اطلاعات عمومی

بحث و جدلهای بسیاری درباره تاثیرات منفی این امواج وجود دارد و به همین جهت هر از گاه دانشمندان در نقاط مختلف جهان نتایج جدیدی از تحقیقات خود را ارائه می دهند که می تواند بسیار حائز اهمیت باشد. پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر نیز اثر این امواج را بر بافت مغز و جمجمه مورد بررسی قرار داده اند.

با توجه به زیانهای احتمالی امواج پخش شده از تلفنهای همراه برای تندرستی انسان ، شناخت و بررسی تاثیر این امواج و ارائه راهکارهای مناسب برای ایمن سازی تلفنهای همراه بسیار ضروری است. اکنون پژوهش های گسترده ای به وسیله سازمان های جهانی مانند سازمان بهداشت جهانی در حال انجام است. امواج قوی رادیویی و پارازیت ها چون به صورت همگن در محیط پخش می شوند، برای انسان زیان آورند. امواج پخش شده از تلفن همراه از نوع امواج رادیویی قوی هستند.

این امواج در آنتن های فرستنده پدید می آیند و از سطح این آنتن ها تابیده می شوند. امواج رادیویی با فرکانس بالا برای بدن انسان مضر بوده و باعث بروز سرطان و بیماری های مغزی می شوند. در محیط پیرامون ما بیشترین موجی که سلامت انسان را به خطر می اندازد، امواج گوشی تلفن همراه است ؛ زیرا گوشی تلفن همراه در تماس با بدن انسان است و عوارض آن در درازمدت مشخص می شود. زیان تلفنهای همراه از زمانی مطرح شد که فردی در سال 1993 در ایالت فلوریدای امریکا به تومور مغزی مبتلا شد.

امروزه پژوهشگران دریافته اند که ورود سامانه های نوین فناوری به زندگی انسان ، تاثیرات بیولوژیک نامطلوبی را به همراه داشته است.

امواج الکترومغناطیسی تولید شده در آنتن های رادیویی و تلفن همراه در تشکیل غدد سرطانی و رشد آن نقش بسزایی دارند. کمترین اثر سوئ تلفن همراه بر بدن ، عرق کردن دستی است که تلفن همراه با آن گرفته شده است.

تشعشعات رادیو اکتیویته حاصل از تلفن همراه موجب تغییر در فعل و انفعال بدن شده و می تواند موجب بروز بیماری های جدید شود. در حال حاضر توجه اغلب پزشکان از استفاده از تلفن همراه ، روی آثار مخرب این تشعشعات بر مغز انسان متمرکز است.

کاهش شنوایی

استفاده پیوسته از تلفن همراه از حدود 20 دقیقه به بالا می تواند با افزایش تدریجی حرارت بافتهای مغز، سبب ایجاد تغییرات بیولوژیک در بافت مغز و در نتیجه کاهش شنوایی شود. در این صورت کاهش مدت زمان مکالمه با تلفن همراه یا استفاده از سیمهای ارتباطی هندزفری می تواند به عنوان موثرترین روش پیشگیری از مضرات این امواج مطرح شود. در این پژوهش قطر جمجمه در ناحیه گوش ، 8 سانتی متر در نظر گرفته شده است.

به گفته صراف ، مغز 15 لایه دارد که از نظر الکترونیکی با هم متفاوت هستند. در سالهای اخیر براساس ضریب گذردهی الکتریکی ، مغز به سه لایه مشابه تقسیم شده است.

در این پژوهش نیز با در نظر گرفتن مغز سه لایه و استفاده از روشهای محاسباتی و تفاضل محدود، اثر تشعشعات الکتریکی که از لایه های مختلف کره مغز می گذرند، مدل سازی شده است.

از طریق مدل سازی امواج نتایجی به دست آمده است که با یافته های تجربی دیگر محققان مقایسه و مورد تایید قرار گرفته است. از ویژگی های مهم این تحقیق ، تلفیق دو روش محاسباتی مطرح در این خصوص است و از نوآوری های مهم این طرح به شمار می آید که موجب کاهش زمان محاسبات و افزایش سرعت پاسخ دهی شده است. به گفته صراف در مدلهای دیگری که تا به حال ساخته شده است تنها از یک روش محاسباتی استفاده شده است که هر یک محاسن و معایب خاص خود را دارد، ولی در این پژوهش از تلفیق این دو روش استفاده شده است.

