اطلاعات عمومی

. . . طب سوزنی می‌گوید سوزن زدن به نقاط خاصی از بدن، می‌تواند باعث باز شدن کانال‌ها و بالانس کردن yin و yang و در نهایت منجر به درمان بیماری بشود. طبق تحقیقات به‌عمل‌آمده، محققان متوجه شده‌اند که رشته‌های عصبی محیطی و کوچکِ میلین‌داری که در عضلات قرار گرفته‌اند، در اثر سوزن زدن فعال می‌شوند و پیام‌هایی به نخاع، مغز میانی و محور هیپوفیزی می‌فرستند. ارسال این پیام‌ها با آزاد شدن موادی مانند انکفالین، داینورفین، سروتونین، نوراپی‌نفرین و بتااندورفین در خون و مایع نخاعی همراه است که در نهایت، باعث رفع درد می‌شود. دکتر رضا حشمت، نایب رئیس کالج بین‌المللی طب سوزنی پاریس در این مورد می‌گوید: «تحریکِ حاصل از سوزن زدن باعث ایجاد الکتریسته‌ای در اعصاب می‌شود که در ترمیم عصب و فعالیت عضلات مربوط، مؤثر است.» او در ادامه تصریح می‌کند که: «بیشتر نقاط طب سوزنی با نقاطی که ماشه‌ای هستند (Trigger Points) تطابق دارند و مطالعات آناتومی‌ نیز نشان داده که این نقاط به ساختارهای آناتومیک (نقاط اتصال اعصاب حرکتی به عضلات، اعصاب محیطی بزرگ، نقاط خروجی اعصاب پوستی، عروق خونی مجاور اتصال عصب به عضله، نقاط دوشاخه شدن اعصاب محیطی و لیگامان‌هایی که پایانه‌های زیادی دارند)، نزدیک هستند.» دکتر حشمت در ادامه خاطرنشان می‌کند که: «در طب سوزنی، احساس سوزن بعد از عبور آن از لایه سطحی پوست مهم است و گاهی جهت ایجاد آن، باید مانورهای خاصی مانند بالا و پایین کردن سوزن یا چرخاندن آن انجام داد.» این احساس، نوعی واکنش از اعصاب میلین‌دار و محیطی است و در افراد مختلف ممکن است به صورت‌های مختلفی درک ‌شود. شایع‌ترین نوعش هم عبارت است از احساس درد مبهم، کرختی، انبساط عضلانی، سنگینی و جریان الکتریکی. متخصصان طب سوزنی اعتقاد دارند که انتخاب نقطه صحیح و دقیق برای سوزن زدن به منظور ایجاد احساس سوزن و آشکار کردن آثار درمانی، بسیار مهم است. اگر احساس سوزن ضعیف باشد، آثار درمانی نیز کم خواهد بود. دکتر حشمت می‌گوید: «انجام طب سوزنی روی لاله گوش نیز آثار درمانی جالبی داشته که در این‌جا با سوزن زدن یا چسباندن چسب‌های حاوی دانه‌های سفت (گیاهی یا مغناطیسی) یا سوزن‌های ریز مخصوص بر نقاط خاص روی لاله گوش، نقاط مربوطه تحریک می‌شوند و بیمار با فشار دادن گهگاهی آن‌ها در روز باعث ادامه تحریک می‌شود که خود می‌تواند موجب بهبود برخی از بیماری‌ها شود.» سوزن زدن در طب سوزنی شامل 3 مرحله است. اول، نقاط محل درد سوزن زده می‌شود؛ سپس نقاط نزدیک به محل درد که روی مسیر انرژی هستند سوزن می‌خورند و دست آخر، به نقاط دور از محل درد و داخل مسیر انرژی که تأثیر زیادی دارند، سوزن زده می‌شود. در جلسات اول، معمولاً از تعداد سوزن‌های کمتری استفاده می‌شود تا بیمار حساس نشود و در صورتی‌که در نیمه درمان هنوز پاسخ مناسبی به دست نیامده باشد، از تعداد سوزن‌های بیشتری استفاده می‌شود. دکتر رضا حشمت در مورد عمق وارد کردن سوزن و مدت زمانِ ماندن سوزن در بدن می‌گوید: «فرانسـوی‌ها معـتقدند باید سوزن را تا عمق 3 میلی‌متر در پوست وارد کرد و بعد از حداقل 10 دقیقه، آن را خارج نمود تا اعصاب به اندازه لازم تحریک شوند؛ اما چینی‌ها می‌گویند می‌توان بلافاصله بعد از زدن، سوزن را خارج کرد البته به شرط آن‌که پزشک تشخیص دهد تولید انرژی و حرکت انجام شده باشد که این امر نیز به مهارت پزشک بستگی دارد.»