اطلاعات عمومی

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران باشگاه دوچرخه سواران توسط میرزایی،‌ نواب ،‌ خشایار و جانانپور چهار جوان نظامی دانشجوی دوچرخه سواری در 4 مهرماه سال 1323 در خیابان فردوسی تهران تاسیس شد. این باشگاه از همان ابتدا پیراهن آبی را برای حضور در میادین ورزشی انتخاب کرد.

این باشگاه در ابتدای تاسیس فقط در رشته دوچرخه سواری فعالیت داشت،‌اما بعدها در رشته های والیبال،‌پینگ پنگ بسکتبال ،‌وزنه برداری،‌کشتی ، شنا و فوتبال فعالیت خود را دنبال کرد.

اولین مربی تیم فوتبال دوچرخه سواران علی دانایی فر بود،‌ وی پیش از اینکه سرمربی تیم فوتبال دوچرخه سواری شود،‌مدیریت تیم فوتبال تور را برعهده داشت،پس از اینکه تیم تور در بازی مقابل کارگزاران آبادان پیروز میدان شد،‌مورد توجه باشگاه دوچرخه سواری قرار گرفت و قرار شد پس از آن به عنوان تیم فوتبال دوچرخه سواران و زیر نظر این باشگاه در مسابقات شرکت کند.

پیش از حضور تیم فوتبال دوچرخه سواری در رقابت ها ،‌مثلت قدرت در انحصار سه تیم دارایی‌، سرباز و شاهین بود و با شرکت تیم فوتبال دوچرخه سواری در میادین،‌قطب چهارم فوتبال نیز شکل گرفت.

تیم فوتبال دوچرخه سواران در سال 1325 یکسال پس از تاسیس باشگاه با حضر پرویز عموقلی،‌گرائیلی،‌دانایی و سیدآقاجلالی در هیئت مدیره بطور رسمی وارد مسابقات شد.

*اولین دیدار رسمی تیم در پانزدهم اسفند 1328 در برابر

تیم شاهین در مقابل 20 هزار تماشاگر ورزشگاه امجدیه (شیرودی) برگزار شد که تیم فوتبال دوچرخه سواران توانست با گل بیوک جدیدکار که اولین تاریخ فوتبال این تیم بود با سرمربیگری علی دانایی فر به پیروزی برسد.

این تیم در زمان حضورش در مسابقات فوتبال با نام دوچرخه سواران به دو عنوان نایب قهرمانی در رقابت های باشگاههای تهران و یک قهرمان و نایب قهرمانی در جام حذفی کشور در سال های 26 ،‌1325 نایل شد.

باشگاه دوچرخه سواران در سال 1328 توسط سپهبد پرویز خسروانی و سروان پرویز شیخوان مدیر باشگاه به تاج تغییر نام داد و باشگاه دوچرخه سواران از آن پس با نام باشگاه تاج در همه مسابقات شرکت کرد. ضمن اینکه تیم فوتبال تاج در اولین حضورش با این اسم ،‌در مسابقات فوتبال توانست در همان سال قهرمان باشگاه های تهران شود.

اولین سفر خارجی تیم تاج در سال 1329 برای برگزاری یک بازی دوستانه به کشور افغانستان بود که تیم توانست با نتیجه 2 ،‌3 تیم افغانستان را شکست دهد که افتادن هوشیارنژاد از روی سقف اتوبوس و گرسنگی بازیکنان از خاطرات سفر به این کشور بوده است.

البته تیم فوتبال تاج هم برای حضور در میادین ورزشی از پیراهم آبی با آستین سفید و نیز شورت و جوراب سفید در مسابقات استفاده می کردم.

زدراکو رایکوف که پرافتخارترین مربی خارجی این باشگاه تا به امروز بوده است،‌ توانست با تاج به افتخارات مهمی دست یابد. وی در فرودین سال 1349 با پیروزی مقابل تیم فوتبال هایوئل رژیم صهیونیستی برای اولین بار قهرمان جام باشگاه آسیا شد.

ضمن اینکه این قهرمانی با گل مسعود معینی در وقت های اضافه برای تیم تاج رقم خورد‌،همچنین تاج را رایکوف در سال 53 قهرمان لیگ و نیز در سال های 50 و 51 قهرمان رقابت های باشگاههای تهران و دو مقام قهرمانی در جام میلز،‌یک سومی در آسیا و چند دیگر داخلی شد.

