و بخشی زاده همچنان بر بازگشت دو مجری که آخرین بار در شبکه دو دیده شده بودند، اصرار کرد.

وی در گفتگو با مهر با تاکید بر اینکه نامداری و علیخانی به زودی مقابل دوربین قرار خواهند گرفت، درباره برنامه مستندی که تهیه کنندگی آن را علیخانی بر عهده دارد، اظهار کرد: وی گزینه هایی که در برنامه های مختلفی از جمله "ماه عسل" معرفی شده بودند را انتخاب کرده و درباره آنها مستندی خواهد ساخت.

مدیر شبکه دو زمان دقیق کلید خوردن این مستند که پیش از این، سعید اشناب مشاور او گفته بود نیمه شهریور ماه آغاز می شود را نامعلوم دانست و در پاسخ به اینکه آیا علیخانی را مقابل دوربین نیز خواهیم دید یا خیر؟ تصریح کرد: بله. مقدمات برنامه ای که او اجرایش را بر عهده دارد، به زودی تمام می شود و اجرایش را نیز خواهیم دید. آزاده نامداری نیز برنامه ای را اجرا خواهد کرد.

بخشی زاده از عنوان کردن نام این برنامه یا تهیه کننده آنها اجتناب کرد و دراین باره که آیا پاییز شاهد اجرای این دو تن خواهیم بود، یادآور شد: این موضوع در حال پیگیری است. پاییز نشد فصل آتی. اما ما قطعا شاهد اجرای نامداری و علیخانی خواهیم بود.

مدیر شبکه دو در گفتگویی که 25 شهریور 91 داشت نیز اعلام کرده بود این مجریان "به زودی" به تلویزیون بازخواهند گشت. اما از اعلام زمان "به زودی" پرهیز کرده بود.

«ماه‌تون عسل» اين شايد نوستالژيك‌ترين واژه ماه رمضان چند سال اخير باشد؛ واژه‌اي كه سال‌هاست در پايان هر برنامه، «احسان عليخاني» مي‌گويد و همه‌مان با آن خاطرات قشنگي داريم؛ «ماه عسل»، برنامه‌اي از جنس مردم و به قول خود احسان مال خودِ خودِ مردم است تا قصه زندگي مردم را روايت كند؛ برنامه‌اي كه با مهمانان‌ موفق، صبور و گاهي مواقع نااميدش، هر سال قبل از افطار، گاه اشك‌مان را درمي‌آورد و گاه باعث‌ مي‌شود به حال خيلي‌ها غبطه بخوريم. با تمام احترامي كه براي همه قائليم، بايد بگوييم خيلي‌ از مجريان تلويزيون آرزو دارند برنامه‌شان به نوعي اقبال و مخاطبان «ماه عسل» را پيدا كند اما اين‌كه چرا به ندرت چنين اتفاقي در تلويزيون ايران مي‌افتد را در گفت‌وگوي اختصاصي ما با احسان عليخاني متوجه خواهيد شد و خواهيد فهميد رمز موفقيت مردي كه فقط سالي يك‌بار او را در قاب تلويزيون مي‌بينيم، چيست.

---

شايد آرزوي بسياري از تهيه‌كنندگان يا مجريان صداوسيما باشد كه برنامه‌اي داشته باشند كه به اندازه «ماه عسل» مخاطب داشته باشد اما اين‌كه چرا وقتي ماه رمضان مي‌شود، همه ياد «ماه عسل» مي‌افتيم را احسان عليخاني در گفت‌وگو با زندگي ايده‌آل رمزگشايي كرده است

---

دوست ندارم راجع به آن 2 سالي كه خودم برنامه را اجرا نكردم زياد حرف بزنم چون مربوط به گذشته مي‌شود و كار منطقي نيست؛ محسن افشاني كه مثل برادر خودم دوستش دارم، آقاي حسن جوهرچي هم سال گذشته آمدند و با نگاه خودشان برنامه را اجرا كردند، كاري ندارم خوب يا بدش را، چون مردم بايد در اين‌باره قضاوت كنند.

