+ ۱۳۹۰/۰۸/۱۳
من اساسا شبکه های اجتماعی را دوست دارم… همه آدم هایی که داخل آن هستند را هم به تبع آن دوست دارم… اصلا یکی از دل مشغولی های من این است که لای آدم های شبکه بچرخم و جیک و پوکشان را دربیاورم… اصلا هم مصداق فضولی نیست…

فضولی یعنی آدم بخواهد سر از چیزی در بیاورد که صاحب آن چیز راضی نباشد… اما آدم که می رود جای عمومی، یعنی روی چیز (یا چیزهایش) تعصبی ندارد که مخفی بمانند… (الان شک ندارم که در کسری از ثانیه همه تان به جای چیز، یک کلمه بی ناموسی گذاشته اید و دارید نخودی به ابتکار خودتان می خندید)

اما این وسط یک چیزهایی هست که در روند کنجکاوی (همان که شما اسمش را فضولی می گذارید)، اختلال ایجاد می کند… دقیق ترش این است که با گاوآهن، اعصاب و روان آدم را شخم می زند… مثال بارز آن، اسم های عجیب و غریبی است که آدم های روی خودشان می گذارند… یا آواتارهای عجیب و غریب… اساسا هر جور اطلاعات غلط و بی ربطی که برای گو.زپیچ کردن باقی اهالی شبکه، روی پروفایل آدم هاست…

ماجرا می دانید مثل چیست؟ مثل این است که یک خانم رعنا با یک دامن کوتاه که فقط کسری از لنگهایش را کاور می کند، به مهمانی برود … بعد هم در طول مهمانی معذب باشد که نکند موقع نشستن و بلند شدن و دولا شدن و آفتاب-مهتاب زدن، دامن مورد نظر همکاری لازم را نکند … یا وقتی روی صندلی می نشیند، دو پا را جفت می کند و چهار چنگولی دامن را به سمت پائین می کشد…(ببخشید که مثال بهتر و مودبانه تری پیدا نکردم… ماجرای مردها و شلوار تنگ و فاق کوتاه هم بود که فکر کنم از این مثال، مبتذل تر می شد)… یا کوتاه نباید بپوشد، یا اگر پوشید باید آداب و رسوم خودش را هم اجرا کند و با اعتماد به نفس، پاهایش را روی هم بیاندازد…

حالا ماجرای شبکه اجتماعی هم همین است… ماجرا بالماسکه نیست که نقاب گذاشت و اسم رمز روی خودمان بگذاریم… طرف آمده و عکس یک قورباغه سبز درختی با چشم های وق زده را بریده و گذاشته جای عکس خودش… اسم خودش را هم گذاشته کروکدیل مفلوک… بعد هم ایمیل می رسد که کروکدیل مفلوک وانتز تو بی فرند ویت یو! الان چه باید کرد؟ یا ماشااله به خانم و آقای ایرانی… چه مجاهدتی… چه شبهایی که نخوابیده اند… نصف اهالی شبکه های اجتماعی، بچه های این زوج پرکار هستند… غضنفر ایرانی ام کلثوم ایرانی آنجلینا ایرانی

خلاصه کنم… آدم آدرس ایمیل اش را هر چه می خواهد، می تواند بگذارد… مثلا ملوس بابا@یاهو دات کام… چون ماجرا شخصی است… اما اگر قرار است وارد یک مکان اجتماعی بشوی، باید اساس اولیه آن احترام به مخاطب باشد… (احترام؟ بخ… چه کلمه مهجوری)… لااقل فکر کنیم این شبکه آیفون خانه است که وقتی زنگ اش را میزنی و یارو از آن طرف گفت کیه، جواب نمکیه نباشد… همه ترجیح می دهند که مخاطبشان اسم آدمیزاد داشته باشد، نه کلم پلو با ماست


کروکودیل-مفلوک-


   

درباره وبلاگ

کافه فان / Cafefun.ir
سایت اطلاعات عمومی و دانستنی ها

موضوعات

تبليغات

.:: This Template By : web93.ir ::.

برچسب ها: اطلاعات عمومی ، آموزش ، موفقیت ، ازدواج ، دانستنی ، گیاهان دارویی ، تعبیر خواب ، خانه داری ، سخن بزرگان ، دانلود ، بازیگران ، روانشناسی ، فال ، اس ام اس جدید ، دکتر شریعتی ، شاعران ، آموزش یوگا ، کودکان ، تکنولوژی و فن آوری ، دانلود ، تحقیق ، مقاله ، پایان نامه ، احادیث ، شعر ، رمان ، عکس ، قرآن ، ادعیه ، دکوراسیون ، سرگرمی ، اعتیاد ، کامپیوتر ، ترفند ، ورزش ، کد آهنگ ، مقالات مهندسی ، طنز ، دانلود کتاب ، پزشکی ، سلامت ، برنامه اندروید ، زنان ، آشپزی ، تاریخ ، داستان کوتاه ، مدل لباس ، مدل مانتو ، مدل آرایش