اطلاعات عمومی

Star-nosed mole : موش ستاره پوزه

اولین این جانداران یک نوع «موش کور» است که اغلب در آمریکای شمالی یافت می شود. این موش کور از آن جهت لقب عجیب ترین حیوان روی کره زمین را از آن خود کرده که به جای بینی بر روی پوزه خود، 22 بازوچه و حسگر دارد و از طریق آن ها می تواند غذای خود را بیابد. این جانور در باتلاق ها، دشت ها و مناطق پست زندگی می کند و اغلب جانوران بی مهره، حشرات آبزی، کرم و جانداران نرم تن نظیر حلزون ها را می خورد.

Aye-aye : آی آی

«آی .آی»، دومین جانور عجیب جهان، نوعی میمون پوزه دار است. این موجود با سوراخ کردن تنه درختان کرم های حشره را بیرون می آورد و اگر این کرم ها تلاش کنند تا از دست این جانور فرار کنند، او با دندان هایی همانند یک جونده سوراخ تنه درخت را عریض تر کرده و با انگشت وسطی خود غذایش را شکار کرده و می خورد.

Saiga : سایگا

جانور عجیب دیگر «سایگا» است که با بینی بسیار بزرگ و قابل انعطافش هوای سرد زمستان را گرم کرده و در تابستان گرد و غبار شدید را فیلتر می کند تا برای تنفس مناسب شود.

Hagfish : مارماهی دهان گرد

«مارماهی دهان گرد» به دلیل عادات غذایی نامعمول و غیر متعادل، چهارمین موجود عجیب جهان لقب گرفته است.

Hispaniolan Solenodon : سولنودون هیسپانیولایی

این موجود عجیب در این رده بندی، یکی از خویشاوندان بسیار نزدیک موش کور است. سولنودونها تنها پستاندارانی هستند که در بدن شکار خود سم تزریق می کنند. این جانور دو گونه دارد: "سولنودون هیسپانیولایی" که خاستگاه آن در هائیتی و جمهوری دومنیکن است و "سولنودون کوبایی" که در سال 2003 دوباره کشف شد.

Tarsier : میمون شبگرد هندی

«میمون شبگرد هندی» نیز ششمین حیوان عجیب جهان است و با وجود آنکه در اکثر نقاط دنیا زندگی می کند، اما امروزه گروه های عمده این حیوان در جزایر جنوب شرق آسیا نظیر اندونزی و فیلیپین یافت می شود. گفته می شود هر کدام از کره های چشم این حیوان 16 میلیمتر ضخامت داشته و به بزرگی مغزش هستند.

میمون شبگرد هندی گونه مخصوصی از این خانواده است. تکامل ژنتیکی این میمون سالها مورد بحث قرار داشت تا آنکه آن را نزدیک به گروه سیمین طبقه بندی نمودند. میمون شبگرد هندی چشمانی درشت و پاهایی کشیده دارد. پاهایشان در امتداد استخوان قوزک پایشان است که البته نامشان نیز بر همین اساس برگزیده شده است.

اصولا حشره خوار هستند و حشرات را با پریدن بر روی آنها شکار می کنند اما از پرندگان و مارها نیز تغذیه می کنند. این میمونها در حین پریدن از درختی به درختی دیگر قادرند پرندگان را حتی در حال پرواز نیز شکار کنند. بارداری در این حیوانات 6 ماه به طول می انجامد و پس از آن تنها یک نوزاد به دنیا می آورند.

میمون شبگرد هندی ذاتاً شبگرد است اما مانند دیگر حیوانات شبگرد ممکن است در روز نیز فعالیتهایی داشته باشند. با این وجود بر خلاف دیگر حیوانات شبگرد فاقد روشنایی چشم در شب هستند. بعلاوه دارای ویژگیهای استثنایی حیوانات شبگرد نیز هستند.

Seapig : خوک دریایی

هفتمین موجودات عجیب خوک های دریایی هستند که اکثرا یا بر روی آب اقیانوس ها و آب های آزاد زندگی می کنند یا آنکه می توان آن ها را در بستر و کف این آب های آزاد یافت. این موجودات آبزی خود را با گل و لای و لجن کف اقیانوس ها سیر نگه می دارند.

همچنین بر اساس گزارشهای موجود، هنوز مشخص نشده است که این خوک های دریایی چگونه می توانند در عمق و قعر آب های آزاد زندگی کنند.

Puli : سگ روستایی مجارستانی

یک سگ روستایی مجار نیز وجود دارد که با داشتن موهای پرپشت و به هم گره خورده در رده هشتم فهرست است.