با تبدیل این مدل به صورت یک نرم افزار بسیار دقیق و قدرتمند می توان میزان تابش و ورود و خروج امواج از هر جسم چند لایه را با روشهای محاسباتی تعیین کرده و میزان دقیق آن را مشخص تر کرد و به این ترتیب می توان هر محیط دیگری را نیز مدل سازی کرد. گفتنی است فرکانس امواج تلفن های همراه در ایران هم اکنون در حدود 900 مگاهرتز است ، اما در این تحقیق با پیش بینی ورود محدوده های جدید تا 2000 مگاهرتز نیز مورد بررسی قرار گرفته است.

پژوهش های گوناگونی درباره پیامدهای تلفن همراه انجام شده است. این امواج سبب ایجاد ناباروری ، سقط جنین و همچنین پیدایش ناهنجاری های مادرزادی در جنین می شود. علاوه بر این امواج تلفن همراه دستگاه ایمنی بدن را تضعیف کرده و با فشار بر قلب ، سبب افزایش فشارخون می شوند. مهمترین اثرات امواج منتشر شده از تلفن همراه ، ایجاد سرطان و بویژه سرطان های مغزی است. البته انواع گوناگونی از سرطان ها در افرادی که در برابر این پرتوها قرار گرفته اند، گزارش شده است.

براساس گزارش های منتشر شده از سوی دانشمندان ، استفاده مداوم از تلفن همراه و حتی تلفنهای همراه جدید، احتمال ابتلا به تومورهای مغزی را در کاربران به طرز قابل توجهی افزایش می دهد.

بر این اساس ، احتمال ابتلا به تومورهای مغزی در همان سمت از مغز که تلفن همراه بیشتر استفاده می شود بین 40 تا 270 درصد افزایش یافته است. و احتمال ابتلای کاربران تلفن های همراه جدید که در طول عمر خود به مدت 2000 ساعت از تلفن همراه استفاده کرده اند به مراتب افزایش می یابد.

بنابراین می توان گفت استفاده مداوم و طولانی مدت از تلفن همراه به مدت 10 سال به احتمال زیاد در ابتلا به تومورهای مغزی تاثیر بسزایی خواهد داشت. در حال اضر اغلب شرکتهای سازنده تلفن همراه با این باور غلط که تلفن همراه هیچ آسیبی به مغز کاربران نمی رساند، هر روز تلفنهای همراه جدید و پرخطرتری را به بازار جهانی عرضه می کنند که می تواند سلامت انسان ها را به خطر اندازد.

کارشناسان به همه مردم جهان بخصوص به کودکان و نوجوانان هشدار می دهند مدت زمان کمتری از تلفن همراه استفاده کنند تا از خطرات احتمالی امواج تلفنهای همراه در امان باشند.

امواج رادیویی پخش شده از تلفن همراه به طور سطحی در پوست و استخوان های اطراف گوش جذب شده و از طریق جمجمه در پشت گوش و بافت مغز نفوذ می کند که می تواند سبب التهاب پرده گوش و تورم عصب شنوایی در افرادی که در برابر پرتوهای منتشر شده قرار گرفته اند، شود. با توجه به این که دستگاه عصبی کودکان در حال رشد است ، بنابراین جذب انرژی در بافت مغزی آنها بیشتر و لذا کودکان در مقایسه با بزرگسالان در برابر این امواج آسیب پذیرتر هستند.

پژوهشگران علوم پزشکی در موسسه ملی "سوء مصرف دارو" در مریلند آمریکا می گویند نتایج تحقیقات آن ها نشان می دهد انتشار امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه می تواند بخش هایی از مغز را که در نزدیکی گوشی قرار دارند تحریک کند و فعالیت آن بخش را افزایش می دهد.

