اطلاعات عمومی

پژوهشگران شیوه‌ای برای مهار تشعشعات به منظور ساخت رابط کامپیوتری کشف کرده‌‌اند که دیوارهای ساختمان‌ها را تبدیل به سطوحی لمسی می‌کند.

زندگی ما مملو از تشعشعات الکترومغناطیسی‌ای نظیر میدان‌های مغناطیسی خطوط انتقال برق، سیگنال‌های تلفن‌های همراه و مانند آن است. پژوهشگران مایکروسافت و دانشگاه واشنگتن شیوه‌ای برای مهار این تشعشعات به منظور ساخت رابط کامپیوتری کشف کرده‌‌اند که دیوارهای ساختمان‌ها را تبدیل به سطوحی لمسی می‌کند.

این فناوری امکان کنترل کلید چراغ‌ها، ترموستات‌ها، دستگاه‌های پخش استریو، تلویزیون‌ها و سیستم‌های امنیتی را از هر نقطه ساختمان فراهم کرده و به‌واسطه رابط‌هایی پیشرفته‌‌تر، افق‌ جدیدی را پیش روی علاقه‌مندان حوزه ساخت بازی‌ها گشوده است.

دزنی تن (Desney Tan)، پژوهشگر ارشد مایکروسافت، می‌گوید: «تشعشعات الکترومغناطیسی در همه جا وجود دارند. آنتن‌های رادیویی بخشی از این سیگنال‌ها را جذب می‌کنند اما بدن انسان هم آنتن خوبی است.»

تشعشعات الکترومغناطیسی محیط که با عنوان پارازیت از آن‌ها یاد می‌شود از وسایلی مثل کالاهای خانگی، تلفن‌های همراه، کامپیوترها و کابل‌های دیوار ساطع می‌شوند. اما پژوهشگران قصد دارند این پارازیت‌های به ظاهر خطرناک را در جهتی هدفمند مهار کنند.

بعد از لمس دیواری که دارای سیم‌کشی برقی است، شخص تبدیل به یک آنتن شده و بسته به وضعیت و نزدیکی بدن به نقطه مورد نظر در دیوار، تشعشعات موجود در پشت دیوار را دریافت و سیگنال الکتریکی خاصی تولید می‌کند. این سیگنال الکتریکی به وسیله دستگاهی که روی بدن نصب بوده یا نزدیک آن قرار دارد، جمع‌آوری و تفسیر می‌شود. برای مثال فردی که روی کاناپه قرار دارد با لمس دیوار پشت سر امکان کم کردن صدای دستگاه پخش صوت منزل را خواهد داشت.

پژوهشگران ثابت کرده‌‌اند بدن قادر به تبدیل پارازیت‌های الکترومغناطیسی به سیگنال‌هایی مفید برای ساخت رابط‌هایی است که در آن‌ها از حرکات بدن برای کنترل ابزارها استفاده می‌شود.

در یکی از آزمایش‌ها برای تست این فناوری، نواری شبیه به دستبند، جهت جلوگیری از تجمع الکتریسیته ساکن در بدن، به مچ اشخاص پیچانده و سپس سیمی از این نوار به یک دستگاه مبدل آنالوگ به دیجیتال متصل شد که کار آن ارسال داده‌ها از نوار به لپ‌تاپی بود که بر روی کوله پشتی شخص قرار داشت. در گام بعدی، این الگوریتم‌های یادگیری ماشینی به پردازش داده‌های دریافتی از دستگاه مبدل به منظور مشخص کردن تغییرات سیگنال‌های الکترونیکی مرتبط با نزدیکی شخص به دیوار وضعیت دست و همچنین مکان او در خانه ‌پرداختند.

شوتاک پتل Shwetak Patel)، استاد علوم کامپیوتر و مهندس الکترونیک دانشگاه واشنگتن و از فعالان پروژه، اظهار می‌دارد: «هم‌اکنون می‌توانیم سطوح کلیه دیوارهای معمولی را تبدیل به سطوحی لمسی نماییم. گام بعدی تحلیل بی‌درنگ داده‌ها و همچنین کوچک‌تر کردن سیستم است؛ به جای استفاده از لپ‌تاپ به منظور جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها به دنبال ساخت دستگاهی به اندازه تلفن همراه یا ساعت مچی هستیم.»

ثد استارنر (Thad Starner)، استاد دانشکده کامپیوتر جورجیا تک، می‌گوید: «با عرضه کنسول بازی Wii شرکت نینتندو و کینکت مایکروسافت، کاربران به‌تدریج به ارزش حرکات بدن در کنترل بازی‌ها پی می‌بردند.»

پتی ماس (Pattie Maes)، استاد آزمایشگاه‌ رسانه‌های موسسه فناوری ماساچوست و یکی از کارشناسان رابط‌های کامپیوتری، معتقد به تصحیح این فناوری جدید و کاربرپسند کردن آن است. او می‌گوید: «در بسیاری از رابط‌ها کاربر برای اطلاع از مکانی که باید لمس کند، نیازمند بازخورد گرافیکی، لمسی یا صوتی است. در سیستم جدید از برچسب یا دیگر علایم برای مشخص کردن مکانی که باید لمس شود استفاده می‌کنند اما شاید بسیاری از کاربران علاقه‌ای به این روش لمسی نداشته باشند.»

جو پارادیزو (Joe Paradiso)، از دیگر اساتید آزمایشگاه‌ رسانه‌‌های موسسه فناوری ماساچوست، معتقد است: «فناوری جدید بسیار جالب بوده و نظر همگان را جلب کرده است اما سیگنال تولیدی بسته به نحوه پوشیده شدن ابزار جمع‌آوری سیگنال‌ها متغیر خواهد بود .»

پتل پیشتر از سیستم‌های برق، آب‌ و تهویه ساختمان برای پیدا کردن مکان افراد در ساختمان و تن نیز با ساخت حسگرهایی از قدرت مغز برای محاسبات و حتی از فعالیت ماهیچه‌ها برای کنترل بی‌سیم وسایل الکتریکی استفاده کرده است. این دو پژوهشگر علاقه زیادی در زمینه مهار قدرت سیگنال‌های پارازیتی به منظور استخراج اطلاعات مفید و کنترل ابزارها دارند.

برچسبها: تشعشعات الکترو مغناطیسی‌, حرف زدن با دیوار, دیوار ساختمان, صحبت با دیوار, قوه ادراک