اطلاعات عمومی

انسان وقتى جناب علامه طباطبائى را زيارت مى كرد، به ياد اين حديث شريف مى افتاد كه جناب كلينى در كتاب فضل العلم كافى ، به اسنادش از حضرت امام صادق (عليه السلام ) نقل مى كند و فرموده است : من تعلم العلم عمل به و علم لله ، دعى فى ملكوت السموات عظيما فقيل تعلم لله و عمل لله و علم لله راه اين است و جز اين نيست . و دقيقا بدين جهت رفتار او، گفتار او، سكوت او، قلم او و مطلقا آثار وجودى او حكايت كننده از وارستگى او عظمت ذخاير علمى و عملى او بود.

منبع:جلد سوم پندهای حکیمانه

انواع گياهان

حضرت وصى (عليه السلام ) فرمود: (( بدان كه هر كارى گياهى است ، و هر گياهى از آب بى نياز نيست و آبها گوناگونند. هر گياهى با آبى خوش ‍ سيراب شود، رشدش زيبا شود و ميوه اش شيرين گردد و هر گياهى كه از آبى ناخوش سيراب شود، رشدش كم و ميوه اش تلخ شود))

منبع:جلد سوم پندهای حکیمانه

نياز به استاد

ما كارى مهم تر از خود سازى نداريم و اين هدف انسان بيدار است ، انسانى كه در منزل يقظه قرار گرفته است ، كه اولين مرحله را فرموده اند يقظه است ، بيدارى است ، يعنى تا انسان در خواب است كه نمى داند كيست و نمى گويد كه من كيستم ؟ وقتى بيدار شد، دردش گل كرد، به دردش كه رسيد، به درمانش هم مى رسد، مى گويد من كيستم ؟ و به دنبال استاد و مربى مى رود، به دنبال كمال مى رود، ديگر از تو حركت از خدا بركت ! و ما كارى همان طور كه در طليعه عرضم تقديم داشتم ، مهم تر از اين خودسازى نداريم و لذا كسانى كه به اين حقيقت رسيده اند، مى بينيم كه چه قدر حرف هاشان حساب شده است ، چانه شان را عقل مى گرداند. در خوراكشان ، در عباداتشان ، در حضورشان ، در مراقباتشان ، در محاسباتشان ، در برخورد به خلق شان كه :
خلق را چون آب دان صاف و زلال   اندر آن تابان صفات ذوالجلال

منبع:جلد سوم پندهای حکیمانه

دو گوهر انسان ساز

بايد توجه داشت كه علم و عمل انسان سازند و ما شب و روز داريم خودمان را مى سازيم ، ببين خودت را چگونه مى سازى كه هر چه تحصيل نموده اى آنى : (( ليس للانسان الا ما سعى )) اين تعبير شريف (( للانسان )) بيان نسبت حقيقى است كه دارايى واقعى تو است .

منبع:جلد سوم پندهای حکیمانه

مراحل تزكيه نفس

سوال : نخستين مراحل تهذيب و تزكيه نفس چيست ؟

استاد: براى طهارت باطن ، نخست بايد دوام طهارت ظاهرى را حفظ كرد و طهارت بدن را مراعات نمود. اعضا و جوارح ظاهرى بايد كنترل شود، زبان آفت بدى است ، انسان بايد سعى كند چانه اش را با عقل بگرداند! همان طور كه دهان ، گاه مجراى غذاى آلوده به معده است ، همين دهان و زبان ، مجراى غذاى آلوده به جان نيز هست . بايد اين نهال وجود را كه رو به رشد و كمال است ، مواظبت كرد، از همنشين بد پرهيز نمود...
اين دقت هاى ظاهرى ، كم كم باطن را هم طاهر مى كند، مى بيند كه در دار هستى ، هيچ چيز غلط نمى كند، حتى حيوانات هم در كار و وظيفه خود خيانت نمى كنند، اينها درس است براى ما! از آن طرف هم داريم كه : (( من جاهد فينا لنهدينهم سبلنا )) بايد در اين امور دقت كرد تا كم كم طهارت باطن هم پيدا شود...چه عرض كنم آقا....چه بگويم به شما!