با وجود اینکه این مربی خارجی برای باشگاه تاج افتخارات زیادی را به دست آورد،‌ اما شکست سنگین شش بر صفر در رقابت های جام تخت جمشید،‌سال 1353 مقابل رقیب دیرینه پرسپولیس موجب شد تا در دل هواداران این تیم دیگر جایی نداشته باشد تا حدی این شکست سنگین بود که پس از گذشت سی و هفت سال هنوز در ذهن هواداران تیم باقی است و لکه ی سیاهی در تاریخ دیرینه ی این باشگاه به حساب می آید و گاهی به کنایه از سوی هواداران پرسپولیس شش تایی نامیده می شوند.

از آنجایی که تغییر نام باشگاه از دوچرخه سواران به تاج به دستور شخص اول حکومتی محمدرضا شاه پهلوی انجام شده بود این باشگاه از بودجه ی اختصاصی بهره مند بود و از این رو دانایی فر برای تقویت فوتبال باشگاه تاج،‌تیم های تورج،‌افسر،‌دبهم‌،کورش و اتم را تاسیس کرد تا تاج در سراسر کشور گسترش پیدا کند و این تیم در شهرهای رشت و اهواز بیش از دیگر نقاط ایران پایگاه مردمی داشت.
 

باشگاه تاج پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی برای سومین بار در سال 1357 به استقلال تغییر نام داد.

البته سی و سه سال است که باشگاه با نام استقلال تهران در میادین ورزشی شرکت می کند و یکی از قطب های مهم فوتبال کشور به حساب می آید و طرفداران زیادی را برای دیدن مسابقات به ورزشگاه می کشاند.

باشگاه و تیم فوتبال اسقلال تهران هم توانست افتخارات گذشته را که با نام های دوچرخه سواران و تاج کسب کرده بود را دوباره تکرار کند و همچنان به عنوان یک مدعی در رقابت های مختلف شناخته شود و حریفی سخت برای رقیب خود به حساب می آید.

سال 57 همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی مسابقات ورزشی ناتمام رها شده و رقابت های دیگر به صورت سراسری برگزار نشد.

البته تیم ها در قالب لیگ تهران به رقابت می پرداختند در این برهه استقلال به اتفخارات مهمی در این لیگ نائل نشد اما این تیم توانست در رقابت های لیگ قدس در سال 68 و 69 قهرمانی این دوره از رقابت ها را به دست آورد همچنین اسقلال در سال 1370 با پیروزی مقابل چین در فینال جام باشگاههای آسیا برای دومین بار قهرمان آسیا شد.

این تیم در سال 1371 به دلیل عدم کسب نتایج مطلوب در رقابت های تهران برای اولین بار در تاریخ باشگاه به دسته سه سقوط کرد در این دوران سیاه بیژن ذوالفقاری نسب هدایت این تیم تهرانی را برعهده داشته است،‌در سال 1374 استقلال با هدایت منصور پورحیدری توانست با قهرمانی در جام حذفی کشور و نیز قهرمانی در رقابت های جام آزادگان در سال های 78 ‌،77،‌79 به دوران اوج خود بازگردد.

در سال 1380 که تیم ها در قالب های لیگ برتر جام خلیج فارس به رقابت می پرداختند این تیم تهرانی پرهوادار و تاریخ دار توانست افتخارات مهمی مبنی بر قهرمانی در لیگ پنجم و هشتم جام خلیج فارس را به افتخارات این باشگاه اضافه کرد.

گفتنی است، مرحوم علی دانایی فر،‌ محمود بیاتی نیا،‌ مرحوم رسول مددنوعی‌، محمد رنجبر‌، حشمت مهاجرانی‌، پرویز ابوطالب،‌ مجتبی کردنوری کمائی،‌ مرحوم جاهد،‌ مصطفی شرکا،‌ حسن حبیبی،‌ حسن عضدی، رضوی،‌ اصغر شرفی،‌ كامبیز جمالی‌، محمد صلاجی‌، منصور پورحیدری‌، غلامحسین مظلومی،‌ بیژن ذوالفقاری نسب،‌ مرحوم ناصر حجازی، رضا نعل چگر،‌ عبداللهی،‌ بهتاش فریبا،‌ اصغر حاجیلو، پرویز مظلومی،‌ حمید ملک احمدی‌، منصور رشیدی‌، جواد زرینچه،‌ امیرقلعه نوعی‌، صمد مرفاوی‌، فیروز کریمی، مربیان ایرانی بودند که از بدو تاسیس تاکنون هدایت تیم را برعهده داشتند.

