بچه های زمانه رند شدند
بی ثمر دان تو ژاژخایی* را
کودکان زمان ما نکنند
جز برای زر آشنایی را
یا برو زر بده که سر بنهند
یا برو دل بنه جدایی را
در نظرشان بهای جامی نیست
دفتر جامی و بهایی را
به شعیری* نمی کنند حساب
شعر خاقانی و سنایی را
یاوه دانند و سخره پندارند
مهربانی و آشنایی را
نبود در مزاج شان اثری
عرض افلاس* و بی نوایی را
نتوانی فریفت جز به طلا
کودک دوره طلایی را
* ژاژخایی: بیهوده گویی، یاوه گویی
* شعیر: جو
* افلاس: بی چیزی، تنگدستی
.:: This Template By : web93.ir ::.