استفاده از تلفن همراه پیش تر نگرانی هایی را میان کاربران این وسیله ایجاد کرده بود، به طوری که بارها مسئله هایی درباره احتمال ایجاد تومورهای مغزی در پی استفاده از تلفن همراه مطرح شد که همین موضوع دانشمندان را به بررسی تاثیر امواج الکترومغناطیسی این وسیله روی مغز سوق داد، اما نتیجه عکسی از این مطالعات به دست آمد.

مطالعات تازه محققان درباره تاثیر استفاده از تلفن همراه، وجود هرگونه تاثیر مخرب از این وسیله را روی مغز رد کرد.

این مطالعات نشان می دهد، امواج رادیویی ناشی از استفاده از تلفن های همراه، بخش هایی از مغز را که در نزدیکی آنتن تلفن همراه قرار دارند، فعال تر می کند.

تا کنون نیز هیچ نشانه ای از آسیب دیدگی در این بخش از مغز (نزدیکی گوشی) با استفاده از تلفن همراه، دیده نشده است.

محققان در این آزمایش از47 داوطلب، اسکن مغزی گرفتند تا تغییرات گلوکزهای متابولیسم شده مغز آنان را هنگام استفاده از گوشی تلفن همراه، بررسی کنند.

محققان در پی این آزمایش دریافتند 50 دقیقه مکالمه با تلفن همراه، متابولیسم گلوکز را در بخش های مغزی نزدیک به گوشی تا هفت درصد افزایش می دهد.

مطالعات جدید محققان وجود هرگونه تاثیر مخرب از این وسیله را روی مغز رد کرد. این مطالعات نشان می دهد، امواج رادیویی ناشی از استفاده از تلفن همراه، بخش هایی از مغز را که در نزدیکی آنتن تلفن قرار دارند، فعال تر می کند.

تاثیر امواج ناشی از گوشی و آنتن تلفن همراه بر بدن انسان

امواج گوشی و آنتن های تلفن همراه در زمره امواج فرکانس رادیویی قرار می گیرند، به عبارتی این محدوده مربوط به امواج غیر یونیزه کننده است که اثر تخریبی روی بافت های زنده نداشته و فقط منجر به افزایش دمای ناحیه ای از بدن می شوند که در معرض تابش قرار گرفته است.

میزان امواج در نزدیکی آنتن کمتر است

انرژی جذب شده در بدن ناشی از آنتن تلفن همراه، در نزدیکی آنتن کمترین مقدار است و با دور شدن شخص تا فاصله 100 متری افزایش و سپس شروع به کاهش می کند، از طریق دیگر با افزایش فاصله از آنتن، افزایش توان گوشی برای جلوگیری از کاهش کیفیت گیرندگی، توان ناشی از گوشی افزایش می یابد.

تاثیر امواج تلفن همراه بر کودکان

کودکان بیشتر در معرض خطر امواج تلفن همراه هستند. کودکان به علت سیستم عصبی در حال رشد و جذب انرژی بیشتر از ناحیه سر، بیشتر در معرض خطر امواج تلفن همراه هستند و باید کودکان را از استفاده زیاد از تلفن همراه برحذر داشت.

افرادی که تنظیم کننده ضربان قلب در بدن دارند

افرادی که تنظیم کننده ضربان قلب در بدن دارند با احتیاط از تلفن همراه استفاده کنند. افرادی که در بدن آن ها از قطعات کاشتنی مانند تنظیم کننده ضربان قلب استفاده شده، باید محدودیت در استفاده از تلفن همراه و حضور در میادین امواج فرکانس رادیویی داشته باشند، زیرا این موارد کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد.

تاثیر امواج تلفن همراه بر یادگیری و حافظه

استفاده از تلفن همراه ممکن است اثرات زیان آوری روی عملکردهای ادارکی انسان مانند حافظه و تمرکز ایجاد کند، با این وجود مطالعاتی که تشعشعات امواج فرکانس رادیویی با سطح پایین را بر روی حیوانات بررسی کرده، تاثیری برعملکردهای ادارکی گزارش نکرده است.

اثر موبایل بر گوش

اثر موبایل بر گوش انسان در دراز مدت به صورت احساس اصوات اضافی تایید شده است. عموما توافق هایی بر این امر وجود دارد که انرژی فرکانس رادیویی باعث انبساط بافت های مغز می شود که ناشی از تغییرات حرارت کوچک اما سریع بافت ها است.