البته زدراکورایکوف،‌ ولادمیرجکیج ، بونژاک،‌ یوگنی‌، سوکومورخوف، جکیچ دلیچ،‌ لئونید بیلفسکی و رولند کوخ مربیان خارجی بودند که این باشگاه را از آغاز تا کنون رهبری کردند از میان این مربیان خارجی رایکوف با حضور هشت ساله اش در تیم فوتبال این باشگاه با سابقه ترین مربی و نیز درخشان ترین کارنامه را در بین مربیان دارا است.

براي مثال آنها مي گويند ايرانيان پيش از اسلام ، هفت شين داشتند و بر سر خوان نوروزي شراب و شهد مي گذاشتند. ولي هر دوي اين واژه ها عربي هستند و ايرانيان اگر قرار بود شراب بر سر خوان نوروزي بگذارند بايد هفت ميم مي داشتند. چون معادل فارسي شراب ، مي است.
برخي ديگر گفته اند كه ايرانيان پيش از اسلام به جاي هفت سين ، هفت چين داشتند و مواد خوان نوروزي را بر روي هفت ظرف چيني مي گذاشنتد. اما گويا آنها فراموش كرده اند ، ايرانيان باستان تماس مستقيمي با چين نداشتند و حتي در برخي از كتاب هاي قديمي واژه كينيان را به جاي چينيان بكار برده اند كه بيشتر منظور اهالي سمرقند بوده است.
اين سفره هفت سين به ياد امشاسپندان برپا مي شود.

هفت امشاسپندانAmahraspandan :
۱- Ohrmazd (هرمزد) اهورامزدا : به معني سرور دانا است. از آنجايي كه نزد ايرانيان باستان هر يك از گل ها و درختان ويژه يكي از امشاسپندان (به معني پاكان جاويدان) است پس درخت مورد (ياس زرد) كه هميشه سبز و خرم است ويژه هرمزد بوده و يك شاخه از آنرا سر سفره نوروزي مي گذاشتند.

۲- Wahman وهومن : به معني انديشه نيك است. ياس سفيد گل ويژه بهمن ماه است پس شاخه اي از آن زينت بخش گلدان سفره نوروزي مي شد.

۳-Ardwahishtارديبهشت : سومين روز فروردين ماه ارديبهشت (اشاوهيشته يا ارئه وهيشته)است كه به (چم ) معني بهترين پاكي و راستي است. از آنجايي كه آتش سوزانندهء تمام پليدي ها و روشني بخش است پس بر سر سفره نوروزي هميشه آتشداني افروخته گذاشته مي شد. چون گل مرزنگوش ويژه ارديبهشت ماه است پس آنرا بر سر خوان نوروزي قرار مي دادند.

۴- Shhrewar شهريور : چهارمين روز فروردين ماه است. واژه شهريور (خشتره وئيريه) به معني شهرياري آرزو شده يا كشور جاوداني است. اين امشاسپند نگهبان فلزات و دادگري است.

۵- Spandarmad سپندارمزد : روز پنجم فرودين ماه سپندارمزد (اسفند) است كه به معني عشق و فروتني پاك (پارسايي) است. اسپند نشانهء وفا و بردباري است و بيدمشك گل ويژهء اوست.

۶- kHordad خرداد : روز ششم فروردين ماه خورداد يا خوردات (هئوره تات) ، به معني كامل ،بي كاستي و رساست. گل سوسن ويژه اين امشاسپند است.

۷- Amurdad امرداد : هفتمين امشاسپند امرداد (امرتات) است. امشاسپند امرداد نگهبان گياهان است و هميشه همراه خرداد (نگهبان آب) است. گل ويژهء آن زنبق است.

هفت سين

سبزه نودميده : سبزه ها را به تعداد هفت يا دوازده كه شمار مقدس برج ها است ، در قابهاي گرانبها سبز مي كردند. در كاخ پادشاهان 20 روز پيش از نوروز دوازده ستون از خشت خام بر مي آوردند و بر روي هر يك از انها يكي از غلات را مي كاشتند ، خوب روئيدن هر يك از آنها را به فال نيك مي گرفتند و مي گفتند كه آن دانه در آن سال پر بار خواهد بود. در ششم نوروز آن غلات را مي چيدند و به نشانه بركت و باروري در تالار پخش مي كردند.