---

طرح اين برنامه را سال 86 من به تصويب رسانده بودم. كاري به دلايلش ندارم اما احساس مي‌كنم آن 2 سال اجرا از من دريغ شد! با اين‌كه خودم در پايان ماه رمضان 88 گفتم ديگر اين برنامه را اجرا نخواهم كرد اما اواسط رمضان 89 بود كه خيلي دلتنگ ماه عسل بودم؛ احساس مي‌كردم خدا يك فرصت بزرگ را از من گرفته، به همين دليل امسال خيلي بيشتر قدر «ماه عسل» را مي‌دانم چون احساس مي‌كنم خيلي برايم عزيز است.

---

 

به‌نظرم مقايسه «ماه عسل» و «نود» اصلا كار حرفه‌اي نيست، زيرا هر كدام در ژانر خودشان فعاليت مي‌كنند. شك نكنيد برنامه نود بهترين برنامه تخصصي فوتبال ايران است و عادل فردوسي‌پور گزارشگر محبوب خودم هم هست. براي خود خود مردم شايد يكي از دلايل موفقيت «ماه عسل» در سال‌هاي اخير‌ (اگر بخواهم از نگاه يك مخاطب نظرم را بگويم) اين است كه «ماه عسل» خيلي برنامه مردمي‌اي است، يعني خودِ خودِ مردم در برنامه هستند، يعني امكان دارد در برنامه امروز كسي مهمان ماه‌عسل باشد كه شايد مشابه‌اش در همسايگي شما زندگي كند، يعني مي‌تواني نمونه‌هاي شبيه مهمانان «ماه عسل» را بين اقوام‌ خود نيز ببيني، در واقع چيز عجيب و غريبي در «ماه عسل» اتفاق نمي‌افتد؛ بارها اتفاق افتاده مهمانان برنامه از يك روستاي دور افتاده به برنامه دعوت شده‌اند و نخستين‌بارشان است تهران را مي‌بينند! آنقدر كه براي آوردن‌شان به جام‌جم 2 نفر را مامورشان مي‌كنيم در فرودگاه يا ترمينال دنبال‌شان بروند. منظورم صميميت و سادگي مهمانان «ماه عسل» است. بعضي وقت‌ها بيشترين استرس‌مان، به آرامش رساندن مهمانان‌مان است، از اين مي‌ترسيم كه بعضي‌هاي‌شان با ديدن دوربين‌هاي مختلف، عوامل، تصويربرداران و... استرس نگيرند! با تمام اين اوصاف، خروجي اين برنامه يك صداقت، صراحت و صميميت است كه مردم باورش مي‌كنند چون مهمان برنامه از جنس مردم است، اصلا شعار «ماه عسل» همين است، به خاطر همين يك صندلي براي خودِ خودِ مردم تعبيه كرده‌ايم تا همه احساس كنند برنامه براي خودشان است و غريبگي نكنند.

---

براي اين‌كه جواب تمام كساني‌كه مي‌گويند احسان عليخاني در برنامه‌اش از بالا به همه مهمان‌ها نگاه مي‌كند و با تحقيرشان باعث جالب شدن برنامه‌اش مي‌شود را بدهم، امسال مستندي از اتفاقات پشت‌صحنه بعد از هر برنامه تهيه كرده‌ايم كه شامل عكس‌العمل‌هاي مهمانان بعد از برنامه‌، تماس‌هايي كه با آن‌ها گرفته شده، برخوردي كه بقيه با آن‌ها دارند و... مي‌شود. ابتداي هر برنامه، اين آيتم مستند كه متعلق به برنامه ديروزش است نشان داده مي‌شود. تنها چيزي كه مي‌توانم با قاطعيت درباره پيامدهاي پس از برنامه براي مهمانانم بگويم، اين است كه همه مهمان‌هاي من، محبوب از برنامه خارج مي‌شوند، حتي به قيمتي كه مخاطب از من بدش بيايد، اشكالي هم ندارد. اصلا خيلي از كساني كه سراغ مهمان‌هاي «ماه عسل» مي‌روند و دوست‌شان دارند، به خاطر بغض‌شان نسبت به من است و حب‌شان نسبت به مهمانان من! همين براي من كفايت مي‌كند. اگر دقت كرده باشيد، طراحي صحنه «ماه عسل» مثل امسال، اينگونه است كه من در تراس بالا پلاتو يكم را مي‌گويم و وارد استوديو مي‌شوم و زماني كه روبه‌روي مهمانم مي‌نشينم، ديگر هم‌سطح او شده‌ام تا هر دوي‌مان يكسان شده باشيم و ديگر كسي نسبت به ديگري ارجحيت نداشته باشد چون صاحبان صندلي «ماه عسل»، خود مردم هستند، با تمام سادگي‌هاي‌شان. اگر يك نفر از مهمانان من را بياوريد كه از نحوه اجرا و برنامه من ناراحت يا ناراضي باشد، حاضرم ديگر اين برنامه را اجرا نكنم.

