ممکن است این فالیچه ۴ اینچی هیچ تشابهی به فرش یا قالیچه علاالدین
نداشته باشد، اما این پروژه که به دست خانم Noah Jafferis که از فارغ
التحصیلان دانشگاه پرینستون است ، ارائه شده است.
در این قالیچه به جای تار و پود از سنسور های الکترونیکی هوشمند استفاده
شده است به طوری که این سنسورها جریان هوارا از جلو به عقب هدایت میکند و
قالیچه با سرعت یک سانتیمتر در ثانیه جلو حرکت میکند.محاسبات نشان میدهد
که این قالیچه برای حمل انسان باید حد اقل ۵۰ متر باشد تا بتواند حرکت کند.
البته مسیر حرکت این پروژه به سوی آن است که با استفاده از انرژی خورشیدی بتوان انرژی لازم برای حرکت را تامین کرد.