خانواده ها معمولا سه قاب از سبزه ها را به نشانه هومت ، هوخت و هورشت بر خوان مي نهادند و بر روي آنها گندم ، جو و ارزن كه خوراك اصلي مردم بود سبز مي كردند. رنگ سبز آنها رنگ ملي و مذهبي ايرانيان بود و خوان نوروزي را زينت مي بخشيد. سبز شدن دانه نماد امشاسپند امرداد است. مردم بر اين باورند كه فروهر نيكان باعث باليدن و سبز شدن دانه ها به هنگام بهار مي شود.

سمنو : از جوانه هاي تازه رسيده گندم ساخته مي شد از آنجايي كه فروهرها باعث روئيدن گياهان و جوانه زدن آنها مي شوند ، خوردن اين جوانه هاي بارور سبب نيرومندي و باروري در تمام سال مي گردد.

سنجد : يكي از ميوه هايي است كه در خوان نوروزي گذاشته مي شود. چون بوي برگ و شكوفه درخت آن محرك عشق و دلباختگي است كه از مقدمات اصلي تولد و زايندگي است ، پس وجود آن نشانه اي از زايش كيهاني است.

سيب : روستائيان سيب را در خمهاي وپژه اي نگهداري مي كردند و پيش از نوروز به يكديگر هديه مي دادند. سيب با زايش هم نسبت دارد. بدين صورت كه اغلب درويشي سيبي را از وسط نصف مي كردو نيمي از آن را به زن و نيمه ديگر را به شوهر مي داد. بدين ترتيب مرد از عقيم بودن و زن از نازايي رها مي شد.

سكه زرد و سفيد :نمادي از امشاسپند شهريور كه نگهبان فلزات است و بودن آن بر سر خوان موجب بركت و سرشاري در آمد انسان مي گردد.

اجزاي ديگر خوان نوروزي :
۱- آتشدان : آتشدان كه از آتش خاندان مايه مي گرفت در همه آيين هاي مذهبي بكار مي رفت و بايد در ميان خوان نهاده مي شد و دانه هاي مقدس اسپند به همراه چوب هاي خوشبو در كنار آن جاي داشت.

۲- ماهروي و برسمBarsom : ماهروي همان برسمدان است. به علت اينكه تيغه هاي نگهدارنده برسم ها شكل هلال ماه است. از اين رو آنرا ماهروي مي نامند. شاخه هايي كوتاه از انار ، بيد ، انجير و زيتون را به دارازاي سه بند مي برديدند و آنها را به تعداد سه ، هفت ، دوازده يا بيست و يك بر سر خوان در ماهروي جاي مي دادند. برسم را معمولا بر سر خوان غذا هم قرار مي دادند و نماد بركت گياهي بود. دسته اي از آنرا پيش از خوردن غذا بدست مي گرفتند و آفرين مي خواندند. در دوره ساسانيان براي اينكه خوان شاهان شكوه بيشتري داشته باشد اين تركه را از زر (طلا) مي ساختند و به آنها زرين تره مي گفتند. كم كم برسم هاي فلزي به آيين هاي ديني هم راه يافت.

۳-كتاب مقدس : چون جشن نوروز يك جشن ملي بود هر خانواده اي مي توانست مذهبي ويژه خود را بر روي خوان نوروزي بگذارد. در دوران ساسانيان كتاب اوستا را بر سر سفره مي گذاشتند و پيش از فرا رسيدن سال نو قسمت فروردين يشت آنرا كه مربوط به فروهرهاي شاهان ، پاكان ، پارسايان ، دلاوران و شهسواران است ، مي خواندند. امروزه نيز مسمانان و كليميان قران و تورات بر سر خوان نوروزي ميگذارند.

۴- كوزه آب : كوزه آب كه توسط دختران نو رسيده از زير آسياب ها پر مي شود با زيتني از گردن بند بر سر خوان نوروزي قرار مي دادند. امروزه به جاي كوزه از تنگ هاي كوچكي استفاده مي شود كه سبزي بر روي آنها سبز كرده اند و تنگ را با روبان هايي مي آرايند.