Sphynx : اسفینکس

در رده نهم نیز یک گربه بی مو است که برای اولین بار در سال 1966 میلادی و در آمریکا متولد شد. این گربه های بی مو که «اسفینکس» نام دارند، اکثرا در تمامی نقاط جهان زندگی می کنند.

Blobfish : ماهی حباب

دیگر موجود عجیب و خارق العاده جهان، یک ماهی از نوع ماهی حباب است که می تواند با باد کردن خود بر روی آب شناور بماند. ماهی بادکنک در آبهای عمیق سواحل استرالیا و تاسمانیا زندگی می کند. به دلیل عدم دسترسی به محل زندگی این ماهی به ندرت توسط انسانها دیده می شود.

ماهی بادکنک در اعماقی از دریا زندگی می کند که فشار آب بسیار بیشتر از فشار سطح دریاست، بنابراین کیسه های گاز در آنجا غیر قابل استفاده هستند. برای آنکه این ماهی بتواند در آب شناور بماند، گوشتی ژلاتینی با چگالی کمتر از چگالی آب دارد و همین امر موجب می شود تا ماهی بادکنکی بدون صرف میزان زیادی از انرژی در سطح آب شناور بماند. از آنجایی که ماهی بادکنکی مواد معلقی را که در روبرویش شناور هستند را می خورد بنابراین عدم داشتن ماهیچه یک خصوصیت منفی محسوب نمی شود.

Yeti lobster : یتی خرچنگ

«یتی خرچنگ» موجود و جاندار آبزی عجیب است و در عمق دو هزار و 200 متری از سطح دریا زندگی می کند.

خرچنگ یتی در سال 2005 در اقیانوس آرام کشف شد. طول این خرچنگ تقریباً 15 سانتی متر است و به دلیل مقداری کرک (کرک مانند) سفیدی که بدنش را پوشانده است قابل توجه می باشد. چشمان این حیوان بسیار ریز و فاقد رنگدانه است به نحوی که کور به نظر می رسد.

انبرهای پرمویش حاوی باکتری فیلامنتوس است که از آن برای رفع مسمومیت مواد معدنی موجود در آب استفاده می کند. اگرچه که یک موجود گوشتخوار است اما ممکن است از این باکتریها تغذیه کند. البته گاهی جلبکهای سبز و میگوهای کوچک نیز را می خورد.

White turtle : لاک پشت سفید

این جاندار عجیب، «لاک پشت سفید – صورتی» است که البته رنگ کرمی و سفیدش بر بدن این جانور خونسرد غالب است و تنها لکه هایی از رنگ صورتی بر بدنش دیده می شود. این لاک پشت غول پیکر در فرهنگ چینی ها ارج و قرب فراوان دارد.

Long-eared Jerboa : موش دوپای گوش دراز

«موش دو پا» که از جانوران عجیب جهان است، اکثرا شبانه شکار می رود و در بیابان های چین و مغولستان یافت می شود. این جاندار جونده دارای دمی بلند، پاهایی دراز و گوش هایی بزرگ است.

بر اساس گزارشهای رسمی کارشناسان محیط زیست، این جاندار کمیاب و نادر بوده و به شدت در معرض خطر انقراض نسل قرار دارد.

مجید وفادار در گفت وگو با خبرنگار محیط زیست خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تصریح کرد: عصر روز دوشنبه مأموران محیط زیست طی گشت زنی در خور نوک تراش که در شرق جاسک و حوالی روستای گابریک در بخش مرکزی این شهرستان قرار دارد، جسد یک پستاندار عظیم الجثه 20 تنی را مشاهده کردند.

وی افزود: این پستاندار از گونه اسپرم وال ها بوده که 860 سانتیمتر طول داشته و طول باله سینه ای آن 80 سانتیمتر، طول سر آن 200 سانتیمتر و فک و دندان پایینی 24 سانتیمتری بوده است.

وفادار تصریح کرد: طبق مشاهدات اولیه و انجام بیومتری این لاشه، پاره شدگی در قسمت باله پشتی لاشه دیده شده به طوری که پوست و گوشت این بخش از بدن نهنگ آسیب جدی دیده و بخش های بالایی ستون فقرات از بدن این پستاندار بیرون زده است. همچنین در قسمت مخرج نیز پارگی و فساد پوست دیده می شود.

