موسى بن بكر گويد: امام كاظم عليه السّلام روايت نمود كه پيامبر خدا صلى
اللَّه عليه و آله فرمود: مهمانى دادن، فقط در پنج مورد شايسته است: در جشن
عروسى، و در شادى تولّد نوزاد، و در ختنه سوران، و در خريد منزل، و در
بازگشت از سفر حج.گرد آورنده اين كتاب- رضى اللَّه عنه- گويد: از يك
لغتشناس شنيدم كه گفت: به وليمهاى كه در هنگام اتمام بناى ساختمان، يا پس
از خريد آن، مردم را به صرف آن دعوت مىكنند «وكيره» گويند، و «و كار» كه
در روايت گفته شده ريشهاش از همانست، به غذائى كه براى رسيدن مسافر بنام
«نقيعه» تهيّه مىشود، نيز «و كار» گفته مىشود، و «ركاز» (مال پنهان كرده
در زمين و آنچه از معدن فراهم آيد) غنيمت است،
و اين كه در روايت بجاى
«نقيعه» «ركاز» گفته شده، بدين مناسبت است كه گوئى تهيّه غذا براى شخصى كه
از مكّه آمده غنيمتى است براى صاحب آن كه همان پاداش فراوان باشد، و فرمايش
پيغمبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله نيز بهمين معنا است، آنجا كه
مىفرمايد: (روزه گرفتن در زمستان غنيمت سرما است) و اهل عراق گويند:
«ركاز» به همه معادن گفته مىشود، و اهل حجاز گفتهاند: «ركاز» اختصاص دارد
به مال پنهان شده در زمين كه انسانهاى پيش از اسلام دفن كردهاند، ابو
عبيده هم چنين گفته است: «و لا حول و لا قوّة إلّا باللَّه» (نيست هيچ تحول
و قدرتى مگر به (اراده خدا).
آنچه را گفتيم ابو الحسين محمّد بن هارون زنجانى در نامهاى، از علىّ بن عبد العزيز از أبى عبيده قاسم بن سلام به من خبر داد.
منبع: معاني الأخبار-ترجمه محمدى، ج2، ص: 156