۵- نان : نان نمادي از بركت است. در دوران ساسانيان نان هايي را به اندازه كف دست بود ، مي پختند و آنها را كه درون Dron مي ناميد بر سر خوان نوروزي مي گذاشتند. گاهي بر آنها آ‏فرين مي خواندند و آنها را بركت مي بخشيدند. امروزه ظرفي از نان يا نان سنگك بزرگي بر روي سفره قرار مي دهند كه در آيين زناشويي هم اين كار انجام مي شود. گاهي بر روي نان با دانه هاي كنجد « مبارك باد » مي نويسند.
در دوران ساسانيان بر گوشه هاي خوان نوروزي مي نوشتند « افزون باد » يا « افزا باد » كه موجب بركت خوان در همه سال مي شد. اين واژه ها را بر روي سكه هاي ساساني نيز ضرب مي كردند تا بركت پول را افزايند.

۶- شمعدان : در دو سوي آتشدان شمعدان هاي گرانبها يا چراغ هايي مي نهادند و آنها را مي افروختند و اين نشاني از دنياي فروغ بي پايان بود كه جايگاه فروهران است. نور و روشنايي در مراسم مذهبي از جايگاه ويژه اي برخوردار بود. زيرا دنياي روشنايي قلمرو اورمزد و هر جا كه نور و آتش باشد ، اهريمن را بدان جا راهي نيست.

۷- شير : شير تازه دوشيده شده نمادي از غذاي نوزاد كيهاني است. زيرا بر اساس اسطورهاي آفرينش انسان در گهنبار همس پت ميديم گاه يعني در روز 365 سال آفريده شده است. بنابراين در جشن زايش ، آدميان نيز به شير نياز دارند. شير در مراسم مذهبي مقدس شمرده مي شود و گاهي آنرا با عصار گياه هوم در مي آميختند. پنير تازه هم كه از فرآورده هاي شير است و داراي انديشه باروري است بر سر سفره نوروزي قرار دارد. پادشاهان ساساني در بامداد نوروز از خرمايي كه درون كاسه شير ريخته مي شد به همراه پنير تازه مي خورند كه بركت افزا بود.

۸- تخم مرغ : انواع سفيد و رنگين آن بايد زينت بخش خوان نوروزي باشد. چون تخم و تخمه نمادي از نطفه و نژاد است و در روز جشن تولد آدميان تخم مرغ تمثيلي از نطفه باروري است كه بزودي بايد جان بگيرد تا زايش كيهاني انجام پذيرد. پوست تخم مرغ خود نمادي از آسمان و طاق كيهان است. ميترا نيز بنابر اسطوره از تخم كيهاني بوجود آمد.
در روستا ها رسم بر اين است كه يكي از تخم مرغها را بر روي آيينه مي گذارند و اعتقاد دارند كه در هنگام تحويل سال وقتي كه گاو آسماني كره زمين را شاخي به شاخ ديگر خود مي افكند ، تخم مرغ بر روي آيينه خواهد جنبيد.

۹- آيينه : از نظر واژه شناسي از ريشه ادونك Advenakبه معني شكل و ديدار آمده است. در نخستين روز نوروز كه انسان كيهاني بر اثر آميختن فروهر مينوي با نيروهاي ديگر شكل مي گيرد ، بايد نماد آن در خوان نوروزي باشد تا شكل پذيري آسان گردد. از اين رو يك آيينه را در بالاي خوان نوروزي و آيينه را در بالاي خوان نوروزي و آيينه ديگر را زير تخم مرغ مي گذارند.

۱۰- ماهي: اسفند ماه در برج حوت ( ماهي ) است و به هنگام نوروز برج حوت به حمل (شتر ) تحويل مي شود ، از اين رو نمادي از آخرين ماه سال در خوان نوروزي گذاشته مي شود. علاوه بر آن ماهي يكي از نمادهاي آناهيتا فرشته آب و باروري است و وجود آن در سفره نوروزي باعث بركت و باروري در سال نو مي گردد. خوردن غذاي ماهي در شب عيد هم به همين دليل است.

۱۱-انار : از مقدس ترين درختان است. مردم به تك درخت انار نزديك زيارتگاه ها و بالاي تپه ها و كوه ها دخيل مي بندند و تركه هاي انار را به عنوان برسم مقدس در آيين بدست مي گرفتند. شكل غنچه و گل انار مثل آتشدان است و هميشه مقدس شمرده مي شد. پردانگي انار هم نماد بركت و باروري است.