این امر باعث ایجاد امواج فشاری می شود که از طریق جمجمه به گوش درونی فرستاده می شود، جایی که گیرنده های حساس صوتی در آن جا قرار دارند. به این ترتیب، اثر حرارتی موبایل بر گوش انسان در دراز مدت وبه صورت احساس اصوات وز وز، هیس هیس یا تق تق تایید می شود.

تاثیر تخریبی موبایل بر سلامتی چشم

تاثیر تخریبی موبایل بر سلامتی چشم انسان منتفی است بر اساس نتایج بررسی های علمی، تاثیر تشعشعات میدان های فرکانس رادیویی بر آغاز و رشد تومورهای سرطانی ثابت نشده است.

جدیدترین یافته های حفاظت در برابر اشعه فدرال آلمان نیز خطر پیشرفت سرطان در اثر امواج تلفن همراه را تایید نکرده است، همچنین تاثیر تخریبی موبایل بر سلامتی چشم انسان منتفی اعلام شده است.

حرف آخر

عده ای بالا رفتن سوخت و ساز در سلول های مغزی را نشانه بدی دانسته و از آن به عنوان زمینه ساز ایجاد تومورها یاد کرده اند و عده ای دیگر این افزایش سوخت و ساز را به "افزایش فعالیت" تعبیر کرده و آن را مثبت در نظر گرفته اند.‏ ‏

حقیقت امر این است که کل این ماجرا چیز چندان جدیدی نیست و تنها درصد و آمار ارائه شده در تحقیق فوق است که جدید به نظر می رسد، قبلا هم طی تحقیقاتی اعلام شده بود که امواج الکترومغناطیس موبایل می توانند توسط پوست و بافت های مجاور جذب شوند و حرارت به صورت موضعی کمی بالا رود، این بالا رفتن حرارت و افزایش جریان خون موضعی ناشی از آن می تواند باعث افزایش مصرف انرژی و افزایش سوخت و ساز در سلول های مغزی ناحیه شود.

سازمان جهانی بهداشت از سال 1996 پروژه ای بین المللی را با نام پروژه میادین الکترومغناطیس (emF Project) آغاز کرده است که در آن به جمع آوری شواهد مرتبط با تاثیر امواج الکترومغناطیس در سلامت افراد می پردازد، با این حال این سازمان اعلام می کند که تاکنون هیچ نشانه محکمی برای عوارض موبایل در سلامتی نیافته است و تنها مورد ثابت شده، افزایش میزان سوانح رانندگی به دنبال استفاده از موبایل است (که طبعا ربطی به امواج الکترومغناطیس ندارد) البته با توجه به این که بیشتر سرطان ها و تومورها روندی تدریجی دارند و گاه تا علامت دار و قابل تشخیص شدن آن ها ده ها سال طول می کشد و از رواج تلفن همراه نیز کمتر از دو دهه می گذرد، نمی توان به صراحت نقش امواج موبایل در شکل گیری چنین تومورهایی را رد یا تایید کرد و باید منتظر تحقیقاتی که در سال های آینده انجام خواهند شد باشیم.

مائده هفت سال دارد. او مثل تمام هفت ساله های دیگر باید اول مهر به کلاس اول می رفت. اما پایش را به کلاس درس نگذاشت. مائده هفت سال دارد. او باید از بازی با همسالانش لذت ببرد اما او زمستان ها سرفه می کند و تابستان ها از فرط گرما ساعتی را در یخچال خانه می نشیند تا نفسش بند نیاید. مائده از یک بیماری قلبی مادرزادی رنج می برد. بیماری که به گفته پزشکان هر لحظه می تواند موجب شود تا «مائده» از دست برود.