---

 

زماني كه به سازمان صدا و سيما آمدم، به هيچ عنوان هدفم اجرا كردن برنامه نبود بلكه كار اصلي‌ام ساخت مستندهاي مختلف بود. براساس يكسري اتفا‌ق‌ها، خيلي ساده يك روز مجري برنامه‌مان نيامده بود و به جاي او، من جلوي دوربين رفتم. مدير گروه‌مان بعد از اجراي من گفت «تو چرا خودت اين كار را انجام نمي‌دهي؟!» چون خودم پشت دوربين را خيلي بيشتر از جلوي دوربين دوست دارم، همين شد كه كم‌كم به سمت اجرا كشيده شدم.

---

 

اتفاق خوبي كه در «ماه عسل» وجود دارد اين است كه تمام بچه‌ها و عوامل «ماه عسل» اين برنامه را دوست دارند؛ از اتاق فكر برنامه گرفته تا تدوينگر و تصويربردار گروه همگي دل‌آشوبه «ماه عسل» را دارند و هميشه دوست داشته‌اند كارشان را به بهترين نحو ممكن انجام دهند.

در واقع اين انگيزه در تك‌تك بچه‌ها وجود دارد، كاري كنند كه مردم برنامه را دوست داشته باشند و ما راوي قصه زندگي مردم باشيم. اصلا به هيچ‌كس ارتباطي ندارد ما در برنامه‌مان احساساتي باشيم يا نه، مثل اين مي‌ماند كه شما به يك فوتباليست بگويي در زمين حق نداري دريبل بزني! طي اين چند سالي كه «ماه عسل» روي آنتن رفته، شايد فقط 2 بار واقعا از ته دل بغض كرده‌ باشم. تمام تلاش من در اين برنامه اين است كه ميانگيني از جامعه و مردم را به تصوير بكشم، با اين شرط كه افراط و تفريطي در آن وجود نداشته باشد. در «ماه عسل» نمي‌تواني احساسـت را كتمان كني يا زير پا بگذاري. تمــام سعي من در «ماه عسل» ايــن است كه آنجايي كه از صحبت مهمانم تعجب مي‌كنم، تعجبم را نشان دهم، حرص مي‌خورم، حرصم را به تصوير بكشم و آنجايي هم كه درگير احساسات مي‌شوم، اين حسم را به‌خوبي نشان دهم، به‌نظرم هيچ اشكالي هم وجود ندارد كه چنين اتفاقي بيفتد، تنها فاكتوري كه در اين ميان اهميت دارد، واقعي بودن اين صحنه‌هاست كه در اين صورت مخاطب شما را مي‌پذيرد ولي اگر بر خلاف اين عمل كنيد، شما را نخواهند پذيرفت. هيچ‌وقت قبل از برنامه‌هايم با اين پيش‌زمينه نيامده‌ام كه بخواهم سناريويي تنظيم كنم كه مردم با آن درگير احساسات شوند يا بخواهم اشك مردم را دربياورم چون به‌شدت معتقدم، مردم ما امروز به شادي و نشاط در زندگي‌شان احتياج دارند، به بغض و گريه هيچ نيازي ندارند اما چه كنيم كه در مملكت ما احساس بيشتر حكمفرماست تا عقل و درايت.

 + یک عکس بسیار زیبا از احسان علیخانی و مادرش

در ادامه مطلب ببینید...

 

 

چند روز بعد از پایان تعطیلات سال نو، سرش خلوت تر بود به خاطر همین می شد خیلی راحت نشست و درباره برنامه 12 ساعته تحویل سال و اتفاقاتش حرف زد؛ برنامه ای که وقتی اسمش می آید هنوز هم برق شعف را به چشمان آقای مجری می نشاند تا خیلی خوب متوجه شوید که این برنامه تا چه اندازه در بین فعالیت هنری اش در تمام سال های گذشته از بقیه پررنگ تر است. این شما و این صحبت های احسان علیخانی درباره برنامه پربیننده تحویل سال...