۱۲- گل بيدمشك : نمادي از امشاسپند سپندارمزد و گل ويژه اسفند ماه است.

۱۳- نارنج : نمادي از گوي زمين است و هنگامي كه در ظرف آبي نهاده شود نمادي از زمين در كيهان است. گردش آن هم بر روي آب نمودار گذشتن برجهاي دوازده گانه و تحويل سال است.

۱۴-دانه هاي اسپند : اسفند از واژه اوستايي Spanta به معني مقدس گرفته شده است. امروزه در خانواده ها براي دفع چشم زخم بر روي آتش پاشيده مي شود. دانه هاي اسپند به رشته كشيده زينت بخش خانه هاي روستايي است.
بر سر خوان نوروزي چيزهاي ديگري مثل شيريني و نقل كه نماد شيرين كامي است و آرد كه نمادي از بركت است ، گذاشته مي شود.

-----------------------------------------
منابع:
۱-كتاب جهان فروري /دكتر بهرام فره وشي
۲- جشنهای کهن ایران/دکتر پرویز رجبی
۳- نوروز تا نروز/دکتر کوروش نیکنام

جسد زن مذکور در حالی که تکه آجری در دهانش قرار داده شده بود توسط باستان شناسی از دانشگاه فلورانس کشف شد.

هنوز علت اصلی وجود آجر در دهان این اسکلت مشخص نیست، اما طبق یک فرضیه مردم پس از مرگ این زن، این کار را به جهت عدم تکرار رفتارهای خون آشامی از سوی روح او کرده اند!

فلسفه شکل گیری خون آشام ها که خاستگاه آنها اروپا بوده، ریشه در دلایل مذهبی و پزشکی داشته است.

در دوره قدیم مردم به دلیل نفوذ خرافات عقیده داشتند که خوردن خون برای سلامتی در طول عمر مفید بوده و نیز برای دوباره متولد شدن ضروری است.

بنابراین، زرتشتیان، ده روز را برای اینکه روح نیاکان خود را شاد کنند، گرامی می دارند. ممکن است این سنت که بعضی‏ها قبل از نوروز به گورستانها می‏روند، ریشه در این باور داشته باشد.

قصه‏های دیگری در مورد مبدا نوروز نقل شده است. یک روایت این است که کیاخسرو، پسر پرویز بردینا، به تخت سلطنت نشست و ایرانشهر را به اوج شکوفایی خود رساند.

روایت دیگر آنکه در این روز خاص (اول فروردین)، جمشید، پادشاه پیشدادی، بر روی تخت طلایی نشسته بود در حالی‏که مردم او را روی شانه‏های خود حمل می‏کردند. آنها پرتوهای خورشید را بر روی پادشاه دیدند و آن روز را جشن گرفتند.

روایتی دیگر به سلیمان بر‏می‏گردد که حلقه خود را گم کرد و در نتیجه حکومت خود را از دست داد. بعد از اینکه چهل روز به دنبال آن گشت، حلقه خود را یافت و دوباره به حکومت رسید. از این رو، مردم در آن روز فریاد برآوردند که، نوروز (روز نو) آمده است.

در زمانهای قدیم، جشن نوروز در اولین روز فروردین (21 ژانویه) شروع می‏شد، ولی مشخص نیست که چند روز طول می‏کشیده ‏است. در بعضی از دربارهای سلطنتی جشن‏ها یک ماه ادامه داشت. مطابق برخی از اسناد، جشن عمومی نوروز تا پنجمین روز فروردین برپا می‏شد، و جشن خاص نوروز تا آخر ماه ادامه داشت. شاید بتوان گفت در طی پنج روز اول فروردین جشن نوروز جنبه ملی و عمومی بود، در حالیکه طی باقیمانده ماه، هنگامی ‏که پادشاهان مردم عادی را به دربار سلطنتی می‏پذیرفتند جنبه خصوصی و سلطنتی داشت .

بنام ایزد مهرورز و مهر انگیز

ای آنکه به تدبیر تو گردد ایام

ای آنکه به دست توست احوال جهان

ای دیده از تو دگرگون مادام

حکمی بنما که گردد ایام به کام

پیشاپیش نوروز 90 را به همه دوستان عزیز  خانواده سبز  تبریک می گوییم.