به جای زنگ خانه باید در گاراژ را بکوبی. در که باز می شود باید از کنار یک خودروی پارک شده گذر کنی تا به یک در چوبی کوچک برسی. اهل خانه تعارف می کنند و در باز می شود. حالا با یک اتاق حدودا 20 متری روبرو می شوی که تمام وسایل زندگی یک زوج جوان و دو فرزندشان (مائده 7 ساله و عارفه 5 ساله) در آن چیده شده است. «ببخشید آقا. خانه ما آشپزخانه و پذیرایی اش یکی ست.» این را احمد قاسمی مرد خانه به زبان می آورد و معصومه علیخانی هم با تکان دادن سر حرف های شوهرش را تایید می کند. زن و شوهری که این روزها غم اصلی شان نداشتن خانه ای متعلق به خودشان نیست. آن ها نزدیک هفت سال است که از دردی بزرگ رنج می برند. درد «مائده». مائده از یک ناهنجاری مادرزادی رنج می برد.
معصومه می گوید: فرزندش وقتی پنج ماهه بوده یک پزشک متخصص اطفال در سیرجان متوجه صدای اضافی در بدن او می شود. پس از آن یک متخصص قلب تشخیص «ناهنجاری مادرزادی قلبی» را می دهد. پس از آن معاینه های دقیق یک پزشک متخصص قلب در شیراز راز بیماری عجیب مائده را برملا می کند.
به گفته احمد قاسمی پزشکان گفته اند که “بطن چپ در قلب مائده تشکیل نشده، سرخ رگ به سیاه رگ پیوند خورده، یکی از دریچه های قلب بسته است و یک حفره در قلب شکل گرفته است.” از زمان تشخیص بیماری مائده تا کنون اما هیچ پزشکی حاضر نشده که او را تحت عمل جراحی قرار دهد. معصومه علیخانی مادر مائده می گوید دو پزشک متخصص در شیراز و در کرمان تاکید کرده اند که مائده برای زنده ماندن بختی ندارد و در فاصله کوتاهی جانش را از دست می دهد. مادر مائده درباره پرونده پزشکی فرزندش و لحن ناامیدانه برخی پزشکان هم می گوید: یکی از پزشکان پرونده فرزندم را پاره کرد و گفت دیگر پیگیری نکنید فرزندتان به زودی می میرد. حالا شش سال از این حرف گذشته ولی مائده زنده مانده است.

اگر 30 میلیون داری اینجا قدم بزن
پس از این اظهار نظر پدر و مادر مائده دست از تلاش نمی کشند و به تهران می روند. یک پزشک متخصص قلب در یک بیمارستان خصوصی او را معاینه می کند و باز هم تاکید می کند که پیگیری مداوای مائده بی فایده است.
معصومه علیخانی در این باره می گوید: دکتر به من گفت فکر کن یک عروسک داشتی و حالا عروسکت خراب شده و باید ازش دل بکنی. هنوز حرف معصومه تمام نشده که احمد می گوید: نه فکر کنم وقتی دیدند ما پول نداریم خیلی رغبتی به درمان مائده نشان ندادند. همین دکتر به ما گفت اگر 30 میلیون تومان توی جیبتان دارید توی راهروهای این بیمارستان قدم بزنید. اگر ندارید الکی وقت تلف نکنید.

برق امید در چشمان پدر
به گفته احمد قاسمی آذرماه امسال کور سوی امیدی برای شان روشن شده. مائده از طرف اداره بهزیستی سیرجان به یک پزشک در تهران معرفی شده و دوباره پرونده جدیدی برای او تشکیل شده است.
احمد می گوید: این دکتر به مان گفت یا باید پیوند قلب انجام شود و یا قلب فعلی جراحی شود. در زمان گفتن این حرف ها چشم های احمد برق می زنند؛ برق امید. البته بلافاصله این را هم یادآوری می کند که پزشک تاکید کرده احتمال موفقیت عمل جراحی فرزندش تنها پنج درصد است.