مدیرکل محیط زیست هرمزگان اضافه کرد: از طرف دیگر به علت ماسه ای بودن ساحل در این منطقه و حرکت امواج دریا، یک سوم لاشه نهنگ در خاک فرو رفته است که لازم است از طریق یک دستگاه لودر لاشه جابجا شده و به طور کامل دفن شود تا پس از فاسد شدن کامل گوشت، اسکلت آن جهت استفاده در موزه از زیر خاک بیرون آورده شود.

به گفته وی آنچه در بررسی های اولیه مشخص شده این موضوع است که یک هفته از مرگ نهنگ گذشته و علت مرگ نیز به احتمال زیاد برخورد با پره موتور کشتی های تجاری یا باری و یا نفتکش ها بوده است.

وفادار خاطرنشان کرد: دریای عمان منطقه دریایی دارای اکولوژی پیچیده ای است که از یک سو رفت و آمد زیاد شناورها تهدید جدی برای حیات پستانداران دریایی این منطقه از جمله نهنگ ها و دلفین ها محسوب می شود و از سوی دیگر به دلیل اینکه مسیر حرکت امواج در این منطقه از شرق به غرب (از اقیانوس هند به سمت تنگه هرمز) می باشد، اگر پستانداری در میانه آب های دریای عمان دچار آسیب دیدگی شود، چهار تا پنج روز طول می کشد تا به سواحل شهرستان جاسک برسد که طی این مدت امکان زنده ماندن پستاندار کم است.

وی در پایان با بیان اینکه از سال گذشته تاکنون این سومین مورد کشف لاشه نهنگ درسواحل جاسک است، یادآور شد: وال اسپرم از گونه حفاظت شده پستانداران دریایی می باشد که هر ساله به دلیل عبور و مرور زیاد شناورها و کشتی ها در آبراهه بین المللی دریایی عمان دچار مرگ و میر می شوند.

نهنگ اسپرم

به گزارش ایسنا، نهنگ اسپرم بزرگ ترین پستاندار دندان دار دریایی است که از نظر وضعیت IUCN در لیست آسیب پذیرها (VU) قرار داشته و دارای رنگ های سیاه، خاکستری و قهوه ای است. در اطراف دهان و اغلب سطح شکمی آن نواحی سفید رنگ وجود دارد و 18 تا 26 جفت دندان در آرواره بالایی دارند.

طول نوزاد نهنگ اسپرم بین 5/3 و 5/4 متر و وزن آن حدود یک تن است. ماده های بالغ حداکثر تا 12 متر و نرهای بالغ حداکثر تا 18 متر طول دارند. حداکثر وزن این گونه نهنگ ها تاکنون 57 تن ثبت شده است.

نهنگ های اسپرم از آب های مناطق گرمسیر تا مناطق قطبی در هر دو نیمکره پراکنده هستند. این پستانداران در گله های متوسط تا بزرگ 50 تایی دیده می شوند و تا عمق 3200 متری پایین می روند که حتی ممکن است تا بیش از یک ساعت زیر آب باقی بمانند. سرپایان شامل اسکویید و هشت پا اصلی ترین غذای این گونه نهنگ هاست.

به دلیل صید این نهنگ ها برای استحصال روغن متأسفانه صید بی رویه اسپرم وال ها همچنان ادامه دارد و بسیاری جمعیت ها به ویژه در منطقه جنوب شرقی اقیانوس آرام نتوانسته اند خود را بازسازی کنند. اطلاعات دقیقی از تعداد نهنگ های اسپرم در جهان وجود ندارد اما حدس زده می شود حدود 360 هزار عدد از این گونه در مناطق مختلف دنیا وجود داشته باشند.

امروزه نگرانی از صید تجاری این گونه کم شده است اما اثرات ناشی از برخورد با کشتی ها، صید ضمنی، صداهای ناشی از فعالیت های نظامی، آلودگی های شیمیایی و تغییرات آب و هوایی همچنان موجب مرگ و میر این نهنگ ها شود.

بنابر اعلام سازمان حفاظت محیط زیست کشور، تاکنون این گونه از نهنگ ها در آب های خلیج فارس مشاهده نشده اند و انتظار نمی رود که در این منطقه مشاهده شوند؛ اما مشاهدات بسیاری از آنها در اعماق آب های دریای عمان وجود دارد که این منطقه دریایی یکی از زیستگاه های نهنگ های اسپرم محسوب می شود.

یادآور می شود، اولین ثبت مشاهده نهنگ اسپرم در ایران موردی بود که خردادماه 1386 در نزدیک جاسک به گل نشست.

لازم به ذکر است شهرستان جاسک در 320 کیلومتری شرق بندرعباس مرکز استان هرمزگان واقع شده است.