*این تصور همیشه در مورد شما وجود دارد که برنامه هایی که احسان علیخانی اجرا می کند تفاوت هایی با بقیه برنامه های زنده دارد. در برنامه ماه عسل هم چندین سال است که این اتفاق می افتد و البته انتقادهایی هم هست. می خواهم بدانم در برنامه امسال چه اتفاقی افتاد که بازهم احسان علیخانی در صدر برنامه های تلویزیون امسال قرار گرفت.

به نظر من مختصات «تحویل سال» با همه برنامه های تلویزیونی تفاوت دارد. نه تنها در مدیومی مثل تلویزیون ما، بلکه در همه برنامه های جهانی این قضیه صادق است که برنامه مناسبتی تحویل سال یک برنامه مجزا با سایر برنامه هایی است که در طول سال پخش می شود. چون در طول سال خیلی از برنامه ها در قالب های تخصصی است که در یک حوزه خاص کار انجام می دهی. اما برنامه تحویل سال این طور نیست. در واقع برنامه تحویل سال مجموعه ای است از سالی که سپری شده است و یک گوشه چشمی هم به سال آتی دارد که در پیش رو داریم. بنابراین یک تهیه کننده و مجری به شدت موظف است که بگویی یک فیلم را ساخته ام برای طبقه الف یا جیم. یا این فیلم را می سازم برای قشر فرهیخته یا متوسط.

برنامه تحویل سال را همه تماشا می کنند. بنابراین وقتی زمان برنامه هم طولانی می شود و به دوازده ساعت می رسد می توانی این سلیقه و ذائقه را تقسیم کنی تا در فواصل مختلف این نیاز ارضا شود. فلان اتفاق برای این طبقه از جامعه است و آن کار دیگر به قشر دیگری از جامعه اختصاص دارد.

بنابراین باید به این مختصات کاملا فکر کنیم. در این چند سالی که تهیه کنندگی و اجرای برنامه تحویل سال را برعهده داشتم، امسال به دلیل این که زمان بیشتری داشتم توانستم با برنامه ریزی بهتری شروع به کار کنم. در وهله اول یک زمان 12 ساعتی را در نظر گرفتم. در این زمان طولانی باید یک پشتوانه فکری قوی داشته باشی، تولید کنی تا نتیجه خوبی به دست بیاوری. فکر می کنم دلیل موفقیت برنامه امسال داشتن زمان برای پیش تولید بود، فکر کردیم، طول سال را مرور کردیم. همین سلیقه را کمی شناسایی کردیم. تحقیق کردیم تا بدانیم مردم چه چیز لازم دارند و به نظرم در صدر نیاز مردم نشاط بود و دیدن افرادی بود که مردم دوست شان دارند. در صدرآن حال خوب بود و سعی کردیم این حال خوب را تقسیم کنیم.


*موافقم، اما تصوری که در مورد سال تحویل وجود دارد این است که فضای شاید ایجاد شود که چند چهره بیایند صحبت کنند و بروند و سال هم تحویل شود و تمام شود. در این سال ها هیچ وقت این برنامه عیدانه نداشته ایم که بتواند تا این حد مخاطبانش را پای تلویزیون بنشاند. فکر می کنی چه عاملی باعث شد این اتفاق بیافتد.

من سعی کردم امسال افرادی که در برنامه ام می آیند حضورشان علت داشته باشد. معمولا ما خیلی بی دلیل از افراد در برناماه های زنده استفاده می کنیم. اما من سعی کردم با دلیل از افراد استفاده کنم اگر آقا و خانم X در برنامه حضور پیدا می کنند آمدن شان دلیلی داشته باشد و بیننده منتظر حضور آنها باشد و بدون دلیل مینی بوسی چهره دعوت نکنم.