اگر پول داشتیم…
احمد کارگر است. جوشکار و برق کار صنعتی است. می گوید در شرکت “گهر روش” از شرکت های زیرمجموعه شرکت گل گهر سیرجان کار می کرده که در جریان تعدیل نیروهای سال گذشته اخراج شده و با وجود وعده نماینده سیرجان برای عقد قرارداد با نیروهای تعدیل شده در پروژه های دیگر، هیچگاه سراغ احمد را نگرفته اند.
او حالا به صورت روزمزد در شرکت های مختلف کار می کند و ماهیانه به طور متوسط 450 تا 500 هزار تومان درآمد دارد که 100 هزار تومانش را می گذارد برای اجاره خانه 21 متری اش. وقتی از احمد می پرسم منبع درآمد دیگری ندارید، پاسخ می دهد نه. اما معصومه بلافاصله با لبخندی تلخ می گوید: چرا یارانه هم می گیریم. هر دو ماه یک بار هم بهزیستی رقمی در حدود 50 هزار تومان به حساب مان می ریزد. البته بعضی ماه ها هم می گویند مشکل دارند و همین رقم را هم نمی دهند.
مائده این روزها در نوبت آنژیوگرافی است اما پدرش معتقد است که تنگدستی موجب شده تا مداوای فرزندش هربار به دلیلی به تعویق بیفتد: اگر پول داشتیم حتما می توانستیم آنژیوگرافی را زودتر انجام دهیم اما وقتی دستمان خالی است کسی به ما اعتنا نمی کند.

زندگی در یخچال
بیماری مائده برایش پیامدهای زیادی داشته است. این دختر هفت ساله از کمبود وزن رنج می برد به طوری که تنها 13 کیلو وزن دارد. همچنین به گفته والدین مائده او از بیماری ریوی رنج می برد و دایم در حال سرفه کردن است. دندان های مائده هم تحت تاثیر بیماری اصلی اش عفونت شدیدی دارند.
پدر مائده می گوید: درمان عفونت دندان های فرزندش نزدیک به سه میلیون تومان هزینه دارد. رقمی که تامین یک سوم آن هم برای این خانواده امکان پذیر نیست. وقتی که پول نیست مائده هم باید فعلا با همین دندان ها بسازد. این ها البته همه مشکلات نیست. دمای بالای بدن مائده موجب شده تا او در گرمای تابستان چند ساعت در یخچال بنشیند. معصومه می گوید: تابستان ها مائده خیس عرق است. او را هر روز با دعوا از یخچال بیرون می کشم.

راضی به رضای خدا….
هوا دارد رو به تاریکی می رود. مائده از ابتدا تا کنون ساکت مانده و کلمه ای به زبان نیاورده. پدر و مادرش اما همچنان دارند درد دل می کنند و از شرایطی که در آن گرفتار مانده اند می گویند. وقتی سوال می شود که حالا برنامه تان برای مداوای دخترتان چیست؛ احمد بلافاصله می گوید: راستش به این جماعت امیدی ندارم. اما دلم می خواهد بروم سراغ پزشکی که ایمان داشته باشد و تنها هدفش پول درآوردن نباشد. و در ادامه مادر مائده می گوید: اگر یک پزشک خوب هر کاری که از دستش بر می آید را انجام دهد وجدان مان آرام می شود. ما می خواهیم هر کاری که می شود را انجام دهیم نتیجه را هم به خدا واگذار می کنیم؛ راضی هستیم به رضای خداوند.

دوست دارم برف را ببینم
حرف های احمد و معصومه تمام شده، مائده برای لحظه ای کوتاه در پاسخ به این سوال که چه چیزی را دوست داری؛ می گوید: “دوست دارم برف بیاد” لحظه ای بعد مائده دفتر نقاشی اش را هم نشان می دهد. وقتی می پرسم نقاشی چی می کشی؛ می گوید: خونه می کشم. خونه خودمون رو کشیدم. اتاق ها مال ما هست. همه مون یک اتاق داریم.”

مائده چشم انتظار نگاهی مهربان
هوا کاملا تاریک شده. وقتی از در چوبی بیرون می زنی تاریکی گاراژ بیشتر به چشم می آید. تا دم در همراهی ات می کنند. احمد مائده را بغل کرده و دست عارفه در دست معصومه است. مراسم خداحافظی تمام می شود احمد و مائده بر می گردند به داخل خانه. مائده اما چشم به بیرون دارد؛ شاید چشم انتظار است؛ چشم انتظار نگاهی مهربان یا در انتظار دست های سخاوتمند مردمانی که سرنوشت «مائده» ها برایشان اهمیت دارد.