یه پرستار استرالیایی بزرگترین حسرتهای آدمهای در حال مرگ رو جمع کرده و پنج حسرت رو که بین بیشتر آدمها مشترک بوده منتشر کرده.
ظاهرا
تو این نظرخواهی دیگه از چیزایی مثل بانجی جامپینگ و سکس بیشتر خبری نیست
:اولین حسرت: کاش جراتاش رو داشتم اون جوری زندگی میکردم که میخواستم٬
نه اون جوری که دیگران ازم توقع داشتن.
حسرت دوم: کاش این قدر سخت کار نمیکردم.
حسرت سوم: کاش شجاعتاش رو داشتم که احساساتام رو به صدای بلند بگم.
حسرت چهارم: کاش رابطههام رو با دوستام حفظ میکردم.
حسرت پنجم: کاش شادتر میبودم.
عمر
ما کوتاهتر از اونیه که فکرش رو میکنیم، زمان مثل برق میگذره، کاشکی حتی
برای چند لحظه هم که شده روی جمله های بالا مکث کنیم و ببینیم یک وقت شامل
حال ما نشه.