از روی اول هم سعی کردیم که این افراد را شناسایی کنیم. مثلا همان تعداد خواننده هایی که دعوت کردم کسانی بود که مردم دوست شان دارند. در سال گذشته از فرزاد فرزین که این همه کنسرت اجرا کرده و موفق بوده، از مهدی یراحی که آلبومش تا این حد پر سر و صدا بود، از مازیار فلاحی که مردم آنقدر از کارش استقبال کردند. یا رضا یزدانی که ژانر متفاوتی دارد تا رضا صادقی که همچنان محبوب است و همه دوستش دارند. اینها می توانند یک ترکیبی را ایجاد کنند و در کنار آنها خلاء ای که در موسیقی ما وجود دارد به اسم موسیقی محلی اما با سلیقه جوان پسند که گروه «رستاک» پژوهش کرده و یک موسیقی کلاسیک و سنتی و فولکلوریک را با تنظیم و ذائقه جوان ها ارایه می کند. به نظر من کار این گروه قابل ستایش است چرا نباید این گروه به برنامه ما دعوت شوند؟!


همین طور چهره دیگری که مردم واقعا به او علاقه دارند اما کمی متفاوت است را آوردیم. محسن چاوشی را می گویم که برای اولین بار آمد تیتراژ خواند. کسی که در موسیقی پاپ حرف برای گفتن دارد. در بین بازیگرها هم همین طور. می خواهم بگویم من دست و پای عجیبی نزدم و سوپراستارهایی در برنامه ام نداشتم. برنامه من رنگ مردمی داشت. لعیا زنگنه را آوردم؛ کسی که 15 سال پیش سریال در پناه تو را در همان شبکه بازی کرد و هرگز برای گفت و گو به تلویزیون نیامده بود. هیچ کس گفت و گویی از ایشان ندیده بود. به قول خودش برای اولین بار و آخرین بار به تلویزیون آمد. یا یکی دیگر از اتفاقات بزرگ این برنامه، برنامه آقای انتظامی بود. به خانه ایشان رفتیم، خانه ای که کم کم دارد تبدیل به یک موزه می شود. راجع به گذشته او، راجع به هفت سین، راجع به نوروزهای قدیمی با ایشان صحبت کردیم.

با هم راه رفتیم، خرید کردیم، گفت و گو کردیم. یا در قسمت دیگر برنامه حلیمه سعیدی را دعوت کردیم برای ما کاچی پختند. الهام حمیدی سفره هفت سین برایمان چید. یا فراتر از همه این ها قصه کافه ترانه بود که خواننده های محبوب آمدند و از نوستالژیک معروف و نشانی قدیمی شبکه دو «آرژانتین – انتهای خیابان اولند» که خیلی از ما در دوران کودکی مان به این نشانی نقاشی فرستاده ایم و خواننده ها آمدند و کارهای معروف سال شان را خواندند و برایمان نقاشی کردند. این سوژه جواب داد. مردم آن را دوست داشتند. برای آن که هم کلیپ خواندند، هم موزیکی را گوش دادند که به آن علاقه داشتند. در نهایت ما تلاش کردیم، دست و پا زدیم، خلاقیت به خرج دادیم برای این که کیفیت برنامه مان را بالا ببریم.

*پیشنهاد شبکه دو چطور مطرح شد؟ واکنش شان بعد از اتمام برنامه چطور بود؟

آقای دکتر دارابی معاون سیما و آقای بخشی زاده مدیر شبکه دو به من پیشنهاد دادند که برای این شبکه برنامه تحویل سال بساز. من از مدیر شبکه سه اجازه گرفتم و رفتم. می توانم بگویم تقریبا با بیشتر کنداکتور برنامه موافقت کردند حتی زمان هایی که با هم اختلاف نظر داشتیم من توانستم قانع شان کنم که حذف شان نکنیم، اما با قاطعیت می گویم 90 درصد اتفاقاتی که انتظار داشتم اتفاق افتاد.

در نهایت با پررویی تمام می گویم که خیلی برای این کار زحمت کشیدیم، هم من و هم بقیه دوستان. خیلی بی خوابی کشیدیم. من نفهمیدم بهمن و اسفند کی تمام شد. به خدا نفهمیدم. خانواده ام را ندیدم. دور و بری هایمان را ندیدم. خیلی ها از من گلایه کردند اما بعد از تماشای برنامه فهمیدند که اگر 2 ماه نبودم، دلیل داشتم. واقعا سخت بود.

*این فهرست برنامه تحویل سال خیلی وسوسه کننده بود. یکسری از مهمان ها، دوستان تو بودند، در عین حال کسانی هم بودند که تا حالا در تلویزیون دیده نشده بودند و مردم تصور نمی کردند در تلویزیون حضور شوند. برای خیلی ها جالب است بدانند این آدم ها چطور به برنامه احسان علیخانی آمدند؟

لعیا زنگنه؛ از سال 75 که سریال در پناه تو را بازی کردند هیچ وقت کسی او را در تلویزیون ندید. یک سابقه کار کوچک 8 سال پیش با هم داشتیم. خانم زنگنه خیلی محبت کردند و به برنامه ما آمدند و تنها روی لطف و محبت شان در برنامه حضور پیدا کردند.

بعد از برنامه شایعه شد که از ما ناراحت هستند و به همین خاطر دیگر حاضر نیستند در هیچ برنامه ای حاضر بشوند و صحبت بکنند، در حالی که ایشان از روی لطف شان به من گفتند که این برنامه آخرین جایی است که در آن گفت و گو می کنند و از بازخورد برنامه واقعا راضی بودند.

آقای عزت الله انتظامی؛ زحمت این کار برعهده آقای مسعود نجفی بود. ایشان هم بدون هیچ چشم داشتی و فقط از ما خواهشی کردند که یک کاری برای بچه های ام اس انجام دهیم و ما پذیرفتیم.


رضا یزدانی؛ رضا سبک خودش را دارد. قبلا هم در تلویزیون تیتراژ سریال مرگ تدریجی یک رویا را کار کرده بود و نشان داده که ظرفیت بودن در تلویزیون را دارد. چرا نباید از ایشان دعوت کنیم که بیایند و در برنامه زنده تلویزیون باشند.

مازیار فلاحی: مازیار هم کسی است که به نظر من در سال گذشته یک اتفاق مهم بود. خیلی ها را دیده ام که مازیار را دوست دارند و به صدایش گوش می دهند، هنرمند حسی ای است که حسش را منتقل می کند. سال گذشته هم تیتراژ سریال شهید تندگویان را در تلویزیون خواند.

مصطفی دنیزلی؛ امیدوارم صحبتم بوی خودخواهی به خود نگیرد ولی فکر می کنم ایشان هم مثل بقیه لطفی به من داشتند. از روی اعتمادی که داشتند حاضر شدند به تلویزیون بیایند. البته روابط عمومی پرسپولیس آقای قریب هم خیلی زحمت کشیدند.

و البته محسن چاوشی؛ سه سال است که با او رفاقت داریم. قرار بود در برنامه سال گذشته ما تیتراژ بخواند که نشد. در این مدت متوجه شدم که محسن متفاوت است و خلاف جهت آب عمل می کند اما واقعا قابل احترام است. چون معمولا همه آدم ها می روند برای این که به یک شهرت تصویری برسند و مردم آنها را بشناسند و از دیدن شان ذوق کنند. اما محسن شهرت تصویری را دوست ندارد و ترجیح می دهد از طریق صدا و کارهایش در کنار مردم باشد. خب این نگاه کاملا قابل احترام است. امسال محسن به من گفت: دوست دارم به مردم عیدی بدهم و برای اولین بار در تلویزیون بخوانم که خیلی هم مورد استقبال قرار گرفت.


*قطعا بعد از برنامه تعریف و تمجید خیلی به گوش ات رسیده اما خب نقدهایی هم به اجرای تو وجود داشت که یکی از آنها نشان دادن علاقه ات به پرسپولیس بود. خیلی از طرفداران استقلال مقداری در برابر تو موضع گرفتند. نگاهت به این قضیه چطور بود؟

خب تا حالا برایم پیش نیامده بود که فضای ورزشی هم در برنامه ام ایجاد شود و به نظر من اتفاق عجیب و غریبی نیست که یک نفر تیم مورد علاقه اش را معرفی کند. به هر حال خیلی ها می دانند که من در یک مقطعی در پرسپولیس بازی کرده ام و این تیم را دوست دارم. فکر هم نمی کنم که ادبیاتم به سمت تحقیر کشیده شده باشد. همان طور که مهدی رحمتی و پسرش علی را به برنامه دعوت کردم، ایمون زاید و مهدی مهدوی کیا را هم دعوت کردم. با این حال یکی از نقدهای جدی که به برنامه من وارد شد همین بود که البته باید بگویم که خیلی هم نقد اشتباهی نیست. نقدی است که می توان به آن گوش داد و احترام گذاشت.

در نهایت بازهم می گویم ما مکلف و موظف هستیم به تمام سلیقه های اقشار مختلف جامعه پاسخ بدهیم. من حق ندارم در برنامه تحویل سال تفکیک قایل شوم چراکه برای همه برنامه می سازم. چون سال همه دارد عوض می شود. بنابراین در برنامه من از تیپ سازی سامان گوران تا مستند عزت الله انتظامی وجود دارد.


*کدام بخش از برنامه حال خود احسان علیخانی را بهتر کرد؟

کافه ترانه، مستند آقای انتظامی، اجرای رضا صادقی و کلیپ پایان سال که محمد صالح علا برایمان خواند.

*در قسمتی که شهاب مرادی هم حضور داشت واکنش های متفاوتی به وجود آمد نظر خودت در این باره چیست؟

من نظرم را گفتم و آقای مرادی هم تحلیل خودشان را داشت و فکر می کنم در کمال صداقت این اتفاق افتاد یعنی اتفاق عجیبی نبود. ایشان نظر خودش را دشت و من هم نظر خودم را.

*مدتی است که از برنامه گذشته، در این مدت نظر خودت درباره برنامه ای که عید روی  آنتن رفت چیست.

شاید 70 درصد راضی بودم.

*شخص خاصی بود که دوست داشتی به برنامه بیاید اما نشود؟

بله، رامبد جوان. همیشه حالم با رامبد خوب است. دوست داشتم پیمان معادی هم بیاید. اما دلایل همه برایم قانع کننده بود. آقای پرویز پرستویی که متاسفانه در سفر بودند.

*بازهم باید تا برنامه ماه عسل ماه رمضان منتظر احسان علیخانی بمانیم؟

فکر می کنم بله. چون عید فطر سال 90 صحبت هایش را کردیم و قرار شد ماه عسل در سال جدید هم برقرار باشد. این فرصت را دوست دارم چون ماه عسل حالم را خوب می کند.

برترینها

آخرین نیوز: مجری ویژه برنامه تحویل سال شبکه دو سیما که به صورت زنده پخش می شد با طعنه از گرانیهای اخیر در کشور گلایه کرد.

به گزارش الف به نقل از  "سیاست نامه"، احسان علیخانی در بخشی از برنامه نوروزی شبکه دو رو به دوربین گفت: هرچند که رییس جمهور محترم در مجلس سخنانی گفتند ولی گرانی در کشور وجود دارد و مردم در فشار اقتصادی هستند.

وی در ادامه افزود: جناب آقای احمدی نژاد! فکری به حال این گرانیها بکنید؛ همه ملت که نمی توانند بیایند از محله شما خرید کنند.

گفتنی است علی رغم گرانیهای فزاینده روزهای منتهی به پایان سال، صداوسیما عکس العمل چندانی نسبت به این موضوع نشان نداد و در گزارشهای خود از خرید مردم تلاش می کرد نشان دهد اتفاق ویژه ای نیفتاده است و همه خوشحال هستند.

اس ام اس و پیام تبریک روز ولنتاین، متن های زیبا تبریک ولنتاین به همسر و دوست

دانلود رایگان مجموعه کارت ویزیت لایه باز فوق العاده زیبا / بیش از 2000 کارت ویزیت رنگارنگ و حرفه ای

مقایسه ی روز /  گران‌ترین و ارزان‌ترین خودرو‌های بازار ایران کدامند؟ با عکس

سرگرمی قشنگ اینکه اگه زنای سلبریتی‌، مرد بودن چه شکلی می‌شدند؟خخخ

تست شخصیت شناسی جدید و واقعی ؛ کدوم حیوان را زودتر می‌بینی؟؟

چطوری یک پست وایرال با کیفیت در اینستاگرام بنویسیم؟

علی ضیا و حقیقت هایی که به کام مسئولین تلخ بوده است!!